Chapter 10

123 44 5
                                    

" ඔව් ජන්කුක් තමයි......වටේ තීන සේරම දේවල් හේතු විදියට හදාගෙන  ඒවා ගැන ම හිත හිත තමංටම වැටවල් බැඳගෙන හිටපු එකද ආදරේ කියන්නෙ??? මම හැම අවදානමක් ම අරගෙන ආදරේ පෙන්නපු එක ආදරේ නෙවෙයි තාවකාලික ආකර්ෂණයක්?? "

" මං..... මං එහෙම දෙයක් නෙවෙයි ජන්කුක් -"

" ඇති හොඳටම ඇති...... තමුසෙ හමුදාවට තෝරගත්තෙ කොහොමද කියලත් සැකයි මට.... කොහොමද එහෙම හිතුවෙ??? මම ගැන එක මොහොතක් හරි හිතුනනම් අඩුම තරමෙ මට ඒක තමුසෙ අඟවනවා ටේහ්‍යොන්..... මොකද්ද මේ වැඩේ??? "

ජන්කුක් කේන්තියෙන් කෑ ගැහුවා.... මගේ පපුවට ගහ ගහ කෑ ගැහුවා.... ඇඬුවා......වියරුවක් ඒක.... ඒත් ඒත්........ සමහර විට එයා හරි ඇති.... සමහර විට!!!! සමහර විට මම වැරදි ඇති...මම දුර්වල ඇති.... ඒත් තවදුරටත් නෑ

" ඔයා....ඔයා කියනවනම් මම වැරදියි කියලා මම ඒක පිලිගන්නම්....මට ඕන උනේ මම ශක්තිමත් වෙන දවසක්... හරි එහෙම බැලුවොත් ඔයා හරියට ම හරි ජන්කුක්....... ඒත් බැරිද මට එකම එක අවස්ථාවක් දෙන්න....මම මෙච්චර කාලයක් හංගන් හිටපු ආදරේ පෙන්නන්න මට අවස්ථාවක් දෙන්න බැරිද ජන්කුක්.... කරුණාකරලා"

අවසානෙදි එයා මගේ පපුවට ගහපු අත් දෙකම මගේ අත් අතරට අරන් මම කතා කරේ ඉවරයක් නැතුව කඳුළු ගලාගෙන යන ඒ ඇස් දිහා බලාගෙනමයි....එයා ආදරණීයයි....ඒ මූනෙ හැම අංගලක්ෂණයක්ම ආදරණීයයි.... සදාකාලිකව ම උනත් බලාගෙන ඉන්න පුළුවන් තරම් ලස්සනයි..... අංගසම්පූර්ණ චිත්‍රයක් වගේ

" ජන්කුක් !! පුළුවන් ද කියන්න........ අනේ"

එයා මුකුත් ම නොකියා මගේ දිහා බලාගෙන ඉද්දී මට ඇත්තටම බය හිතුනා...එයා බෑ කියයි ද??? එහෙම වෙයි ද??

" හ්ම්......බිඳිච්ච හිතට තවත් බිඳෙන්න ඉඩක් නෑ... පුළුවන් නම් ඒක හදන්න බලන්න... මොකද මට දරාගන්න තරම් හයියක් තවත් නෑ"

එයා සීතල හඬකින් කිව්වත් ඒක ඇතුලේ තිබුණු බලාපොරොත්තුව මට දැනුනා....මම කඩන්නෙ නෑ වස්තුව...මේ වතාවෙ නෑ

" මේක ලැබෙන එකම සහ අවසාන අවස්ථාව... ඒක මම නැති කරගන්නෙ නෑ... පොරොන්දු වෙන්නම්....මම ඔයා හිතනවාටත් වඩා හොඳින් හැසිරෙන්නම්....මම කවුද කියලා ඔයාට පෙන්නන්නම්...... ස්තුතියි අවස්ථාවට......"

A Moment Of Slience || Taekook || Competed Donde viven las historias. Descúbrelo ahora