İçeride oturup Yoongi'nin gelmesini bekledim. Birkaç dakika sonra kapı çaldı kapıya doğru ilerledim ve kapıyı açtım. Tabiki de yoongiydi ona "gelsene" dedim
"Hiç utanma zaten uzun zamandır girip çıkıyorsun alışıksındır" dedim imalı bir sesle. Göz kırpıp içeriye doğru yürüdü. Hayır göz kırpınca bişi hissetmedim, Hayır.
Arkadaki dolaptan ilk yardım çantasını aldım ve içeriye girdim. "Hoş geldin" derken de yanına oturdum. "Hoş buldum" dedi gülen suratıyla.
İlk yardım çantasını açtım ve içinden pamuk ilaç falan çıkardım. İlacı pamuğa sürdüm ve yüzündeki yaralara yavaş yavaş dokunurmaya başladım.
Beni izliyordu
Küçük yara bandı aldım ve burnun orasındaki yaraya yapıştırdım. Yoongi hafif sırıtıyordu. Neye sırıtıyordu bu? Diğer yaralarında aynı şeyi yaptıktan sonra eşyaları ilk yardım çantasına geri koydum.
"Evet Yoongi şimdi adam akıllı konuşalım. İlk öncelikle ben seni abimin tuttuğuna inanmıyorum bence sen sapıksın." Dedim ama inanıyordum biraz. "Hmm peki beni sırf sapık zannetme diye bunu sana kanıtlıyacağım" diyerek eline telefonunu aldı ve mesaj kısmına girdi.
Bana abimle olan birkaç konuşmasını imzaladığı dosyayı falan gösterdi. "Şimdi inandın mı? " Dedi tek kaşını kaldırarak. "İnandım gibi" dedim ensemi kaşıyarak.
"Peki abim bunu niye yaptı benden nefret eder." Dedim meraklı bir sesle. "Orasını bende bilmiyorum." Dedi
Hemen bir tane daha soru sordum "peki benim pencereleri kapıları kapattığımı nasıl gördün?" Lütfen kamera olmasın, lütfen kamera olmasın.
"Evinde kamera var"
"Ne, ne, ne nediyorsun kimden izin aldın ya sen!" Diye bağırdım da hızla ayağı kalktım. Benim evim içinde bornozumla söylediğim şarkıları dansları görüyor muydu ya da hepsini geçtim ben üstümü değiştirirken demi izliyordu beni?!
"Üzgünüm ama bunu yapmak zorundayım senin kaç düşmanın var haberin bile yok." Diyip oda ayağı kalktı. "Benim düşmanım mı var? Nasıl?" Diye sordun telaşlı bir sesle. "Baban olacak şerefsiz seni millete öyle tanıtmış ki bir çok kişi seni öldürmek istiyor" dedi sinirli bir sesle.
Şok olmuştum birşey diyemedim. Sadece donup kaldım. "Üzgünüm bunu söylememeliydim" dedi "tamam sorun değil şimdi sen o kameraları çıkartıyorsun hemen"
"Hayır böyle bir şey yapamam seni hala koruyorum." Şaşkın bir sesle cevap verdim "ne yani beni izlemene izin mi vericem. Hemen kaldır!" Dedim
"Tamam, evin her bir odasında her iki çapraz köşesinde kamera var." Dedi gülümseyerek. " Banyoda yok değilmi?" Dedim telaşla. "Hayır ordada var"
"SEN SAPIKSIN."
"değilim ayrıca vücudun benim ilgimi çekmiyor"dedi göz devirerek.
"Tüh tüh tüh tüh ne üzüldüm."
"Haa bide sesin güzelmiş"
Derken gülümsemesini saklamak için başını eğip dudaklarını kıvırdı. Çok utanıyorum şuanda yerin dibine girsem daha iyi.
"Yoongi"
"Efendim?"
"Siktir git lütfen"
Dediğim bu cümleyle yoongi kahka attı. O güldükçe ben daha çok utanıyordum. "Tamam gidiyorum" derkende gülmesini durduramıyordu. halbuki o kadar da komik bişey dememiştim.
