Kazanmak mı? Yoksa kaybetmek mi?
Kaç kere hayata karşı savaşımda kazandım, girdiğim her savaşta çoğunlukla kazanırdım..
Peki neden bu savaşta kaybettim...
Neden kalbim aşk savaşına yenik düştü?
"Bebeğim" dedi başımı kaldırıp ela gözlerimi siyah...
"Berzan." Dedim evin merdivenlerinden ilerlemeye başladım. "Berzan." Ellerimi karnımayerleştirdim, karnımda şişlik vardı.
Odanın önünde durduğumda kapıyıbirkaç kez tıklattım, ses gelmeyince odaya girdim. Boş beşiksallanıyordu, yatak odası tozluydu.
Yatak örtüsü yoktu. Etraftaki toz parçalarıodanıniçindesüzülüyordu terk edilmiş odam. Yavaşçaodayagirdiğimde ayağıma birşeybattıbakışlarımıyere indirdiğimde paramparça olmuş bir çerçeve.
Berzan ve ben. Benim kucağımda kızçocuğu, Berzan'nın kucağındaerkekçocuğu. Üzerimde mavi elbise vardıaynıelbise kız çocuğununüstünde de vardı.
Berzan ve erkek çocuğuaynı giyinmişlerdi şort vardı, Berzan ile bakışlarımız birbirimiz ile kilitlenmişti birbirimize bakıyortebessüm ediyorduk.
"Anne." Dedi kulaklarıma bir ses ilişti, sırtımı döndüğümde üzerinde beyaz şort ayaklarında sandalet olan kızçocuğuyanımadoğrugeldi. "Asır yine saçıma çirkin dedi, saçlarım çok mu çirkin." 6 yaşındaydı ama konuşmasıgüzel ve oldukçaanlaşılırdı.
"Gece'm. Güzel kızım." Önündediz çöktüğümde bedenini kucağıma aldım. "Abiler kardeşlerini kıskanır, bu normalbirşey."
