𝓘 𝓛𝓸𝓿𝓮 𝓨𝓸𝓾 𝓜𝔂 𝓛𝓹𝓿𝓮 /𝓒𝓱𝓪𝓮𝓷𝓷𝓲𝓮 𝓕𝓲𝓬

𝑃𝑜𝑠𝑡𝑎𝑛𝑒

Zengin ve varlıklı bir ailede doğdum aslında para benim için önemsizdi ama diğer insanlar için öyle değildi, evimiz büyüktü çatı katı vardı ben en çok çatı katında oluyordum orası bana huzur veriyordu çatı katında sıkılmıştım başka şeyler yapmak istiyordum dışarı çıkmayı düşündüm ama annem buna asla izin vermezdi pes ettim aşağı indim ve koltuğa oturdum annem yanıma geldi

- tatlım neden üzgün görünüyorsun?
- biliyorsun anne dışarı çıkmak istiyorum
- kes şunu Roseanne kendine gel senin gibi bir genç kız kendi başına dışarı çıkar mı? He biraz düşün lütfen gerçek bir madam olmalısın benim gibi
- ama a-
- sus ve hemen odana çık

Hızlıca koltuktan kalktım ve üst kata odama gittim gözümden yaş geliyordu sebepsizce buna sinir olmuştum bir erkek dışarı çıkabilir ben çıkamam bu ne demek gerçekten sıkılmıştım sonra aklıma bir fikir değildi annem her zaman hizmetçi Milan'ı postaneye gönderir Milan sayesinde olucakdı kıyafetimi değiştirmek için dolaba yaklaştım güzel ve zarif bir etek ve gömlek giydim çok güzel gözüküyordu saçlarımı özenle yaptım
ve aşağı indim annem beni böyle görünce şaşırdı ve

- sen ne ara böyle giyinirdin
- hiç öylesine hoşuma gitti
- sende bişey var Roseanne
- anne senden bişey isteyebilir miyim?
- söyle Roseanne
- Milan bugün postane gidecekti değil mi?
- evet ama niye sordun yoksa
- bende Milan ile postaneye gidebilir miyim asla onun yanından ayrılmam lütfen izin ver anne lütfen
- Roseanne çıldırdın mı sen
- anne lütfen istediğin her şeyi yaparım lütfen
- tamam bu seferlik Milan ile gidebilirsin ama öyle izin verdim diye düşünme o kadar hazırlanmışsın ve beni hatırlattın
- tamam anneciğim çok teşekkür ederim

Hızlıca yanından kalktım ve mutfağa gittim orda Milan yemek yapıyordu bana neden böyle giyindin niye sordu hiç dedim

- Milan seninle postane gidiyoruz hazırlan
- Madam ama sizin dışarı çıkmanız yasak?
- bu seferlik ve Milan bir planım var postane giricez postanede işlerimiz bitince beni bir yerde bekle gelicem tamam mı?
- Madam ama hanımefendi ve beyefendi bunu duyarsa
- duymucak sakin ol hadi hazırlan
- tamam Madam siz ne derseniz o

Hızlıca Milanın hazırlanmasını bekledim hazırlandı çok heyecanlıydım ilk kez dışarı çıkacaktım kalbim gum gum atıyordu Milanın hemen koluna girdim tam kapıyı açacakken annem geldi

- Roseanne dikkatli ol
- tamam anne

Annem tam bişey söylicekken kapıyı açtım hızlıca Milanla dışarı çıktık ve kapıyı kapattım yürürken gözüme güneş çarpıyordu ama sorun etmedim 15-20 dk yürüdük postaneye geldik tam içeri giricekken bir kız gördüm çok güzeldi ama elbisesi biraz yıpranmıştı ayakkabısıda öyle Milan beni biraz çekiştirdi ve hemen içeri girdik kalabalıktı sıra çok vardı ama çabucak geçti o kızı düşünüyordum Milan bana baktı gülümsedi bende ona sonra sıra bize geldi işlerimiz bitirince çıktık o kız nerde diye etrafa baktım göremedim Milanana şuradaki banka oturmasını söyledim oturdu beni bekle dedim bağırarak koşarak izimi kaybettirmeye çalıştım tam arkaya bakıcaktım ki birine çarptım özür dilecektim ki o çarptığım kişi postanenin yanında oturan kızdı şaşırdım yakından yüzü çok daha güzeldi yüzüm kızardı geri çekildim oda kızarmıştı

- neden burdasın burası çok telikelidir senin gibi bir kız için
- şey gerçeği söylemek gerekirse ben ilk kez dışarı çıktım ve
- sen postanenin yanında bana bakan kızsın değil mi
- şey evet ama
- istersen sana yardım edebilirim buraları adım gibi biliyorum beni takip et

