Çocukluk Aşkım 💖

27. Bölüm

Tekrardan genç kadının ağzını kapatır ama Nefes bir şekilde tekrar kurtulur. Kadın iğneyi Nefese yapamiycağını anlayıp odadan çıkar ve kaçar.

Nefes: BIRAK ALLAHIN CEZASI BIRAK! İMDAT! İMDAT! İMDAT! JANDARMA YOKMU!? ÖLDÜRÜCEK BENİ! KİMSE YOKMU KİMSE YOKMU DEDİM!? JANDARMA YOKMU!? NE İSTİYORSUN SEN BENDEN!? ALLAH KAHRETSİN SENİ ALLAH KAHRETSİN!

Jandarma genç kadının sesini duyunca hemen kadının yanına koşar ve odaya girerler. Arkadan doktorlarda gelir

Nefes: Bu içerden çıkan kadın beni öldürmeye çalıştı! Görmediniz mi az önce dışarı çıktı!?

İsmet: Nefes hanım iyimisiniz?

Nefes: Doktor bey hemşire kılığında girmiş beni öldürmeye çalıştı!

Hemşire: Kim kim öldürecekti?

Nefes: NAZAR!

Doktor: Nazar mı o kim?

Nefes: MERCAN DAĞDEVİRENİN KARDEŞİ!
Ya gördüm diyorum elinde şırıngayla buraya girdi

İsmet: Ne diyor?

Asker: Yok doktor bey biz kapıdan hiç ayrılmadık içeri kimse girmedi

Nefes: Görmedin mi içeri giren kadını nasıl görmediniz öldürmeye kalktı diyorum size yemin ediyorum ya!

Hemşire: Nefes hanım kabus görmüş olabilir misiniz?

Nefes: HAYIR OLAMAM İYİ BİLİYORUM NE GÖRDÜĞÜMÜ HEMŞİRE KILIĞINDAYDI YÜZÜNDE MASKE VARDI NAZARDI!

İsmet: Nefes hanım çok ağır ilaçlar alıyorsunuz! O yüzden olabilir.

Nefes: Doktor bey gerçekten geldi diyorum elinde şıringa vardı diyorum size

İsmet: Nefes hanım o dedığiniz kişi sizi niye öldürsün?

Nefes: NEFRET EDİYOR ÇÜNKÜ BENDEN O YÜZDEN!

İsmet: Anladım. Size bir şakinleştirici yapalım olurmu?

Nefes: Bana Ezgi hanımı çağırırmısıniz? Lütfen! Savcı hanımı bana çağırabilirmisiniz?

Kimse bana inanmıyordu. herkes bana deli muamelesi yapıyordu. Ben gördüm ama kimse bana inanmadı, herkes bana deli muamelesi yapıyor. En çok canımı yakanda bu yaa zaten. ben ne kadar bağırsam da çağırsam da faydasız. Ben ceza evinde kalmak istemiyorum, nereye gidersem gideyim bileğimde bir kelepçe olmasını istemiyorum. Hiç suçum yokken hakim tarafından suçlu ilan edildim. Kaç yıl yatıcam bilmiyorum, bir daha güneşi ne zaman görücem bilmiyorum... Ben bu kelepçeyi insanlara zarar veren kişilerin bileğine takıyordum ama hiç bir zaman suçu olmayan birine takmadım. Duvara bakarken içeri biri girdi kimin geldiğini görmedim ta ki konuşana kadar. Gelen kişi babamdı... Babamın sesini duymamla ona doğru döndüm. Yatakta kelepçenin izin verdiği şekilde doğruldum.

Rıza: Kızım...

Nefes: Baba... baba ne olursun beni buradan çıkar. Ben burada daha fazla kalmak istemiyorum.

Rızan: Çıkarıcam kızım, seni asla burada bırakmiycam.

Nefes: Baba oydu beni öldürmeye çalışan oydu! Beni öldürmeye çalışan O kızın kardeşiydi. Bana inanıyorsun dimi baba?

