តួជំនួសក្នុងបេះដូងអូន( ចប់)

ភាគ8

ភាគ8
ព្រឹកថ្ងៃថ្មី
អរុណរះបំភ្លឺ ទីក្រុងដែលស្រស់ស្អាតគ្រប់ពេល ពន្លឺថ្ងៃចាំងចូលមកក្នុងបន្ទប់ខន ដូ របស់ជុងហ្គុកដែលចាំងចែងរហូតរាងក្រាស់ ត្រូវភ្ងាក់ ទាំងភាពធុញទ្រាន់
« ហ្ហឹម ... នេះម៉ោងប៉ុន្មានហើយ ?» ជុងហ្គុក ស្រវ៉ា ដៃ រកនាឡិកា ហលយក៍បើកភ្នែកទាំងលំបាកពេលមើលក៍ឃើញថាម៉ោងជិត 9. តែពេលនឹកដល់ ថេយ៍យ៉ុងក៍កហរឡេកមើលគ្រែដែលពួកគេនៅជាមួយពេញមួយយប់ គឺមានតែភាពទទេរស្អាត. ថេយ៍យ៉ុងបានចេញតាំងពីពេលណាក៍មិនដឹង !
« ថេយ៍យ៉ុង ? ឯងនៅ ខាងក្នុងមែនទេ ?» ជុងហ្គុក ដើរទៅ បន្ទប់ ទឹកក៍មិនឃើញ. តែពេលមកវិញក៍មើលឃើញទូរស័ព្ទ របស់ថេយ៍ទុកលើ តុ និង កាត ទឹកប្រាក់
« ទូរស័ព្ទ របស់យើង.. យើងអោយឯងប្រើ បើចង់បានថ្មី ក៍ទិញទៅ .. លុយក្នុងកាត នេះ 5 លាន ទុកចាយទៅមិនបាច់ ទៅការងារធ្វើទេ.. ឯងមួយយើងចិញ្ចឹមស្រួលណាស់ !» ជុងហ្គុក អាន ក្រដាស ដែល ថេយ័យ៉ុង សរសេរហើយ ក្តាប់វា ចោលដោយកំហឹង
« ចុងក្រោយក៍ឯងទុក យើងជា ប្រុស កំដរ ឯង គីម ថេយ៍យ៉ុង !» ជុងហ្គុក ចង់ បោកទូរស័ព្ទ នោះចោលទៀតតែវាមិនអាច គេបានឃើញ ផ្ទៃមុខស្អាតរបស់ថេយ៍នៅ លើអេក្រង់ តែពេលចុចចូល វាធ្វើអោយគេឈឺ បេះឆៀបៗ ព្រោះតែ រូប របស់ ថេយ៍យ៉ុង និង ហូបី តាំងនៅ ខាងក្នុង .. ទើបគេ ទុក វាចោលដោយមិនខ្វល់ ជាមួយនិងកាត ទឹកប្រាក់ នោះ
« ត្រូវហើយ.. យើងត្រូវទៅរក ជី មីន. .. យើងត្រូវដឹងរឿង លុយ10 លាននោះអោយបាន !»
ក្រុម ហ៊ុន គីម
ដូចគ្នា និងថេយ៍យ៉ុងដែលកំពុង រកមើលភស្តុតាង ថា តើ លុយ 10 លាននោះបាត់ទៅណា៎
« ជា បញ្ជីពី ប្រធាន ផាក ចឹងឬ ?» ថេយ៍យ៉ុង ប្រមូលបុគ្គលិក ទាំងអស់ ហើយក៍តាមសើបគ្រប់យ៉ាង ក៍ពិត ជុងហ្គុក សុីញ៉េ អនុម័ត តែលុយដ៍ ច្រើនកំានការសុីញ៉េពី ច្រើនផ្នែកដូចគ្នា ទើបថេយ៍យ៉ុង មិនបង្អន់ យូរទៅរក ជីមីន នៅ ឯ ផ្ទះរបស់ គេ
ផ្ឬះ ជី មីន
ជុងហ្គុក បានមកដល់ មុនតែ ផ្ទះ របស់ មិត្តគេ ទៅជាមើលដូចជា ស្ងាត់ខុសធម្មតា ទោះគេហៅ យ៉ាងណា ក៍មិនមានអ្នកចេញ មក
« អ្នកកំលោះ រក ម្ចាស់ ផ្ទះនេះមែនទេ ?» អ្នកជិតខាង ចេញមកសួរជុងហ្គុក ហើយគេ ក៍ង៉ក់ ក្បាល
« បាទ .. ចុះ អ៊ុំស្រីមានដឹងថា គេទៅណាទេ ?» ជុងហ្គុក
« អ៊ុំមិនដឹងតែគេមិនបាននៅទីនេះ យូរហើយ .. ប្រហែលជា 1 ខែ ជាងហើយ.. » អ៊ុំ ស្រី និយាយហើយជុងហ្គុកក៍ប្លែកចិត្តព្រោះជីមីនជាកូនកព្រា តើគេអាច ចេញពីផ្ទះ ម្តាយឪពុកបន្សល់ទុកបានយ៉ាងមិច ?
«អរ ត្រូវហើយ អ៊ុំឧហ្សាហ៍ឃើញគេមាន ឡានទំនើបមួយមករកណាស់ .. ប្រហែលសង្សារទេដឹង ឃើញប្រុសម្នាកើនោះមានណាស់ . គេមានកូនចៅច្រើននាក់ទៀត ហ៎ !» អ៊ុំស្រីនិយាយបន្ថែម ឯជុងហ្គុកបានត្រឹមអរគុណនិងចេញទៅដូចគ្នា
មិនដល់ 20 នាទី ផង ថេយ៍យ៉ុង ក៍មកដល់ដូចគ្នា ជាហេតុអោយ អ៊ុំអ្នកជិតខាង ងឿងឆ្ងល់ តែគាត់បានត្រឹមនិយាយដូចដែលប្រាប់ជុងហ្គុក បែបនិង
ភូមិគ្រិះមីន ជាច្រើនថ្ងៃជីមីន ត្រូវ សូហ្គា យកមកភូមិគ្រិះ មីននិងមិនអោយចេញទៅណាទេ បំណងលាក់ខ្លួនសិន តែនាយតូចចេះតែអង្គុយមើលលុយ 10 លាន នេះ រហូត
« យើង.. គួរតែយកអោយ ថេយ៍យ៉ុងវិញ !» ជីមី នៅមិនសុខទេ ដែលធ្វើបែបនេះ តែគំនិតទាំងអស់ ត្រូវរលត់ ពេល សូហ្គា ដើរចូលមក
« យកលុយនេះទៅ ខន ដូរ ... យើងអោយគេរៀបចំបន្ទប់ជាថ្មី ហើយ !» សូហ្គា ដាក់ ខ្លួនអង្គុយលើសាឡុងហើយមើលមក ជីមីន ដែលធ្វើភ្នែកម៉ក់ៗ
« ហេតុអី លោក?»
« យើងដឹងថា ឯង ស្រលាញ់ ជុងហ្គុក តែ អាម្សៀរនិង ស្រលាញ់ អ្នកប្រុស គីម ថេយ៉ុងមែនទេ ?» សូហ្គា
« មិចក៍លោកដឹង ? ហើយវា ពាក់ព័ន្ធអី ?» ជីមីន
« ចុះឯងមិនដឹងទេ ឬ ថា ប្រុសដែលឯងស្រលាញ់ កំពុងធ្វើជា ប្រុស កំដរគេ .. ឬ ហៅថា មាន Sugar mommy អីបែបនេះ !» សូហ្គា ញញឹមចុងមាត់ ពេលឃើញជីមីន ស្រក់ទឹកភ្នែកដែលលឺ បែបនេះព្រោះគេក៍ធ្លាប់ ឃើញ ភាពស្និតស្នាលរបស់ពួកគេដូចគ្នា
« យើងអាច ជួយឯងបាន .. អោយពួកគេបែកគ្នា គ្មានថ្ងៃត្រូវគ្នាទេ !» សូហ្គា ញញឹមចុងមាត ហើយបក់ ដៃហៅនាយតូចមកជិត ពេលជីមីន ដើរចូលមកគេក៍ទាញនាយតូចអោយអង្គុយលើភ្លៅថែមទាំងភ្ងើយចង្ការគេ ថែមទាំងថើបយ៉ាងរោលរាល
« ហឹម... យ៉ុន !» ជីមីនទទួលារថើបនោះទាំងអោបករគេជាប់ ...
