ပျော်ရွှင်ခဲ့ကြသောနေ့ရက်များဟာ တစတစပျောက်ကွယ်လာခြင်း။
နာကြည်းမှု မုန်းတီးမှုတွေသာ ရှိနေတော့မဲ့နေ့ရက်များ။
ဒီနေ့လိုပေါ့ သိပ်ကိုမုန်းဖို့ကောင်းလွန်းနေတဲ့မျက်နှာတွေ...
မတွေ့ချင်တော့ပါဘူးတသက်လုံး...
ဟင့်အင်း...အရင်တည်းကမတွေ့ချင်ခဲ့တာ...။
....
ဒီနေ့ဟာမိုးတွေတဖွဲဖွဲရွာကျသောနေ့
တနည်းအားဖြင့် တစုံတယောက်၏ ဘဝကူးပြောင်းသောနေ့။
လူများစွာလာနေကြပါသည်
သို့သော် တစက်တလေမျှ မလှုပ်ယှက်နိုင်ခဲ့လေသော
ယောက်ကျားသားသုံးယောက်...
ငိုယိုနေခဲ့ကြသော လူများ
ငိုယိုနေသူတွေကို အားပေးနေကြသောလူများ
လာရောက် ပြီးနှစ်သိမ့်ပေးကြသူများ
ထိုနေ့သည် အလွန်ကိုစိတ်ညစ်ဖို့ကောင်းဆုံးသောနေ့။
မနေချင်တော့သောနေရာ
မကြုံချင်ရဆုံးနေရာ
မဖြစ်ပါစေနဲ့အထပ်ထပ်ဆုတောင်းသံတွေကို မိုးနတ်မင်းမကြားခဲ့လို့ ဒီနေရာကိုရောက်လာခဲ့ပြီ။
မတွေ့ချင်သောသူမှာ မျက်စိရှေ့တင်မြင်နေရတွေ့နေရဆဲ...
ထိုလူကိုမြင်တိုင်း ရင်ဘတ်ထဲကဒဏ်ရာတွေဟာ တရစ်ရစ်နဲ့နာကျင်ပြီးနာကျင်ဆဲ...
မျက်နှာကိုလည်းမမြင်ချင်တော့သလို အသံကိုပင်မကြားချင်ခဲ့သော ထိုလူသားကိုတော့ လူတိုင်းကချစ်ခင်ကြသည်...
ချစ်မှာပေါ့ အကြောင်းတွေမှမသိတာ....။
"Jeon Jungkook....
မင်း Seyeon ကိုသွားနှုတ်ဆက်လိုက်အုန်းလေ..."
ပြောစကားများကိုမကြားသည်လား မကြားချင်ယောင်ဆောင်နေသည်လား Tae မပြောတတ်ခဲ့ပေ...
ကြမ်းပြင်ကိုသာ တစိုက်မက်မက်စိုက်ကြည့်နေခဲ့ပြီး မျက်ရည်တွေတစ်စက်ပြီးတစ်စက် ကျဆင်းနေတဲ့အဲ့ဒီ့လူမှာ ဘယ်လောက်နာကျင်နေလဲ ဘေးကလူတောင်ခံစားမိပါတယ်..။
"Jungkook..."
ကိုယ်ကိုလှုပ်ခါခေါ်မှ ကြားသောထိုကောင်လေးသည် အတွေးများစွာရှိနေမည်ထင်ပါတယ်...
"မင်း seyeon ကိုသွားနှုတ်ဆက်လိုက်အုန်းလေ သူ့နောက်ဆုံးခရီးမလား...မင်းဒီလိုပဲနေလို့မရဘူးလေ"
YOU ARE READING
ချစ်ခဲ့ဖူးသောအရိပ်ကလေး..🍁(One short)
Fanfictionကောင်းသောတွေ့ဆုံခြင်းနဲ့ပြန်တွေ့ကြရအောင်...။ 24/04/2023
