Chapter 36

3.4K 73 2
                                    

𝗞𝘆𝗹𝘂𝘀 𝗣𝗢𝗩

"A-anong ibig mong sabihin hindi mo ba ako nakikilala!?"tanong ko sakanya.

"Hindi kita kilala at nasaan ako?,ang alam ko ay namatay na ako"Saad nya.

Nawala ba ang ala-ala nya simula noong napunta sya sa mundong ito?

" Anong pangalan mo?" Pag tatanong ko sakanya,para maka sigurado kung wala na ba talaga syang naaalala ngayon.

"Valerie"sagot nya.

" Ano naman ang iyong apilyedo" pagtatanong ko ulit sakanya.

"Wala akong apilyedo"sagot naman nya saakin.

Tama nga ang hinala ko nabura lahat ng kanyang memorya at ang naalala nya lang ay ang kanyang naranasan bago sya mapunta sa mundong ito.

" Ak-"naputol ang sasabihin ko nang biglang dumating si Kyle.

"Mom" saad ni Kylus.
Pero nang marinig ito ni Valerie wala siyang naging imik dahil akala niya ay hindi siya ang tinatawag,nang makita ni Kyle ang hindi pagpansin ni Valerie sakanya ay nilapitan nya ito at muling tinawag.

"Huh? Mom?"tawag ulit ni Kyle,kinuha ko na si Kyle sa tabi ni Valerie dahil baka mas lalong lumala ang pakiramdam ni Valerie.

Pumunta kami sa labas pero nakikita ko parin si Kyle na nakatingin kay Valerie.

Paglabas namin hinawakan ko si Kyle sa balikat at umupo para pantay ang tingin namin sa isa't-isa.

"Ano pong problema kay mommy bakit hindi po sya umiimik?"saad ni Kyle saakin.

"Ang mommy mo ay nawalan ng memorya kaya hindi ka nya makilala"saad ko naman.

"At wag mo muna sya gambalain dahil hindi pa nya alam ang nangyayari sakanya"dagdag ko pa.

Tumango nalang sya at umalis na patungo sa kanyang kwarto hindi ko na sya pinaki-alaman dahil malakas yata ang naging tama ng aking sinabi sakanya. 

VALERIE POV

Nasaan ako? Hindi ko alam kung ano ang nangyari saakin ang alam ko ay namatay na ako pano ako napunta dito tinulungan ba nila ako? Pero bakit mommy ang tawag saakin ng lalaki kanina hindi ko sya masagot dahil sa rami kong iniisip ngunit sino sila bakit familiar ako sakanila.

Ano na ang gagawin ko?

Tumayo ako at may nakitang malaking salamin tiningnan ko iyon at laking gulat ko sa pagbabago ng aking muka hinawakan ko ang salamin at biglang parang may kuryente na dumaloy sa akinv utak.

"ARGGGHHH!!!" sigaw ko sa sobrang sakit.

Sa lakas ng sigaw ko ay madaming taong pumunta dito sa kwarto at agad-agad akong tiningnan nakita ko naman ang lalaki na kitang kita sa kanyang mga mata ang pag aalala.

"Ky-" hindi ko napagpatuloy anv aking sasabihin dahil nagdilim na ang aking paningin.

Nagising ako sa isang kwarto na kulay puti ang lahat.

"Kylus!!" sigaw ko ngunit walang sumagot, patuloy kong sinisigaw ang pangalan ni Kylus hanggang sa.

"Ang ingay mo!" sigaw saakin,ngunit hindi ko alam kung saan iyon nanggagaling.

"Tumingin ka sa baba mo"sigaw ulit nya at sinunod ko naman sya sa sinabi nya at nakita ko ang isang bata na ang liit mabuti.

"Dwende?" pagtatanong ko sakanya, hindi na sya magsalita at biglang may umilaw sa kanyang palad at ang ilaw na iyon ay napunta sa aking tiyan.

"Ang batang nasa tiyan mo ay ang magliligtas sainyo" saad nito at bigla siyang nawala.

"VALERIE!!"nagising ako sa sigaw na na narinig ko at pagkabangon ko ay nakita ko si Kylus na umiiyak sa tabi ko.

"Are you okay baby?" tanong nya saakin at dahan dahan pinupunasan ang aking pawis.

"Y-yeah i'm okay love"saad ko sakanya kitang kita ko sa mga mata nya ang pagkagulat at bigla akong niyakap.

"Finally you remember me" saad nito.

"Yeah i remember you"saad ko naman sakanya.

9 MONTHS LATER

Napanganak ko na ang aming pangalawang anak magliligtas ng lahat.

Valei Kim Fernandez ang kanyang pangalan.

Sinusulit ko ang pagkakataon na nandito silang lahat saakin dahil alam ko ang mangyayari kapag 10 years old na si Valei.

Alam ko ang kabayaran upang mawala ang lahat ng paghihirap ng mga tao ay mawala ang mundong ito,kaya habang wala pa ang araw na iyon ay gusto kong sulitin ang lahat ng ito.

Pinalaki ko ng maayos ang aking mga anak nagsaya kami ngunit hindi namin matatakasan ang bilis ng oras nandito na ang itinakdang oras para mawala ang mundong ito.

Nagdasal ako ng nagdasal na sana sa sususnod na buhay ay sila parin ang aking pamilya.

Nagsimula nang mag chant ng spell si Valei na hindi ko maintindihan at biglang lumiwanag ang buong paligid hanggang sa wala na akong makita.

Dumilat ang aking mga mata at nakita ang puting kwarto.

"Huh? Nag reincarnated nanaman ba ako?" tanong ko sa sarili ko pero napalakas yata ang pagsasabi ko.

"Haha mommy ano ang sinasabi mo,daddy tingnan mo si mommy kakabasa nya yan ng novel at mangga nanaginip ng kung ano-ano"

Agad kong tiningnan kung saan nanggagaling ang boses na marinig ko.

At napaluha ako agad ng makita ko kung sino ang mga iyon.

"Kyle,Valei"saad ko at niyakap sila ng mahigpit.

"Paano naman ako?" natawa naman kaming lahat sa sinabi ni Kylus at niyakap ko rin sya.

Finally i'm back, in my real world.

                              End!




 Reincarnated as a Daughter of the Main Character'sWhere stories live. Discover now