🍁 42 Chapter 🍁

157 42 15
                                    

Some moments come only once in a lifetime.  So will you come to experience those moments together with me...?

.........................................................................

Park jimin  pov,

" ජිමිනී.. මැණික... කෝ නැගිටින්නකෝ.. මට පරක්කුයි වැඩට යන්න.. මෙ දැනටම 7ත් පහු වෙලා"

" ජිමීන්...."

කුකී මගෙ කන උඩ ඉදන් කෑ ගහනවා ඇහෙනකොට කවදාවත් නැතුව නැගිටින්න කම්මැලි හිතුන මම ඩුවට් එකත් ඇග උඩින් දාගෙන ආයෙම නිදා ගන්න හැදුවා.. එයාට අඩුම කිරි එකක්වත් හදලා දෙන්න නැගිටින්න කම්මැලි හිතෙනකොට ඇගට දැනෙන තෙහෙට්ටුවත් එක්ක මගෙ ඇස් දෙක හොදටම බර උනා....

" ජිමිනා............."

" ආනෙ තව චුට්ටයි.."

" මොකද මෙ කම්මැලිකම? දැන් දවස් ගානක ඉදන් ඔහොමමයි."

" අනෙ.. ඉතින් මට කම්මැලීනෙ.."

මන් අමාරුවෙන් උනත් ඇදෙ කෙලින් වෙනකොට කුකී මගෙ ලගටම ඇවිදින් පස්සට පාරකුත් දීගෙනම නළලට අත තිබ්බා.

" ම්.. ඇග ටිකක් විතර රස්නෙයි මැණික.. ඔයාට උන හැදෙන්නද මන්දා. බෙහෙත් ටිකක් ගමුද?"

" ඔනි නෑ අනෙ කුකී ඔයා යන්න. මෙ නිකන් වෙන්න ඇති. අනික දැන් ඔයාට හොදටම වැඩ වැඩීනෙ.."

" කමක් නැ දැන් යන ගමන් යන්කො..මන් ඔයත් එක්ක එන්නම්."

" නැහැ කුකී. ඉන්නකො මන් ඔයාට කෑම ටිකක් හදන්නම්. මන් දවල් වෙලා යන්නම් බෙහෙත් ගන්න."

මන් ඇදෙන් නැගිටින්න හදනකොට මගෙ ලගට ආව කුකී එහෙමම එයාගෙ ඔලුව මගෙ කකුල් දෙක උඩින් තියා ගත්තා වගෙම මම එ තද කළුපාට කොන්ඩෙ උඩින් හීනේ සැරේම අතැගිලි යවන්න පටන් ගත්තා ..

" මට සමාවෙන්න ජිමින්.. මට ඔයාව ගොඩක් මගෑරෙනවා.. මට ඔනි උනෙ නැ ඔයාව ටිකක්වත් ඈත් කරන්න. මන් ගොඩක් උත්සාහ කරා ඔයා එක්ක මේ කාලෙ ෆ්‍රී  වෙන්න. එ උනත් මෙ හැමදේම එක උඩ වැටෙනකොට මට තේරෙන්නෙ නැ දැන් මොනවා කරන්නද කියලා. ඔයා දන්නවනෙ මෙ දවස්වල ඇමරිකාවෙ අපෙ බිස්නස්වල සෑහෙන්න ප්‍රශ්න. අප්පාට බැ එවා තනියම හැඩල් කර ගන්න. හියුනුත් හේසු ගාව ඉන්න ඔනි. එයා ටිකක් වීක් වෙලානෙ.. "

Waves Of Life ( Jikook )Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz