តួជំនួសក្នុងបេះដូងអូន( ចប់)

ភាគ 9

ភាគ9
« ចុះនេះជាស្អី ... ឯងដេកជាមួយវា ឯងលួចលុយក្រុមហ៊ុន !» ថេយ៍បើកសម្លេងវីឌីអូនោះអោយ ជុងហ្គុកស្តាប់ ហើយ នាយក្រាស់ សឹងមិនជឿថា ជីមីនធ្វើបែបនេះ ...!
« ហើយនេះបន្ទប់ ឯង... ឬ ឯងចង់ថា យើងឆ្កួតដែលមិនស្គាល់ បន្ទប់ឯង ?» ជុងហ្គុក ទាញទូរស័ព្ទថេយ៍មកមើល ហើយពិតមែនវាដូចសឹងទាំងអស់ សូម្បីសម្លេងប្រុសពីក្នុងបន្ទប់របស់នាយដូចគ្នា
« មិនមែនយើង... នេះមិនមែនជាសម្លេងយើងទេ ថេយ៍ ឯងត្រូវតែស្តាប់យើងណាស់ ថេយ៍ !» ជុងហ្គុក ចាប់ដៃនាយតូចតែត្រូវគេរលាញ់វិញ
« បាន ហើយ ជុងហ្គុក ... បើ ឯងចង់បានលុយនិងនៅ ជាមួយសាហាយឯងណាស់ ក៍សុំអញ្ជើញ .. យើងក៍ដឹងថាឯងក៍ចូលចិត្តវា ទើបបានជាការពារវាមករហូត កុំស្មានថា យើងមិនដឹង ឯកសារ ដែលឯងសុីញ៉េព្រោះវាអ្នករៀបចំឡើងមក... ពួកឯងសុទ្ធ តែថោកទាប !» ថេយ៍យ៉ុង ស្រែកជេរ ជុងហ្គុក បន្ថែមទៀត តែ ត្រូវជុងហ្គុក ចាប់គេអោប
« អត់ទេ ថេយ៍ យើង ស្រលាញ់ ឯង .. យើងមិនបានក្បត់ឯងទេ !» ជុងហ្គុក យំអោបនាយតូចដែលឈរ ធ្មឹង ..
« ឯងកុហក ... ជុង ហឹម ! !» រាងតូចត្រូវរាងក្រាស់ ក្រសោបផ្ទៃមុខថើប បឺតជញ្ជក់ មាត់សឹងគ្មានចន្លោះអោយគេបានកម្រើក
« ថេយ៍ ... យើងស្រលាញ់ឯង ... យើងជារបស់ឯងតែម្នាក់ !» ជុងហ្គុក ច្រាន ថេយ៍យ៉ុងទៅ ផ្ទប់និងជញ្ចាំងភ្លាមៗ ហើយក៍ ហែកអាវនាយតូចបឺតជញ្ជកើ តាម កញ្ចឹងករ បន្សល់ ស្នាមស្នេហ៍
« អឹស៎ ជុង អត់ទេ... យើងមិនចង់.. លែងយើង !» ថេយ៍យ៉ុង ច្រាន រាងក្រាស់ ចេញ ហើយក៍ខ្ទប់អាវ បម្រុងចេញពី ខន ដូររាងក្រាស់ តែគេមិនដឹងមានកំលាំងពីណាទេ ចាប់ លីនាយតូចទៅ កាន់គេ
« អត់ទេ ជុង... ឯងឆ្កួតហើយ !» ថេយ៍យ៉ុង ភ័យខ្លាចដែរពេលដែលជុងហ្គុកមិននិយាយអីទេ តែកាយវិការគេកំណាចណាស់ តើ នេះគេ កំពុងខឹងខ្លាំងមែនទេ ?
« ត្រូវហើយ យើងឆ្កួត ... ឆ្កួតព្រោះស្រលាញើឯងគីមថេយ៍យ៉ុង ... យើងស្រលាញ់ឯងខ្លាំងណាស់ !» ជុងហ្គុក ដោះអាវនិងខោ គេចេញ ហើយក៍ស្រែកគំហកអោយនាយតូច ពេល ថេយ៍យ៉ុងបម្រុងគេច គេក័ចាប់ជើងនាយតូចជាប់ អូសមកកណ្តាលគ្រែ
« អត់ទេ ជុង... លែងយើង.. យើងទៅផ្ទះទៅរក ហូបី !» ថេយ៍យ៉ុង ស្រាប់ភ្លាត់មាត់ និយាយដល់ហូបី ធ្វើអោយ ជុងហ្គុក ភាំងបន្តិច ថេយ៍គិតថា ជុងហ្គុក និងឈប់ តែមិនមែនទេ
« ចឹងចាំ យើងជួយប្រាប់ ថា គូដណ្តឹងគេ កំពុងនៅ ក្រុមយើង ដេក ថ្ងូរលើកជើងអោយយើង !» ជុងហ្គុកនិយាយហើយក៍ ហែកអាវ នាយតូចជា ចម្រៀក និងតាមដោយខោ ទោះថេយ៍យ៉ុងព្យាយាមទាញមកវិញក៍មិនបាន
« ឯង ឆ្កួត លែង.... កុំអោយយើងស្អប់ឯងជាងនេះ ចន ជុងហ្គុក ! បើឯងហ៊ាន បង្កររឿង អោយ ហូបី យើងនិងសម្លាប់ឯងហើយ !» ថេយ៍ ស្រែកថា ជុងហ្គុក
« ហេតុ អី ឯងស្រលាញ់វា ...ហេតុអី ! » ជុងហ្គុក ចាប់ដៃ នាយតូចដែលបម្រាស់ ឡើងទៅលើ ហើយស្រែកសួរគេ
« ព្រោះគេជាមនុស្សល្អ ហើយ យើងស្រលាញ់ តែយើងមិនបានស្រលាញ់ឯងទេ ... ឯងគ្រាន់ ជាប្រុសកំដររបស់យើង !» ថេយ៍យ៉ុងមិនពហរមចាញ់ទោះពេលនេះត្រូវជុងហ្គុកសង្កត់ក៍ដោយ
« តែ ឯងជាប្រពន្ធយើង ...! » ជុងហ្គុក និយាយបានពិននិងក៍អោនទៅ ត្របាក់ សាច់ទ្រូងពើតៗរបស់ថេយ៍យ៉ុងហើយក៍តាមប្រដេញចុះមកខាងក្រោម
« អាស៎ ជុង... ឈប់ទៅ... អាស៎ ស្រៀវណាស់ !» ថេយ៍យ៉ុងទន់ខ្លួនដោយឯកឯងពេល ត្រូវ រាងក្រាស់ ធ្វើអោយស្រៀវស្រើបពេញទាំងខ្លួនរាងកាយគេដូចជាទឹកកកក ដែលកំពុងដាំលើភ្លើងអោយរលាយតែម្តង
« អាស៎ សឺត... ឯងទាំងក្រអូបផ្អែម ថេយ៍យ៉ុង ... សឺត ក៍តឹងណែនដូចគ្នា !» ជុងហ្គុកខាំមាត់ បញ្ចូលភាពរឹងមាំទៅក្នុងកាយតូចភ្លាមៗព្រោះខ្លាចគេបដិសេដ
« អក៎ ជុង ...ឈឺ .. ឈឺណាស់ជុង ដក ចេញទៅ ..! » ថេយ៍មានអារម្មណ៍ការមានសម្ព័នភាព លើកនេះចម្លែកគេទាំងឈឺ និង ខ្លាច ព្រោះតែជុងហ្គុកកំពុងធ្វើវាទាំងកំរោលតែម្តង