THE BITCH MEETS THE CASANOVA [KATHNIEL FANFIC] (CLOSED)

TBMTC---Entry 47

Pagdatingko sa kwarto humiga agad ako. Parang naramdaman ko lahat ang pagod sa araw na to.

Una, di ko maintindihan ang kilos ni Daniel.

Then bumalik si Joaquin. Na akala ko ay iisa lang sila ni Daniel.

Tapos itong si Quen, mahal daw ako.

Sht. Bakit nagugulo ang buhay ko sa tatlong lalake lang?

Parang dati halos magdalawangpu ang lalaki ko. Wala namang nakakasira ng ganito sa buhay ko.

Sometimes, changing is not healthy. Mas lalo pa nitong pinapapagulo ang isang sitwasyon.

Pagpikit ko ng mata ko. Nakatulog agad ako.

~

DANIEL's POV

Hindi ko maiwasang mag-alala kay Kath.

Nasaktan mo siya Daniel. Gago ka talaga.

Bwisit kasing Joaquin to. Bumalik pa.

"Bro." Napaitad ako sa nagsalita sa likod ko.

"Leche ka talaga Joaquin!" Sabi ko. Nagulat ako sa pabigla biglang sulpot niya.

"Grabe ka naman." Sabi nito. Umupo pa siya sa unahan ko

"Ano bang gusto mo ha Joaquin?" Diretsong tanong ko.

"Ang mahal ko." Sagot niya.

"Mahal mo? Sino?" Ngising tanong ko sakanya.

"Stop it Daniel. You know who she is."

"And you also know that I love her too right? And she loves me." Sagot ko.

"She loved me too." Madiing sambit nito.

"Kaya nga eh. She LOVED you pero binawalewala mo lang yun. You even broke her heart." Galit na sabi ko.

Pinipigilan ko lang ang galit ko.

"Alam mo kung bakit ko ginawa yun diba? I don't want to see her hurt."

"Pero ano? Nasaktan mo parin siya diba? Joaquin, she even changed herself para makalimutan ka. No, not just herself. Her WHOLE LIFE. Dahil sa ginawa mo. Pinagsabihan na kita diba? Pagsinaktan mo siya, I'll grab her. And let me fall inlove with me." Napatayo na ako.

"AND SHE DID?"

"Yes. She did. Joaquin, okay na kami. We have each other. You left her hanging and now nandito ka para kunin siya? No! Tama na yung sinaktan mo siya ng una." Sabi ko at tumalikod na ko.

Kasi kung papahabain pa namin to baka magsuntukan lang kami.

Bukas I will try my best para ipaintindi kay Kath. Alam kong hindi pa dapat ngayon.

Pero she needs to know.

---

KATHRYN's POV

Nagising ako dahil sa isang wake up call galing kay Daniel.

I tried to ignore it pero makulit kaya sinagot ko na.

Hindi na ako nagsalita dahil baka mailabas ko lahat ng galit ko.

Magkita daw kami mamayang lunch sa park. May pag-uusapan daw.

Sabado ngayon and dapat magpapahinga ako. Pero kahit di ko naman sabihin, gusto ko pa rin talaga malaman ang side nila.

It's already 10 na naman kaya nag-ayos na rin ako.

Nagpahatid nalang ako kay Manong. Tinatamad nanaman kasi akong mag-drive. Nakita ko naman agad si Daniel.

With his oh so handsome look. Parang tatalikod nga ako dahil baka any moment mayakap ko siya and forget about everything.

Pero syempre I won't do it. Even I miss him so much.

"Kath." Sabi nito.

Oh Ghad! How I love it pagbinanggit niya ang pangalan ko. But Kath, stay still.

"Saan tayo?" Sabi ko. And sure ako na may coldness ang boses ko.

"Hop in." Sabi nito sabay bukas sa kotse niya.

Hindi ko alam kung saan kami pupunta.

Tahimik lang kami.

Maybe he's thinking what he'll say.

At kinakabahan ako. There's something na gusto ko pero hindi pa rin mawala sakin ang hindi pag-alala.

Dumating kami sa isang park na parang familiar.

Something na nakita ko na before.

"Where are we?" Tanong ko sakanya ng pagbuksan niya ako ng pinto.

"Place you used to call home." Sagot ni Daniel.

YES. Nandito kami. Sa lugar kung saan una kong nalaman na ang pag-ibig ay isang malaking kahibangan.

"Bakit mo ko dinala dito?"

Ngumiti lang siya. At sinimulang magkwento.

------
A/N: Hanggang diyan muna. Hahaha. *Kaway kaway* Pasensya po at hindi ako naging updated for almost 3 months. Wala po kasi akong phone. Nasira. Eh yun lang po ang source ko para makapag-update. Pero I'm very thankful po na kahit hindi po ako naguupdate, patuloy pa rin ang pagrami ng reads, votes, pag-add sa kani-kanilang libraries. At ang pagfollow po sakin. Maraming salamat po. For those who want some dedications dahil empty pa naman ang ibang chap. Comment down. Hindi po ako namimili. ^^