« ស្តាប់តាមយើង.... ឯងនិងបាន ជុងហ្គុក !» សូហ្គា និយាយម្តងទៀតហើយគេក៍ង៉ុក់ក្បាល
យប់ឡើង ថេយ៍ក៍មករក ជុងហ្គុក ម្តងទៀតតែគេបែរជាជ្រួញចិញ្ចើមពេលឃើញថា ជុងហ្គុក មិនញាុំអី កានតែមី មិនប៉ុន្មានកប៉ុងដែលទុកចោល
« ជុង ? ហេតុអីមិនទៅរកអីញុាំ ? ដឹងទេ ថា ញុាំមី ច្រើនមិនល្អទេ !» ថេយ៍យ៉ុង
« ........!» ជុងហ្គុកមិននិយាយអីទេ បែរជា មកឈរ នៅមាត់ បង្អួយស្រូបយកខ្យល់អាកាស បរិសុទ្ធ តែក៍មាន ដៃស្រលូនចូលមកក្រសោប ប្រាណគេ
« ខឹង ខ្ញុំមែនទេ ជុង ? តែនោះជា តួនាទី យើងជា CEO , ណា មួយ យើងមិនចង់ឈ្លោះគ្នា ជាមួយប៉ា !» ថេយ៍យ៉ុងដាក់មុខលើខ្នងរបស់ អ្នកកំលោះ និងអោបគេយ៉ាងណែន
« ថេយ៍ ហា៎ ...នេះឯង ចង់អោយយើងក្លាយជាអ្វីនិងឯង ! មិនប៉ុន្មានថ្ងៃទៀត ហូបី ក៍ត្រលប់មកវិញ ពួកឯងត្រូវរៀបការមិនអញ្ចឹង ? ហើយពួកឯងក៍ត្រូវទៅរៀនត ..!» ជុងហ្គុក បែរមកមើលរាងតូចដែលធ្វើភ្នែកម៉ក់ៗ
« អត់ទេ ជុង... យើងនិង យកឯងទៅ បារាំងដែរ យើងនិងអោយរៀនបន្ត ទីណា មានយើងក៍ត្រូវមានឯង !» ថេយ៍យ៉ុង
« ចុះ ហូបី ? » ជុងហ្គុក
« ក៍គេ ជាប្រពន្ធយើង... ណា៎ គេមិនដឹងទេ ព្រោះពួកយើងគឺ ជាមិត្តនិងគ្នា ស្រាប់ !» ថេយ៍យ៉ុងបញ្ជាក់ តែជុងហ្គុកបែរប្រលែងដៃគេចេញ ថែមទាំងដើរទៅកាន់ គ្រែ និងដោះសម្លៀកបំពាក់ចេញអស់ ធ្វើអោយរាងតូចឆ្ងល់ណាស់ ...
