POV BIBI
Inmiddels heeft iedereen ontbeten, gedoucht, omgekleed en zitten we weer gezellig beneden. "Yo Bibi wil je nog leren longboarden?" Vraagt Jai aan me. "Nee, sorry Jai ik ben meer van het Pennyboarden, het zou leuk zijn als je me dat zou kunnen leren" antwoord ik terug. "Is Goed, komt helemaal in orde" antwoord Jai terug. "Wil je mijn Pennyboard lenen? Ik heb er toch twee." Vraagt Samuel aan me. "Ow.. ja.. dankjewel" zeg ik. "Ik haal alleen nog ff m'n pet okay?" Zeg ik tegen de jongens.. "Is goed hoor, maar zonder ben je ook prachtig!" Zegt Dioni tegen me. "Dankjewel grote broer!" Roep ik terug en ren verder naar boven.
Ik loop mn kamer is en krijg alweer een dankbare lach op m'n gezicht, ik ben zo blij dat de jongens me zo erg welkom laten voelen hier in hún huis en dat ze dan ook nog mijn hele kamer klaar en in orde hebben gemaakt. Ik pak m'n zwarte Deus snapback van mn Deus verzameling, pak m'n iPhone van mijn bureau en loop naar beneden.
Beneden aan de trap zie ik Dioni staan, ik loop rustig naar beneden en spring dan op zijn rug. "Dankjewel grote broer dat ik zo erg welkom wordt geheten hier bij jullie thuis" zeg ik tegen hem en geef hem een kus op z'n wang. "Geen probleem kleintje, we houden allemaal van je" anrmtwoord hij. Ik spring van z'n rug af en geef hem een knuffel. "Ahwww dat is zo schattig" zeggen Jai en Cassius die in de deuropening staan te kijken. Ik glimlach en geef hun ook een knuffel en bedank iedereen nogmaals.
"Alsjeblief Bibi, hier is je Pennyboard" Zegt sam tegen me en geeft me het board.
"Dankjeee!" antwoord ik terug.
Als we in het park aan komen staan we op een parkeerplek waar toch nooit auto's staan, hier skaten de jongens altijd. Iedereen begint meteen met Pennyboarden en ik sta hier maar. Kaj kijkt even achter zich en ziet mij alleen staan, hij keert weer om en komt mijn kant op. "Zal ik het je dan maar leren, Jai heeft blijkbaar andere dingen te doen" zegt Kaj grijnzend en wijst naar de overkant van de parkeerplaats waar Jai en Sterre staan te zoenen. Ik lach en samen lopen we naar een rustiger plekje.
Ik leg m'n Pennyboard op de grond en Kaj begint uit te leggen. "Oke eerst ga ik je leren hoe je er op moet staan. Je zet je linker voet verticaal een beetje voor op het board. Als die staat zet je met je rechter voet af op de grond en zet je die voet een beetje diagonaal achter je voorste voet en als het goed is kom je dan vooruit" Legt Kaj me lachend uit. Oke oke oke.. zal ik het vragen? Ja ik ga het gewoon doen. Ik haal al mijn moed bij elkaar "Kaj zou je mij misschien wel willen vasthouden, ik wil namelijk liever niet vallen." Vraag ik aan hem ."Tuurlijk geen probleen" antwoord hij en een opgeluchte zucht verlaat mijn mond.
Kaj houd me bij m'n heup en een hand vast en alle vlinders die in mijn buik zitten vliegen rond als een gek. Ik haal nog eens diep adem en stap dan op het board en zet me rustig af. "Oh het lukt gewoon!" Zeg ik met een verbaasde maar blije stem. Ik hoor Kaj lachen dus kijk even naar hem. Blijkbaar was ik aan het staten want Kaj probeert te zeggen dat ik wel op de weg moet letten. En ja hoor.. daar lig ik dan op de grond. "Auhww Oh mijn god! Dit doet fckng veel pijn holy shit!" Zeg ik half kreunend bijna huilend. Kaj is blijkbaar zo erg geschrokken dat hij gewoon niet weet wat hij moet zeggen. Hij zit naast mij op z'n knieën en uit z'n ogen kun je aflezen dat hij er heel erg spijt van heeft. "Hey Kaj, Kaj, Kaaajjj kijk is naar me, het is niet jou schuld oke. Het maakt niet uit, ik kom er wel over heen." Kaj is weer een beetje op de wereld en kijkt me met een zwak lachje aan. "Wil je nu wel de andre jongens roepen ik denk dat ik liever nu naar huis wil" vraag ik kaj. "Uh ja natuurlijk, JONGENS KOM SNEL, BIBI IS GEVALLEN!"
En binnen no time staan alle jongens rond om mij heen. (Sterre is blijkbaar weer weg)
"Waar heb je pijn?" Vraagt Dioni bezorgd aan me. "Ik denk dat ik mn rechter voet heb gekneusd" probeer ik zonder pijn van mijn gezicht af te kunnen lezen te zeggen. Maar dat mislukt ik zie dat Kaj weer erg bezorgd en een spijt blik in z'n ogen heeft. "Oke jongens ik denk dat we naar het ziekenhuis moeten" zegt Dioni. "Bibi ik draag je wel naar huis en dan gaan we met mijn auto naar het ziekenhuis" verteld Samuel me. "Is goed bro, dan rijden wij wel met Kaj mee achter jou aan" zegt dioni. Samuel tilt me op en loopt naar huis. Ik had natuurlijk liever dat Kaj me naar huis tilde maar ik snap ook wel dat hij erg in shock was. Denk ik bij mezelf in mn hoofd en heb een glimlach op mn gezicht. "Waar lach je om?" Hoor ik iemand zeggen die mij uit mijn gedachte haalt. Ik draai mn hoofd en zie Samuel naar me lachen. "Oh uhm nergens om hoor" zeg ik terug en moet een beetje lachen.
■■■■■■■■■■
2e deel al weer af! Laat me weten wat je er van vind! Feedback zou erg fijn zijn.
Deel dit verhaal ook met iedereen die braviour is!!
-xx- MaaikeLawley
