Obtaining your Past Memories

Chapter 25

Mederi's POV

As we walked to the gate, some students were looking at us. I'm with my Jo.

Hawak ko pa rin ang pulsuhan niya habang naglalakad. Wala akong pake sa mga taong naka paligid sa'min, kahit kanina pa nagrereklamo ang Jo ko na bitawan ko siya.

Napangiti ako sa tuwing sinasabi ko ang endearment ko sa kanya, vocally man o sa isip lang. Anong meaning ng Jo? Jo(wa). HAHAHAHAHA!

Alam kong simple lang, ang cute lang kasi pakinggan lalo na kung ako lang ang pwedeng tumawag sa kanya ng Jo.

Cure minsan tawag sa akin ni Devi. Kasi sabi niya para bagay daw sa pangalan kong Mederi - to heal. Akala ko pa naman ako ang cure niya :<

Pero kapag tinawag namin ang endearment ng isa't-isa, kailangan mahina lang o 'di kaya'y hindi halata dahil sekreto lang ang relationship namin. Madalas sa chat na lang talaga kami nagtatawagan ng ganoon.

Hindi ko na kaya. Gusto ko alam ng lahat na kami na ni Devi. Bahala na ma-judge ng ilan. Sanay naman ako. Kahit hindi lahat, basta sa mga taong malalapit sa amin.

Alam naman naming wala kaming ginagawang masama. Sa totoo nga mas ginaganahan akong pumasok at mag-aral nang mabuti dahil nadagdagan ang inspirasyon ko e. Ikaw pa naman hamunin ng girlfriend mo na pataasan daw ng grade huhu. Pero ayos lang 'yon. At Least nagtutulungan pa rin kami.

Nang makalabas kami ng aming paaralan. I took a sweet glanced at my girl, nakasimangot siya sa akin pero nakikitang may kislap ang kanyang mata. Cute naman nito huhu.

Huminto muna ako bago isukbit ang bag ni Devi sa isa ko pang balikat. Inaagaw niya kasi ito. Ang kulit ni Ganda, sabi ko ako na ang magbibitbit. Nakakahiya raw. Kinikilig ka lang e.

Itinaas ko ang isa kong braso para pumara ng tricycle.

"Hoy, saan tayo pupunta? sasakay tayo? " narg kong tanong niya.

"Yes, para kahit papano maaga tayo maka-uwi." sagot ko habang nakangiti sa kanya.

Wala na siyang nagawa nang pinapasok ko siya sa tricycle.

Walang nagsalita sa amin nang na sa loob kami ng tricycle. Maliban sa maingay, ay mahilig talaga kami tumulala kapag na sa tricycle.

Maya-maya'y may naramadaman akong may kumalabit sa akin. Siyempre si Jo iyon. Nang mapatingin ako sa kanya ay may pinakitang siyang barya.

Geunagawha nitoe?  "Ten pesos? Anong gagawin mo d'yan, be?"

Hinampas nang marahan ang braso, "Bayad ko. Sabay mo na sa bayad mo."

Napa-arko naman ang aking bibig, "Huh? Ako na ang magbabayad. Pambili mo na lang ng tinapay 'yan, Jo."

"Hoy. Feeling mapera naman ito. Pareho naman tayong palamunin."

Aray! Totoo naman 'yon. "Ako ang pumara at may balak sumakay sa tricycle, so ako na bahala sa bayad, ate ganda."

"Bahala ka d'yan." sabi niya, alam niya naman talagang hindi niya ako mapipilit hehe.

"Nagpa-practice na ako maging provider natin one day, Jo."

"Wala pang one year 'yan ha, feeling na sa strong relationship si koya oh." inirapan niya ako, tapos tumingn ulit sa akin.

Kaya inirapan ko rin siya, at tumingin ulit sa kanya. Nakita ko naman siningkitan niya ako ng mata, "Cute mo be." bulong ko.

Namula siya HAHAHAHAHAHA.

Malapit na kami sa bahay nang kunin niya ang bag niyang hawak ko. Napatingin naman ako roon. Hindi ko binibigay ang bag niya.

"Cure, bag ko. Malapit na bahay niyo, hoy!"