« ឡើងគ្រែទៅ ...! » ជុងហ្គុក ចង្អុលទៅគ្រែតែថេយ៍មិនយល់ ជុងហ្គុក ឃើញបែបនេះក៍ទៅអូសដៃគេ ច្រាន ទៅលើគ្រែ
« អូយ.. ជុង .. ឈឺណា៎ !» ថេយ៍យ៉ុង ស្រែកអោយជុងហ្គុកវិញ ហើយក៍ភ្ញាក់ពេលគេចាប់ហែកអាវ របស់ខ្លួន
« ឯងទុកយើងជាប្រុស លក ខ្លួន ប្រុស កំដរ តួជំនួស ចឹងចាំយើង បម្រើឯងអោយសម អ្វីដែលឯង ចំណាយលើ យើង !» ជុងហ្គុក និយាយចប់ក៍អោនទៅថើបឈ្មួសឈ្មុលលើរាងកាយរាងតូចដែលភាំង ព្រោះជាលើដំបូងហើយដែលជុងហ្គុកចង់មានសម្ព័នភាពជាមួយគេ ឃោឃៅបែបនេះ
« អូយជុង.... ឯងប្រញាប់ទៅណា៎ ឈប់សិន និយាយគ្នាអោយដឹងរឿងសិន ជុង !» ថេយ៍ច្រាន រាងក្រាស់ តែវាមិនបាន ផលពេលរាងក្រាស់បង្ខំរាងកាយចូលទៅកប់ ក្នុងរាងកាយទាំងតកក្រហល់ ធ្វើអោយថេយ៍យ៉ុងចំហរ មាត់ព្រោះអួលយ៉ាងខ្លាំង
« អា៎ ថេយ៍... ស្រួលណាស៎ baby .. អា៎ ផ្លាប់ៗ សឺត !» ជុងហ្គុក អុករាងតូចយ៉ាងកំរោលចូល ធ្វើអោយនាយតូចឈឺ អួល និងស្រៀវស្រើបស្របពេលគ្នា
« តិចៗ .. អា៎ ជុង អាស អាស៎ !» ថេយ៍ ហរសោបអោបករអ្នកកំលោះជាប់ និងថើបផ្តោះផ្តង់ទឹកមាត់គ្នា
( យី អាក់ អាក់ ហា៎)
« អឹស ថេយ៍ ... ឯងថា អោយឡាននោះមកយើងមែនទេ ?» ជុងហ្គុក សួរទាំងចង្កេះធ្វើចលានាអត់អាក់ ..
« អា៎ ត្រូវហើយជុង អាស សឺត .. !» ថេយ៍តប វិញទាំងញញឹមដាក់ នាយក្រាស់
« ចឹងចាំ យប់នេះយើងបម្រើឯងអោយ ពេញតម្លៃ ណា៎ !» ថាហើយជុងហ្គុក ក៍ទាញរាងតូចអោយមកឈរមុខកញ្ចក់ ទាញ ត្រកៀកាយមករកគេទាំងអារម្មណ៍ដិតដាម ..
« អា៎ ជុងខ្លាំងមក.. អាស អាស៎ !» ថេយ៍យ៉ុងងាកមកប្រាប់ជុងហ្គុកដែលបំបោលចូលញាប់ឆ្មេរទាំងខាំមាត់ សិចសុី
ផាច់ ....
« ហេតុអីឯងមានអារម្មណ៍ សិច បែបនេះ ថេយ៍ អាស៎ សឺត ..! » ជុងហ្គុកនៅតែនិយាយនិងមើលកញ្ចក់ឃើញរាងតូចបង្ហាញមុខសិចសុីទាក់ទាញអារម្មណ៍ ខ្លាំង
« ឯង ថា មិចជុង... អាស៎ ស្រៀវណាស់ជុង យើង .. ចង់ .. អាស៎ !» ថេយ៍យ៉ុងមិនលឺនាយក្រាស់និយាយទេព្រោះអារម្មណ៍គេកំពុងហោះហើរ .. ទៅតាម អ្វីដែលជុងហ្គុកផ្តល់អោយ ទើបលុបបំបាត់សម្លេងសំណួរទាំងអស់និងមានមកវិញតែសម្លេងថ្ងូររណ្តំពេញបន្ទប់
ព្រឹកថ្ងៃថ្មី ...
ជុងហ្គុកបានភ្ញាក់មុនថេយ៍យ៉ុង ការពិតគេចង់នៅជាមួយរាងតូចនិងនាំថេយ៍ទៅដើរលេងរបផបគូស្នេហ៍ទោះជាថេយ៍មានការប្រកែករាថយ តែថា យ៉ាងណា៎ ក៍គេនៅតែយល់ព្រម
« នេះជុង... សោរឡាន !» នាយតូចហុចសោរឡានថ្មីដែលនាយទិញអោយជុងហ្គុក និងទទួលមកវិញនៅការអោបរិតចង្កេះថើបថ្ពាល់នាយតូច
« មក ... ចាំយើងបើកជូនឯងដើរលេង !» ជុងហ្គុក ថាហើយក៍ដើរទៅកាន់ទ្វារឡាន ម្ខាងទៀតនិងលា ដៃអោយនាយតូចចូល ហើយគេក៍ចូលតាមដូចគ្នា
« ជុង ... មើលទៅឯងសប្បាយចិត្តណាស់ ! បែបនេះយើងក៍សប្បាយចិត្ត !» ថេយ៍ ញញឹមឡើងលិបភ្នែក និងយកទូរស័ព្ទ ថ្មីរបស់ខ្លួនមកមើល
« អា៎ ... លោកប៉ា តេមក តាំងពីយប់ !» ថេយ៍
« ចឹងចាំយើងជូនទៅផ្ទះ !» ជុងហ្គុក និយាយចប់ ក៍ជាន់ ហ្គែរ៍ ក្នុងល្បឿនលឿនតែថេយ៍មិនភ័យអីទេ ព្រោះគេក៍ធ្លាប់ បើកបែបនិងដែរ ....
