SadGül: "Yeniden Doğuş" (Seri-2/3)

1. Bölüm

Ahmet;
"Nasılsın Songül"

Songül;
"İyiyim başsavcım ne oldu bana"

Ahmet;
"Vuruldun"

Songül;
"Evet hastaneye girerken. Sadiyle abim nerde gelmediler mi?"

Ahmet;
"Onlar seni öldü biliyor Songül"

Songül ayağa kalkıp;
"Nasıl yani?!"

Ahmet;
"Kırdarlarda dahil bi süre ölü bilinmen gerekiyor"

Songül;
"Ama ben Sadi'ye bu acıyı yaşatamam"

Ahmet;
"Yapmak zorundasın Songül"

Songül;
"Başsavcım ben Sadi'yle birbirimize bir söz verdik! Ya hepimiz ya  hiç ve birbirimizden hiç bir şey saklamicaz dedik."

Ahmet;
"Aradığım cümle buydu Songül"

Songül;
"Nasıl yani?"

Ahmet;
"Bay ve bayan payaslıları hiç ayırır mıyım ben?"

Songül
"Bizi bir araya getiren sizsiniz başsavcım. Sadi'ye ne zaman söyleyeceksiniz"

Ahmet;
"Şuanda senin cenazendeler, cenaze işleri bittikten sonra arabayla aldırıcam ona güzel bir sürpriz yaparız. Mine Güngören"

Songül;
"Mine Güngören kim?"

Songül'e bir kimlik uzatır;
"Başlayacağımız yeni görev için yeni kimliğin görev bitene kadar Mine Güngören'sin bittikten sonra Songül Payaslı olabilirsin istersen"

Songül;
"Anlaşıldı başsavcım"

Ahmet;
"Ben şimdi gidiyorum, biraz işim var sende dinlen"

Songül;
"Tamam" diyip yatar. Bir yandan üzülmüştü abisinden ayrılıcaktı ama mesleği her zaman ön plandaydı. Sadi'yi de çok üzdüğünü düşünmüştü ama yaşadığını öğrendiğinde her şey geçecekti. Bunun huzuruyla gözlerini kapattı.

Tüm haberlerde;
"Songül Payaslı şehit oldu" haberleri geçiyordu. Herkes kahrolmuştu. Songül'ü çoğunluk tanıyordu ve hepsi de onun o içten sıcaklığına hayrandı.

Gelelim cenazemize.

Sadi, Taylan ve Yaver üçü de çok üzgündü. Songül'ün tabutunu zar zor taşıyorlardı ama bu onun için son görevleriydi. Gelincikler ve Kelebeklerde çok üzgündü çünkü onlarda bir anne sıcaklığında seviyorlardı Songül'ü.

Mezarlığa geldiklerinde toprak atarken.
Sadi Songül'ün güzel gülüşleri aklına geldi;
"Kim gülecek bana şimdi.. Senin gibi kim gülecek?" çömeldi.

Taylan;
"Bir tek sana mı bana da"

Yaver;
"Beni  kim everecek şimdi"

Sadi kafasına vurdu;
"Hâlâ evliliğini düşünüyo ya"

Yaver;
"Ağam niye kızıyosun yav o bana bir anne oğluna nasıl davranıyorsa o da bana öyle davranırdı"

Taylan;
"Küçükken de öyleydi bir tane köpeği vardı bi güzel bakardı ki ona"

Sadi'yi oturduğu yerden kaldırdılar.

Taylan;
"Bende geleyim mi Sadi, yalnız kalma evde"

Sadi;
"Yok be Taytayım biraz yalnız kalsam iyi gelecek. Hem okula gitmem lazım"

Yaver;
"Ağam bu halde okula mı gidilir saçmalama"

Sadi;
"Acı günümde olsa ben bir öğretmenim oyalama beni"