yalancı || yoonseok

yakınken uzak olmak|8|

koluma dolanan ipten kurtulmaya çalışıyordum ancak birileri bana engel oluyordu,bırakın da şu lanet ipten kurtulayım işte. gözlerimi hâlâ sımsıkı kapıyordum çünkü yaklaşık beş dakika önce açmaya çalıştığımda gözlerime hücum eden kör edici beyaz ışıklar yüzünden az kalsın ölüyordum. artık neredeyse pes etme noktasına gelmişken kablonun bağlandığı yeri buldum ve hızla çektim. çektiğim gibi elimde hissettiğim derin acı ile de çığlık atmaya başlarken aynı anda koluma saplanan başka bir acı ile durdum. gözlerimi hâlâ olabildiğince sıkı bir şekilde kapalı tutuyordum. bir sürenin ardından onlar da gevşedi ve en sonunda kendimi uykunun kollarına bıraktım.

•

"...kaldınız?"
"trafik vardı işe uzatma lütfen."
"peki"
"durumu nasıl,nedir sorun?"
"Musluk suyundan zehirlenmiş,artık kaç gündür markete çıkmıyorsa şişedeki suyu bitmiş musluktan içiyormuş. Bir saat önce falan da elindeki serumu çıkartmaya çalıştı sakinleştirici verdiler"

karşı taraftan ses gelmedi,gözümü açmak istemiyordum çünkü gözümü açarsam onunla yine karşılaşacaktım. ne diye gelmişti ki? eminim "sevgilisi" de gelmiştir. Taehyung mu çağırmıştı acaba? neden çağırsındı ki? ya da sadece haber vermiştir ve onlar da gelmiştir. hayır. hayır. hayır. yoongi'min beni umursayacağını sanmıyorum. üstelik bana bir daha onu aramamamı söylemişti. Belki de sadece kendi kafamda kuruyorum yoongi'nin sesi değildir bu?

"ne diye dışarı çıkmıyormuş ki?"

lanet. tamam o ikisi kesinlikle buradaydı. kesinlikle.

"Ne diye mi? Jimin sen iyi misin? Çocuk bir haftadır kendinde değil zaten. Annesi ve erkek kardeşi kaza yapt-"

"Ne"

Tabii ki yoongi'ye annemle kardeşimin kazasından söz etmemiştim ki istesem de edemezdim çünkü bana onu bir daha aramamamı söylemişti.

"Si- size söylemedi mi hyung?"
"Hayır... hayır böyle bir şeyden haberimiz yoktu bizim değil mi Jimin?"
"Olsaydı zaten hemencecik buraya geleceğimizi biliyorsun"

Gözlerimi açtım,açtığım anda da zaten öldürücü etkisiyle tepemdeki ışık gözüme ilişti. elimi kaldırıp gözüme kalkan yaptım. Yanımdaki koltukta oturanlar hemen kalktı ve başımda dikildiler,
"Hoseok" ilk konuşan taehyungdu. ışığa yavaş yavaş alışmam lazım olduğundan elimi çektim ve ona baktım,
"Nasıl hissediyorsun?"
"İyiyim Taehyung'um teşekkür ederim"
"Gidip doktora haber vereyim en iyisi" Jimin odadan hızla çıktı. ne diye o haber veriyordu ki? Taehyung,sinirle iç çekti ve jimin'in peşinden çıkarken konuştu,
"biraz sonra geliriz hoseok"

başımı aşağı yukarı ederken odada  kalan tek kişiye ilişti gözlerim. ayakta dikilmiş bana bakıyordu.
birbirimiz arasındaki mesafe birkaç adımdı ancak,ancak bu yakınlığın aksine bix çok uzaktık.

yüzündeki ifadesizliği korurken yavaşça yatağın yanına doğru geldi ve göz ucu ile bana bakmaya devam etti,
"neden söylemedin?"
yutkundum,cidden sorduğu soru muydu?

"bir daha seni aramamam gerektiğini söylemedin mi sen?"
iç çekti ve bakışlarını tavanda gezdirdi,
"anlık bir sinirle söyledim onu"
"bana pek öyle gelmedi ama,daha doğru düzgün dinlemeden bağırmaya başlamıştın bana."
"sence birisi gelip sevgilinin seni aldattığı iddiasını ortaya atarsa sen ne yapardın?"
"Evet ben de sert çıkışırdım ancak bağırarak değil!"
"Peki,sen öyle yap"
"En azından bi özür dileyebilirdin hyung? Gerçi şuankş durumda en çok özür dilemesi gerek kişi jimin ama"
"Jimin beni aldatmıyor hoseok! sok şunu kafana"
"GÖRDÜM DİYORUM YOONGİ DAHA NE YAPAYIM"
"KANITIN BİLE YOK HOSEOK,KAFANDAN UYDURUP UYDURMADIĞINI NEREDEN BİLECEĞİM"
"BİLİYOR MUSUN?NE SİKİM YAPMAK İSTİYORSAN ONU YAP YOONGİ"
"PEKALA H-"
Yoongi'min lafını bölen doktor, taehyung ve jimin'in içeri girmesi olmuştu,
"heyy,ne oluyor burada!" diye atıldı taehyung.
"bir şey olduğu yok" dedi yoongi ve derin nefesler eşliğinde odadan çıktı. arkasından ona hâlâ bakan beni umursamadan.

taehyung,kaşlarını çatarak başını iki yana salladı ne olduğunu sorarcasına. ben de bir şey yok anlamına gelen bir baş hareketinden sonra odada doktor olduğunu hatırlayarak doktora doğru döndüm. Doktor da sonunda fark edildiğini anladıktan sonra derin bir nefes alarak konuşmaya başladı.

Doktorun sıkıcı bilgilendirme konuşmasını asla dinlemesem de dinlemiş gibi davranıp bitirdiğinde teşekkür etmiştim. O,odadan çıkarken Jimin de hemen ardından çıkmış ve muhtemelen sevgilisinin yanına gidiyordu. Yeniden Taehyung ile odada yalnız kaldığımızda bana ne olduğu hakkında sorular sordu. Olayı kısaca özet geçip başından savmak istedim ancak taehyung buna izin vermeyerek her kelimeme bir soru buluyordu. Bana inandı. Çünkü neden yalan söyleyeydim ki?

Taehyung,iç çekerek yerine oturdu. Sonunda soruları bitmişti. O oturmaktayken odaya Jimin girdi ve önce yavaşça bana bakıp yüzüni ekşitti daha sonra ise taehyung 'a dönerek konuşmaya başladı,
"Biz gitmek zorundayız,hoseok sana da geçmiş olsun. Kendinize iyi bakın."

Yoongi'm yoktu. muhtemelen kavgamızdan sonra bir daha yüzümü görmek istemezdi. Bu sefer ciddi olarak ama.

Taehyung,kaşlarını çatarak bana baktı,
"Jimin'in telefonuna dövmeci diye kayıt ettiği kişi... acaba yoongi hyung'u aldattığı kişi olabilir mi?"
dudağımı ısırırken yere baktım,
"İnan hiç bilmiyorum ama bildiğim bir şey varsa o da bu işin sonunda Yoongi'min çok üzüleceği"