បន្ទាប់ពីទុកថេយ៍យ៉ុងនៅមុខផ្ទះ ជុងហ្គុក ក៍ផ្ញើរសារអោយ នាយតូច ថា គេទៅ ប៊ូសាន មួយថ្ងៃ ចង់ទៅលេងម៉ាក់ និង ថេយ៍ក៍ មិនបានថាអីដូចគ្នា
« តើមានតែវិធីនេះទេ ឬ ? ទើបអាចធ្វើអោយយើងបាននៅក្បែរឯង ? ថេយ៍យ៉ុង !» ជុងហ្គុក ជិះឡាន បណ្តើរ នឹកដល់ នាយតូចបណ្តើរ ហើយគេ ក៍ក្រវីក្បាល បណ្តេញ គំនិតទាំងអស់ និងទាញ ទូរស័ព្ទ ដែរថេយ៍ អោយគេ បម្រុងតេ ទៅម៉ាក់ របស់គេ
« អេ៎ អត់ទេ ទុកអោយម៉ាក់ surprise វិញ !»
ប៊ូសាន
ឡានទំនើបបានមកដល់ មុខផ្ទះមួយដែលនៅ ដាច់ស្រយាលពីគេឯង វាតូចល្មមសប្រាប់ ម្តាយកូនពួកគេនៅ
ជុងហ្គុក ចុះពីឡាន ទាំងរំភើប តែគេ បែរជាទំលាក់ទឹកមុខបន្តិចពេលឃើញថា ផ្ទះគេមើលទៅ ដូចជា ស្ងាត់ ខុសធម្មតា
« ម៉ាក់ ... កូនមកលេងម៉ាក់ ! » ជុងហ្គុក ហៅម្តាយគេពីចំងាយ ហើយ ក៍រុញទ្វាររបង ដើរចូលទៅក្នុងផ្ទះ តែគេក៍លើកដៃ ទប់ច្រមុះពេល សភាពផ្ទះ រញ៉េរញ៉ៃ ហើយវា ក៍មានក្លិនអាក្រក់ ...
« ក្លិនអី ក៍ស្អុយម្លេះ !» ជុងហ្គុក រុញទ្វារចូលទៅ វាកាន់តែធំខ្លាំងរហូត នាយសឹងតែក្អួតទៅហើយ តែ ស្រាប់គេ ក្រឡេក ឃើញ ស្នាមឈាម និងដើរទៅតាមស្នាមនោះ ធ្វើអោយគេ គាំងនៅមួយកន្លែង
« ម៉... ម៉ាក់ !» សម្លេងធំ ញ័រ និង សភាពដែលឃើញ សាកសព ស្រី្តនាមជាម្តាយគេ ដេកស្លាប់ ដោយមានកំបិទ ដោតជាប់ទ្រូង ហើយ សភាពសព រលួយមានដង្កូវចេញតាមរាងកាយទៅហើយ .. ជុងហ្គុក លុតជង្គង់ចុះពេលនេះក្លិនសាកសព ឈួលពេញ ដង្ហើមគេ តែគេមិនខ្វល់ទេ .. គេទៅលើសាកសព ម្តាយដែលរលេះរលួយឡើង
« ម៉ាក់ ... ម៉ាក់ កើតអី អ្នកណាធ្វើអី ម៉ាក់ .. កូនយល់សប្តិ មែនទេម៉ាក់ !» ជុងហ្គុក ស្រែកយំមិនខ្មាស់អ្នកណា និងអង្រួនសាកសពម្តាយ ហាក់ដូចជា ស្រែកហៅគាត់ អោយដឹងខ្លួនឡើង... ព្រោះសភាពសព ស្លាប់ជាច្រើនថ្ងៃហើយ ទើបបំណែករាងកាយក៍ផុយ ធ្វើអោយ ផ្នែក សាច់ដៃរបស់ អ្នកស្រីចន របេះចេញមក .. ហើយជុងហ្គុក ក៍ទាញ សពម្តាយអោយផ្តេកមុននិងទាញដៃគាត់ បំណងគង លើគ្នា តែ គេបែរជាឃើញ គាត់ កាន់អ្វីមួយជាប់និងដៃតែម្តង
« នេះ ?....!» ជុងហ្គុក មើលរបស់នោះហើយក៍មានស្រមោលអ្នកណាម្នាក់ ដើរចូលមក...
