marital problem ❦ taennie

18

Tanıdık bir sesi duymamla, kalbim hızlıca atmaya başladı. Bu taehyung'tu.

Anladım ki bugün akşam, ben ve jungkook'un sonuydu..

"Çekil! Jennie neredesin?!" Taehyung'un evin için de bağırmasıyla daha da korkuyordum.

Taehyung, benim olduğum yere geldi. Tüm vücudum titriyordu.

Taehyung'a baktığımda, yüzünde ki ifade çok korkunçtu.

"Jennie, neden cevap vermiyorsu. Yoksa sevgilinle mi vakit geçirmek istiyorsun? Kıyamam yazık."

Gözlerim dolmuştu. "N-ne diyorsun taehyung." Sesimin titremesine engel olamamıştım.

Taehyung kolumda tuttu. "Gidiyoruz!" beni götürürken, taehyung'u durduran şey jungkook'tu.

"Cekilsene lan, piç adam!" Jungkook ona ifadesiz bir sekilde bakıyordu.

"Bırak onu." demesiyle, taehyung kolumu daha çok sıkmasıyla gelen acı ile inledim.

Taehyung, ortaya alaylı bir gülüş bıraktı. "Nedenmiş?"

Jungkook, gözlerini yumup açtı. "Canını yakıyorsun." taehyung evin içinde kahkaha attı.

"Çokta sikimde. Hem sanane bundan. Benim karım değil mi?" Taehyung, jungkook'un yüzüne yaklaştı. "Oy, yoksa sen üzülüyor musun?"

"Taehyung salak mısın?"

"Imm bir düşüneyim." Taehyung düşünürmüş gibi yaptı. "Hayır, değilim. Peki sen?" Dalga geçmişti.

"Neyse. Hadi jennie, gidiyoruz." Beni kolumdan tekrardan tutup sürükledi. Kapının orada durup, arkasını döndü. Parmağını jungkook'a yöneltti.

"Seninle de hala işimiz bitmedi."

Arabanın önüne gelmiştik. Ben kapımı açıp oturdum.

Taehyung sürücü koltuğuna oturmuş, arabayı kullanıyordu.

"Birşey yaptı mı sana?" Gözlerimi devirdim. Sanki Jungkook'u tanımıyordu.

"Taehyung, Jungkook'u tanımıyorsun sanki. Sence, bir şey yapabilecek adama mı benziyor?"

"Nereden biliyorsun jennie. Belki aşkından gözü dönecek." Sadece sustum. İyice sinirlendiriyordu.

"Ne oldu jennie. Haksız mı çıktın?" Kahkaha attım. "Taehyung, Jungkook öyle biri değil. Sanki, yıllardır arkadaşın değilmiş gibi konuşuyorsun."

"O yılları, silip attım ben."

"Öyle kolay mı sence? Elbet bir gün barışacaksınız." Eliyle direksiyona vurdu. "Barışmayacağım."

"Barışacaksın." Böyle yapmam onu sinir ediyordu. Birazcıkta o sinir olsun.

Bir an da arabayı durdurmasıyla, neye uğradığımı şaşırdım. "O sik kafalıyla, asla barışmayacağım!" Bağırıyordu. Bir şey yüzünden bağırıyordu..

"Taehyung, sana geldiler mi? Ne bu sinir." Arabadan indim. Bu adamla, 1 saniye  bile dursam çıldıracakmışım gibi geliyor bana.

"Jennie, nereye!" Sinirlerim alt üst olmuştu. "Ebenin amına."

Kolumdan sıkıca tuttu. Kafasını kulağıma eğdi ve fısıldadı. "Ebemin amı yok ki." İğrenç sırıtmasıyla yüzümü buruşturdum.

Kolumu elinden çektim. "Ablamın yanına gideceğim. Sen ne bok yiyorsan ye."

"Jennie, bin şu arabaya! Sinirlerimi bozma benim." Arkamdan aptal aptal bağırıyordu.

Onun yanına gidip, göğüsünden sertçe ittim. "Taehyung, bıktım senden; Sinirinden, ufak şeye öfkenden herşeyden bıktım!" Öylece suratıma bakıyordu.

"Bana bak taehyung, eğer arkamdan gelirsen herşey biter." Cümlem ile sinirleri daha da bozulmuştu.

"Siktir git! Ne sike gidiyorsan git!" Bağırmasıyla, göz yaşlarıma engel olamadım. Bağırması kalbimi acıtıyordu. deminkinden daha yüksek sesle bağırmıştı.

"Gidiyorum zaten, şerefsiz!"

Etrafıma baktığımda insanlar bizi izliyordu. Kimisi evinde, kimisi sokakta.

Taehyung tanınan bir adamdı ve biz bitmiştik. Taehyung'ta fark etmiş olacak ki, içinden bir küfür savurdu.

Taehyung, bu sefer kolumu yavaş tuttu. "Jennie, daha fazla uzatmadan bin arabaya. rezil  de olduk zaten."

Taehyung'a sarıldım ama içimden geldiği için değil, insanlar yüzündendi.

Taehyung belimi okşadı ve birbirimizden ayrıldık. Ben yüzüme sahte gülümseme sundum.

Arabaya bindim. Taehyung'ta yanıma oturup arabayı çalıştırdı.

"Umarım insanlar, haberlere göndermezler. Yoksa, babam görürse bittim ben."

"Taehyung, birşey olmaz. Neden insanlar versin ki, karı kocayız biz. Hem insanlarda telefon görmedim ben, merak etme." Taehyung birazda olsa rahatlamıştı.

Uzun bir yolculuğun ardından, eve gelmiştik. Hemen kendimi koltuğa attım.

"Ben duşa gireceğim." Kafamı salladım ve televizyonu açtım. Hiç güzel birşeyler yoktu.

Telefonumu aldım ve internette gezinirken, gördüğüm şeyle yerimde kıpırdayamadım.

Bu olamazdı..

Bölüm sonu.

Bu durumumuza üzüldüm ve çok etkilendim.  Allah, yardımcımız olsun..

İmkanı olan yardım etsin, lütfen 🙏