Waves Of Life ( Jikook )

🍁 03 Chapter 🍁

Destiny, no matter what the fate of the destiny, the destiny will surely be theirs.

.........................................................................

Third person pov,

එතන වැඩ ඉවර උනාම ජිමින් ජන්කුක්ගේ අතේ අත පටලන් හෙමින් අල්තාරයෙන් බැහැලා ඊට පස්සෙ පොඩියට චාම්ව ලෑස්ති කරල තිබ්බ සාදය පැත්තට ආවා.

දවස හෙමින් ගෙවෙමින් තිබුනෙ සාදයේ වැඩ ටිකෙන් ට්ක නිමාවෙමිනුයි. ඇවිත් හිටිය හැමෝටම ජිමින්ව හදුන්වලා දීල කතා බහ කරල ඉවර උනත් මේ දෙන්නගෙන් එක්කෙනෙක්වත් එකිනෙකාට කතා කරේ නම් නෑ.

" කුකී මට ඔයත් එක්ක එක වචනයක් හරි කතා කරන්න අවස්තාවක් නැත්ද? මන් අද රෑ යනවා.. ආයෙ එන්නෙ අවුරුදු 3කින්. ඉතින් අද අපි දෙන්නගෙ වෙඩ්න්ග් එක වෙලත් අපි දෙන්න කතා කරන්නෙ නැද්ද?"

තවත් කෙනෙක් එක්ක කතා කරමින් ඉන්න ජන්කුක් දිහා බලාන හිටපු ජිමින් හිතින් හිතුවේ ජන්කුක්ගෙ හැසිරීම ගැන වේදනාවෙන්.

" මන් දැක්ක ජිමින් මන් දිහ බලන් ඉන්නවා. ඇත්තටම මට එයත් එක්ක කතා කරන දෙයක් හිතා ගන්න බෑ. මට ඕනි උනේ මේ දවස කොහොම හරි ගෙවා ගන්න . මොකද අද රෑ ජිමින් ආයෙ යනවනෙ. අවුරුදු 3න් ආයෙ එයා එන්නෙ. එතකන් අපි දෙන්නට කාලය තියනවා හැමදේටම."

කාටත් නොදැනිම ඉක්මනින්ම හවස් කාලය උදා වෙනකොට ජිමින්ට රෑම යන්න තිබ්බ නිසා හැමෝම හිටපු හෝටලේන්ම ඇදුම් මාරු කරන් එතනින්ම එයාපෝට් එකට යන්න ලෑස්ති උනා..

" ජිමින් පුතේ ඔයාට තව එක දවසක්වත් ඉන්න තිබ්බ නම් . ඔය දෙන්නට කතා කරන්නවත් වෙලාවක් නෑනෙ.. හැම දේම හදිස්සියේනෙ උනෙ. ඔය දෙන්න ආයෙ හම්බෙන්නෙ අවුරුදු 3කින්. ජිමින් පුතෙ පුලුවන් උනොත් ඇවිත් යන්න එන්න ආයෙ."

"හරි ආන්ටි. ඒකට කමක් නෑ. ඒක අපි දෙන්නටම හොදයිනෙ. එතකොට අපි දෙන්නම ඩිග්‍රි ඉවර කරන්න පුලුවන්නෙ"

"අයියෝ ලමයො මට ඔම්මා කියන්නකෝ.. දැන් ඔයත් මගෙම පුතානෙ. හුම්? අපි හැමෝම එකට යමු එයාපෝර්ට් ආහ්"

" ආහ්.. හරි ඔම්මා.."

" ජන්කුක් .. ඔයයි ජිමිනුයි ඔයාගෙ කාර් එකෙ එන්න. අපි ෆෙන්ග් අන්කල් එක්ක අප්පාගෙ කාර් එකේ එන්නම්..."