« លោក ?»
ច្រើនថ្ងៃ បន្ទាប់...
ថេយ៍ទាក់ទងទៅជុងហ្គុកមិនបានទាល់តែសោះមិនថា តាមរយះអ្នកណាគេក៍ដោយ .. តែគេក៍មិនហ៊ាន បញ្ចេញសកម្មភាពអ្វីព្រោះគេក៍ភ្ញាក់ដូចគ្នា កាលពីថ្ងៃគេត្រលប់ទៅវិញ ក៍ជួបនិងហូបី ដែល មកវិញsurprise គេដូចគ្នា
« ថេយ៍ហា៎ អូនថាពួកយើងគួរតែ ទៅដើរលេងខ្លះទៅហី !» ហូបី តាម ថេយ៍ ស្អិតដោយសារប៉ា គេបាន យកគេមកនៅ ភូមិគ្រិះ គីម ហើយព្រោះតែគាត់ ត្រូវទៅ បរទេស មិនចង់ទុកអោយ ហូបី នៅផ្ទះម្នាក់ឯង
« ក៍បាន ចាំបងនាំទៅដើរលេង តែ បងសុំបង្ហើយការងារសិនណា៎ !»
តឹង តឹង
សម្លេងសារបានចូលក្នុង តែជារបស់ ជីមីន ដែល ថេយ៍ខាន បានទាក់ទងគេជាយូរហើយ
« ហី យា សួរស្តី គីមថេយ៍យ៉ុង .. សុខសប្បាយទេ ? » ជីមីន ថតវីដី អូ ទីមួយផ្ញើ ទីតាំងគឺនៅ បន្ទប់ របស់ ជុងហ្គុក មកថេយ៍ ហើយ វិឌីអូ ទី2 ក៍លោតមក
« ថេយ៍ហា៎ .. អរគុណ សំរាប់ចំណងដៃដៃនេះ .. ឯងដឹងទេថា យើងមានក្តីសុខណាស់ ដែរ មានឯងជាមិត្ត ហោយនោះ ជុងហ្គុក គេកំពុងងូតទឹក ទើបមិនបានរាក់ទាក់ឯង !» ជីមីន ថតសកម្មភាពរបស់គេនៅលើគ្រែជាមួយលុយ10 លាន ដែល គេបើក យក មក ហើយជាពិសេសសម្លេង មនុស្សពីក្នុងបន្ទប់ បន្លឺដូចគ្នា
« ជីមីន ហា៎ មកងូតទឹកជាមួយបងទេ ?» សម្លេងនោះធ្វើអោយ ថេយ៍កាន់តែភ្ញាក់ ជាសម្លេងជុងហ្គុក ច្បាស់ណាស់
« ឯងមើលពិននិងបានហើយ .. ជុងកំពុងចាំយើង បាយៗ !» ជីមីន ញញឹមលាដៃដាក់មិត្តភក្តិ ដែលកំពុងមើលវិដីអូ នោះសារថ្មី កំហឹងឆេះឆួលធ្វើអោយគេងើបឡើងភ្លាមតែមាន ហូបី ដើរតាម
«ថេយ៍ បងទៅណា?» ហូបី
« ហូបី ទៅផ្ទះមុនទៅណា ចាំបងទៅញុាំល្ងាចជាមួយ !» ថេយ៍យ៉ុងអោនថើប ថ្ងាសរបស់ រាងតូចហើយក៍ចេញទៅ
« នេះបងថេយ៍ចម្លែកដល់ហើយ !»