Rızan: İnanıyorum tabi, araştırıp bulucam. Bunu yanına bırakmiycam kim olusa olsun!

İki Gün Sonra
Ceza evine döndüğümden beri yatağımdan hiç çıkmamıştım. Burda kalmak istemiyordum. Ceza evine geldiğim günün gecesi uykumda biri tarafından tekrar öldürülmeye çalışıldım. Ama başaramadilar. Kimse bana böyle bir şey yapmaz. Polis olduğum için içgudelerim ve reflekslerim çok güçlü. Kapı açildı ve içeri gardiyanlar girdi. Ziyaretçim olduğunu söylediler. Normalde kimseyi görmek istemiyorum ama beli de Pınar gelmişti. Pınara söylemem gerekenler vardı. Gardiyanlar la beraber görüşme odasına gittim. Gittiğimde karşımdaki kişi ne annem ne babam ne de Tahirdi gelen kişi Vedattı!

Nefes: Ne işin var senin burda!? Ne istiyorsun!?

Vedat: Sanada merhaba karıcım

Nefes: Ben senin karın falan değilim! Ne istiyorsun benden neden geldin onu söyle? Ya da direk git bak bu daha iyi fikir!

Vedat: Sana bir teklifte bulunmaya geldim. Eğer ki teklifimi kabul edersen seni burdan çikarıcam.

Nefes: Ben hala burda senin yüzunden yatıyorum dimi? Başima gelen her şeyi sen tezgahladin!

Vedat: Evet ben yaptım, yaptirdım!

Nefes: Hastaneye de Nazarı sen mi yolladin?

Vedat: O benim kontrolün dişında olan bir şey... Ben sana zarar gelmesini asla istemem.

Bu adam buraya sabrımi sınamaya gelmişti resmen. Başıma gelen her şey onun yüzundendi bir de gelmiş geçmiş karşıma konuşuyor. Bozuk olan sinirlerimi daha da bozmak için elinden geleni yapıyor

Nefes: Yaa ne demezsin! Eğer ki bana zarar vermek istemeseydin ben şuan burada dört duvarın arasında olmazdım!

Vedat: Bak bundan sonra her şey çok güzel olucak sadece sen ve ben olucaz. Gidicez bura-

Nefes: Vedat! Allah aşkina ne istiyorsan söyle ve defol git! Seni görmeye tahammül bile edemiyorum!

Vedat: Tamam senin istediğin gibi olsun. Eğer benimle evlenmeyi kabul edersen seni burdan çikartırım. Sana teklifim bu. Benimle evlenirse benim karım olursan hemen seni buradan çıkaririm.

Nefes: Sen ne cins bı manyaksın yaa... Defol burdan! GARDIYAN! GARDİYAN! ALIN ŞUNU BURDAN!

Sinir krizi geçirmek üzereydim. Gardiyanlar Vedati göturdukten sonra beni de koğuşa geri götürdüler. Gardiyan kapıyı kapatınca tuttuğum göz yaşlarımı bıraktım. Kendimi hiç bu kadar değersiz hissetmemiştim. Yatağıma oturduğumda ne yapıcağımi düşündüm. Ama bir sonuç bulamadım.

...

Aradan kaç gün geçti bilmiyorum. İçim içimi yiyordu. Ne yapicağımi bilmiyorum. Eğerki Vedatla evlenirsem boşanmak gibi bir şansım olmiycakti. Ölümüm Vedatın elinden olsun istemiyorum. Ben Tahirle evlenme hayali kurarken Vedat ile evlenmek ölmek gibiydi... Vedat ile evlenmenin düsüncesi bile çok kötüydü.

Selam aşkolarım biliyorum bölüm atmayali uzun zaman oldu ama derslerim yoğundu bölüm yazamadım

Bu bölüm de biraz kısa oldu ama idere edin

Sizler nasılsıniz canlarım?

Sizce Nefes ne yapacak fikirlerinizi bekliyorum

Sizleri çok seviyorum bir dahaki bölüm de görüşürüz.

By by 👋🏻