Aşkın olmadan hayatta kalamam çok zor. Çünkü etrafımda olmadığın zaman boğulmuş gibi hissediyorum. Her geçen gün sana olan aşkım daha da artıyor. ....
Agah Vurgun'dan
Ben sevgi neydi bilmezdim hiç. Sadece anne ve kardeş sevgisini bilirdim.
Daha küçük bir çocukken babamın dizinin dibinden ayrılmaz, parçasına yapışırdım.
Belki böyle şımarık davranırsam beni sever bana ilgili davranır sanırdım ama çok yanılmıştım.
Her defasında bana soğuk soğuk bakıp annemin yanına gitmemi isterdi.
Sonra bir gün babam yine evden gidecekken arabasının bagajına binmiştim.
Araba durduğunda bagajdan inmiş girdiği depoyu gizlice izlemiştim ama o gün gördüklerimden sonra hayatım çıkmaza girdi.
Babam beni gördüğünde bana öyle şiddetli bir tokat atmıştı ki hiç unutamıyordum.
Daha 12 yaşındaydım. Yakamı tutup sarsarak;
"Bu gördüklerini sakın unutma çünkü artık senin hayatında bundan ibaret olacak"
Ve dediği her şey bir bir çıkmıştı.
Beni sevmesini beklediğim babam önce beni bu hayata sürüklemiş, daha sonra ise beni ervamdan ayırarak düşman şirket sahibi olan adamın kızıyla evlendirmek istemişti.
İşte o zaman ayrıldım o evden.
Annemden.
Kardeşimden.
Tüm anılarımdan.
Derin bir nefes alıp gözlerimi açarak bu saçma düşüncelerden ayrıldım.
