Çocukluk Aşkım 💖

23. Bölüm

Kadını sertçe yere ittirip elimdeki cam parçasını atıp yatağıma doğru yürüdüm.

Nefes: ÇEKİL!

Önümdeki kadını ittirip yerime geçtim. Herkez bu yaptığıma çok şaşırmıştı ama bunu hakettiler. Geldiğimden beri sabrımı sınıyorlardı resmen ben alttan aldıkça tepeme çıktılar!

...

Gece yatağımda tavanı seyrederken sabah tuvalette gördüğüm çocuk anne diye sayıklamaya başladı. Ayağa kalkıp çocuğun yanına doğru yürümeye başladım. Çocuğun yanına geldiğimde dizlerimin üstüne çöküp saçlarını okşamaya başladım...

Nefes: Tamam canım geçti... 

Çocuk sakinleştikten sonra üstünü örttüm

Nefes: geçti, tamam canım geçti

Ben çocuğu sakinleştimeye çalışırken annesi uyandı. 

Yusuf: Anne

Annesi sarılınca sakinleşti. Onlara bakınca Tahirle kurduğumuz hayallerim aklıma geldi göz yaşlarıma engel olmadım. Bizim çocuğumuzda böyle olabilirdi... Allah hiç bir çocuğa böyle acı yaşatmasın... Sonra gelip yatağıma yattım tekrardan ama göz yaşlarıma engel olamadım. Bi insan her gün kaç kez ölebilir. Ben Tahiri ölene  kadar sevicektim ama o belki de beni unutur. Tutuklandığım gün peşimden gelmesini unutamıyorum. Öyle ya insan gömüldüğünde değil unutulduğunda ölür... Ne kötü kaderimiz varmış tam kavuştuk derken gene ayrıldık. Bizi bu hale acaba ben mi getirdim? Bütün bu olanlar benim yüzümdenmiydi? Bana seni ne pahasına olursa olsun seni burdan çıkarıcam seni asla bırakmiycam demişti hepsi yalanmıydı?

...

Aradan 1 ay geçmişti ama durum hala da aynıydı hiç bi değişiklik yoktu. Yusufu kucağıma ona bir masal anlatmya başladım

Nefes: Karganın ağzında kocaman bi peynir varmış, tilkinin de karnı aç ben ne yapsam da acaba karganın ağzındaki bu peyniri alsam diye düşünmüş, düşünmüş, düşünmüş ne yapmış acaba?

Fatma geldi yanımıza masaya elinde çayla

Fatma: Çay doldurdum içermisin Nefes abla?

Nefes: Koy oraya sağol

Çayı masaya bıraktıktan sonra gitti. Bende tekrardan Yusufa döndüm.

Nefes: Ne yapmış sence?

Yusufun vericeği cevabı beklerken kapı açıldı ve içeri gardiyan girdi...

Gardiyan: Nefes hanım ziyaretçin var

Nefes: Aile mi geldi?

Gardiyan: Bilmiyorum

Nefes: Ailem gelmiş Yusuf 

Yusufu saçlarından öptüm ve tekrardan konuşmaya devam ettim.

Nefes: Ben gidiyim geliyim öyle devam ediyim olurmu?

Yusufu sandalyeye oturtup gardiyanın yanına gittim. Onlarla beraber görüşme odasına gittim. Gelen kişi ailem değildi, Gelen kişi; Tahirdi neden gelmiştiki gene? Karşısına oturdum söyliyceklerini dinlemeye başladım...

Nefes: Gene mi geldin?

Tahir: Geldim. Sen çıkana kadar her görüş gününde gelmeye de devam edicem

Nefes: Çıkamiycam Tahir, ben burdayım, çikamiycam

Tahir: Çıkıcaksın, Esma çok iyi bi avukat savunmanı yapmak için canla başla çalışıyor