Elimden tuttu ara sokaklardan geçiyorduk aslında elimi tuttu diye dahada utanmıştım sanırım ondan hoşlanmaya başladım ama bilmiyorum ilk kez gördüm birine aşık olmak delirmiş olmalıydım ama

- adın ne tanışmak istiyorsan tanışalım
- adım Roseanne Park kısaca rose diyebilirsin
- benim adım Kim Jennie kısaca jen diyebilirsin istersen tabiki
- tamam jenjen

Yanlışla dilim sürtündü ve jenjen dedim oda bana bakarak

- jenjen hoşuma gitti

Diyerek güldü biraz zaman geçti ve eski bir kulübeye geldik

- burası benim evim biraz küçük ama benim için yeterli sence nasıl?
- çok güzel dekore etmişsin şirin ve tatlı gözüküyor
- buna sevindim ilk kez senin gibi biriyle konuşuyorum ve biraz kendini anlat
- ben Roseanne Park söylediğim gibi zengin ve varlıklı bir ailede doğdum ama dışarı çıkmam yasaktı...
- nasıl çıktın yada şey afedersin sözünü kestiğim için devam et
- Milan bizim hizmetimiz annem onu her zaman postaneye gönderir bende annemden izin aldım zar zor sonra postane geldik işlerimiz bitince ona burda kalmasını söyledim ve hemen koşmaya başladım sonrasını biliyorsun işte

Nazik bir şekilde güldü gülüşü çok güzeldi yada bana öyle geliyordu

- o zaman ben anlatıyım fakir ve varlıksız bir ailede doğdum küçük yaşlarda ailemi kaybettim yetim kaldım ve burayı buldum böyle zaman geçti bazenleri küçük işlerde çalışıyorum paramı alıp gidiyorum böyle geçiriyorum

Onun tatlı sesi bana huzur vermişti

- anladım geçmiş olsun
- sağol rose
- şey benim gitmem gerek geç oldu
- öylemi bende şey burda biraz daha kalırsın sanmıştım
- üzgünüm jenjen ama istersen yarın yine postanenin karşısında buluşuruz

NE DEDIM BEN AZ ÖNCE ŞIMDI BAŞINA DERT AÇTIM

- gerçekten mi buna sevindim hadi gel seni postanenin önüne kadar eşlik ediyim
- tamam jenjen herşey için teşekkürler
- hayır asıl ben teşekkür ederim senin gibi birini tanımış oldum neyse gel hadi

Koluma girdi kulübeden çıktık sokakta biraz yürüdük beni bir yerde bıraktı

- burdan dümdüz yürü postaneyi göreceksin rosie
- tamam sağol yardım için

Bana rosie dedi aynı ona jenjen dediğim gibi dümdüz yürüdüm postaneyi gördüm Milan oradaydı bana seslendi ama ben hayla onla zaman geçirdim diye düşünüyordum Milan yanıma geldi

- madam nerdeydiniz sizi merak ettim eve çok geç kaldık hanımefendi çok kızıcak hızlıca yürüyün

Birşey söylemeden kafamı tamam şeklinde salladım 10-15 dk eve geldik hızlı eve gelemeye çalıştık kapıyı çaldık annem kapıyı açtı yüzü çok fazla kızgın gibiydi korkmuştum içeri girdik Milan hemen çantasındaki mektupları kutuya koydu ve hemen mutfağa gitti ona teşekkür bile etmemiştim tam onun yanına gidicekken annem kolumdan tuttu salona girdi bende onun yanından gelmek zorunda kaldım kolumu bıraktı biraz canım acımıştı ama belli etmedim ve hemen bağırmaya başladı

- ROSEANNE SEN NASIL BIR KIZSIN SANA IZIN VERDIM POSTANEYE GITMEN IÇIN NORMALDE POSTANEDE 20-30 DK KALMANIZ LAZIM YOLLARINDA SAYSAK EN FAZLA 1 SAAT NIYE 2 SAATTIR ORTALIKTA YOKDUNUZ!
- anne özür dilerim çok fazla sıra vardı ve...
- sus Roseanne odana çık zaten sinirlerim tepemde bugün asla aşağı inme yüzüm seni görmesin!
- tamam a-
- hızlı!

Hemen salondan çıktım çıkarken göz yaşlarımı tutamadım hızlıca yukarı odama çıktım hayla ağlıyordum kıyafetlerimi çıkartım saçımı açtım geceliklerimi giydim ve yatağa girdim uyuya kalmışım

Hikayenin 1.bölümü nasıl çok uzun oldu sizce lütfen yorum yazın çok uğraştım

Sizi seviyorum hadi byys💌😍