🍁37 Chapter 🍁

172 42 2
                                    

I'd spend 10, 000 hours and 10, 000 more
Oh, if that's what it takes to learn that sweet heart of yours
And I might never get there, but I'm gonna try
If it's 10, 000 hours or the rest of my life
I'm gonna love you

.........................................................................

Park jimin  pov,

     ගෙවුන රාත්‍රිය මගේ ජීවිතේ ලස්සනම දවස වෙනකොට අද උදේ මන් නැගිට්ටෙ මගේ වගේම එයාගෙත් ජීවිතවලට අලුත් පිටුවක් පෙරල ගමන්. මන් ප්‍රාර්ථනා කරපු උනුසුම, ඒ ආදරෙ අඩුවක් නෑරම දැනෙනකොට අද දවසෙ මන් වෙන කවදාටත් වැඩියෙන් සැනසීමෙන් හුස්ම ගත්තා..

ඊයේ රෑ මම එයගෙම උනා කියන සලකුනු මගෙ ඇග පුරාම තියනකොට ඒ හැම සලකුනකටම මන් ආදරෙ කරා.. එවා මට එයාගෙන් ලැබුන දේවල්.

පරක්කු වෙලාම නින්ද ගියා උනාවත් මට එයාට කලින් ඇහැරුනු නිසා අමාරුවෙන් උනත් නැගිට්ට මම වොශ් එකකුත් දාගෙනම කිචන් එකට ආවෙ උදේටත් නැති දවල්ටත් නැතිව කන කෑම ටික හදන්න .  ඔව් දැනටමත් උදේ 10 වෙලා තිබුන.

උදේට එයා කන්න අස විදිහට සහල් කැද එක්ක කොන්ජි හදන්න ලෑස්ති මම දැන්ටමත් හදලා ඉවර උනු කොන්ජි ටික එහෙමම පැත්තකින් තියලා හාල් ටික ලිපේ තියල  උතුරනකන් බලන් හිටියා..

" Good morning මැණික"

වැඩ කරන ගමන් හිටපු මගේ ඉනවටා ඒ අත් දෙකම යනකොට එයගෙ නිකට මගේ උරහිසේ රැදුනා.. බෙල්ල පාමුලට ලැබුන සියුම් හාදුවෙන් ආයෙම මාව රත් වෙලා යනකොට එයා මගෙ කම්මුලකින් ලොකූ සුවදක් ගත්තාම මට ආදරෙ හිතුනා.

" Good morning කුකී.."

" ඇයි ඔයා නැගිට්ටෙ? තව ටිකක් ඉන්න එපැයි. "

" මට කලින් ඇහැරුනා"

" ඔහ් ඔයාට තාම අමාරුයි ද මැණික?"

" අහ් නැ කුකී එහෙම නැ"

එයා මාව එයාගෙ පැත්තට හරවන් අමාරුයිද කියලා අහනකොට ආයෙම මාව ලැජ්ජාවට රතු උනා වගේම මන් එයාගෙ පපුව අස්සෙ මූන ඔබා ගත්තා.. ටී ෂර්ට් එකක්වත් නැතුව තිබුන එයාගෙ පපුවෙ රස්නෙ තාමත් තදින්ම දැනෙනකොට මන් මගෙ කම්මුල හේත්තු කර ගත්තා.. අමාරු නැතුවමත් නෙමේ. ඒ උනත් මට ඔනි උනා උදේට එයා වෙනුවෙන් මගේ අතින්ම කැම හදන්න.

Waves Of Life ( Jikook )Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon