Seni özlemeyi en çok ben bilirim.
Hic yakınmadım seni ozlemekten.
Üstelik sana kavusmama ihtimali, işlenmemiş soğuk bir tas gibi önümde dikilip dururken.
Sana dokunamamak yüreğimi böylesine acıtırken...
Yine de bil ey yâr...
Bil ki, ben yüreğimi kanırtan bu acıya inat, dokunmadan temine saatlerce sevisebilirim
seninle...
