SEN OLMADAN

1.BÖLÜM☀"KEŞKE"☀

Gecenin, sisli karanlığında arabamın farlarının aydınlattığı yolda ilerliyordum.

Gecenin karanlığında tek başımaydım. Korkmuyordum çünkü alışmıştım karanlığa . Önceden karanlığın içinde hapsolmaktan korkardım ama şimdi karanlık benim içimde hapsoldu . Karanlık artık beni içten içe boğmaya başladı.

Eski hayatımdan geriye kalan tek şey o'na karşı hiç bitmeyen, özlemiyle giderek büyüyen aşkım.

Aklıma o gelince dolan gözlerime ve kalbimdeki sızıya engel olamadım.

Onu kaybedişimden sonra ilk defa ölüm yıldönümünde birçok anımızın geçtiği dağ evine gidiyorum. Bakış acıma dağ evimiz girdiğinde, arabayı kenara çektim.

Eve yaklaştıkça göğüs kafesimin içinde isyan çıkaran kalbimi umursamamaya çalıştım.

Anahtarı her zaman sakladığımız saksının altından almak için eğildim. Parmakalrımın titremesini engellemek için ellerimi otomatik olarak yumruk haline getirdim. Elimi anahtarlığa uzattım.Hafifçe tebessüm ettim. Hâla aynı yerinde duruyordu. Ürkekçe anahtarı yuvasına soktum.

Kapıyı açtığım an ciğerlerimi rutubet kokusu doldurdu.İçeri girip etfara göz gezdirdim. Birçok şey eski yerinde duruyordu fakat etrafta daha önce hiç görmediğim birkaç eşya vardı.

Etrafa bakarken tezgahın üstündeki kahve kutusunu görünce, gözümden akan yaşa engel olamadım. Baran'ın en sevdiği içecekti.

Çantamı koltuğun üstüne koyup diğer odalara göz gezdirdim. Daha önce Baran' la kaldığımız odaya gelince dizlerimin bağı çözüldü. Duvardan destek alarak odaya girdim. Biri yatağın sağı biride gardrobun
yanında olan iki tane komodin vardı. Belki içinde eskiye ait birkaç eşya vardır diye karıştırmaya başladım.

Çekmeceyi açtığımda gözüme ilk çarpan şey Baran'ın simsiyah çakmağı oldu. Aldım elime kokladım aynı o kokuyordu sigarayla karışık eşsiz kokusu, güven kokusu... Çakmağı alıp cebime attım. Gözümden akan yaşı elimin tersiyle yok ettim . Alt çekmeceyi açtım, siyah deri kutu gördüm. Kilitli çekmecenin en altındaki anahtarı elime aldım , yavaşça kilide soktum . Açtığımda eskiye ait birçok eşyaya rastladım.

Kolyeler, bileklikler ve daha birçok şey. Dikkatimi en alttaki koyu mor bir defter çekti. Elime aldım , anı defterim tarihlerin hepsini gün gün atmışım. Rastgele bir sayfa açtım. Baran'ı dövme yaptırmaya ikna ettiğim günü yazmıştım.
•••
Okul çıkışındaydık . Baran'la el ele ilerliyorduk. Yiğit koşarak yanımıza geldi. "Yaa... Baran lütfen " dedim mızmızlanarak. "Niye mızmızlanıyor bu cadı." dedi Yiğit. " Abi tutturmuş bir dövme diye, hayır da diyemiyorum."
"Yaa Baran hem kıyamazsın sen bana." Araya Yiğit girdi. " Abi yaptırın işte n'olacak. Kırma şu cadıyı ."
"Yaptırmada problem yok, canı acır diye korkuyorum. "
"Baran sen yanımdaysan canım acımaz, elini tutarım. " dedim tatlı olduğunu düşündüğüm gülümsememi takınarak. "Bakma bana şöyle, biliyorsun tabi öyle bakınca sana hayır diyemeyeceğimi ." Gülümsedim. "Tamam yaptıralım." kollarımı boynuna sardım. Yanağını öpüp, çekildim. "Yaşasıın!"
"Benim tanıdığım bir dövmeci var oraya gidelim."
"Tamam gidelimde biran önce bitsin." Yürüyerek Yiğit'in önerdiği dövmeciye gittik. Çıkışta , benim çizdiğim yarım güneş resmi Baran'ın sol benim sağ kolumdaydı, birleşince ortaya çıkan güneş resmi bizim sonsuza dek birlikte kalacağımıza dair verdiğimiz sözü simgeliyordu...
•••
""Keşke o sözü tutabilseydik...
Keşke ölene dek beraber olabilseydik...
Keşke tekrardan elini tutabilseydim...
Keşke çıkan gamzeni öpebilseydim...
Keşke saçlarınla tekrar oynayabilseydim...
Keşke hep kollarındaki güveni hissedebilseydim...
Keşke o sigarayla karışık kokunu içime çekebilseydim...
Keşke o aşkla bakan gözlerini görebilseydim...
Keşke tekrardan karanlık geçene güneş gibi doğabilseydim... ""
'' Keşke Baran ' ım.. Keşke ... ''
×××
Arkadaşlar, bu bizim ilk hikayemiz. Yazım konusunda biraz acemi olabiliriz. Desteklerinizi bekliyoruz.Yeni bölüm çok yakında gelecek.Kötü yada iyi farketmez düşüncelerinizi belirtirseniz mutlu oluruz . Okunma sayısına ve beğenilip beğenilmediğine göre hikayeye devam edeceğiz. Şimdiden çok teşekkürler. :))
_zees_