Waves Of Life ( Jikook )

🍁 47 Chapter 🍁

I will miss you the more I erase you
I will shed more tears than today
Like fate, I won't ever have anyone like you
Only you, only you
As much as my tears, I hope you are happy
Good bye my love

.........................................................................

Park jimin pov,

නහයට දැනෙන ඒ හුරුපුරුදු බෙහෙත් සැර, ඒසී එකේ සීතල, අත ගාවින් දැනෙන සියුම් වේදනාව මේ පාර මට තේරුම් කරා මම ඉන්නෙ ආයෙමත් හොස්පිටල් එකේ කියන්න. ඇස් දෙක අරින්නවත් මහන්සි නොවුන මම ගෙවුන මාස දෙක ඇතුලත මගෙ ජීවිතේ සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස් උන විදිහ ගැන කල්පනා කරා. මගේ කුකීට මාව ටිකක්වත් විශ්වාස නෑ කියන එක පපුවට හී තල බස්සනවා වගෙ දැනෙන කොට මගෙ ඇස් දෙකෙන් එලියට ආව කදුළු ඒසී එකෙ සීතල නිසාම අයිස් වගෙ සීතල වෙලා කම්මුල් හරහා ගලාන යනව මට දැනුනා.

" මිනී... ජිමිනී.. ඔයාට සිහිය ආවද? ජිමිනා?"

මගෙ ලගින්ම දකුනු පැත්තෙන් ඇහුන ඒ කටහඩ වගෙම එක අතකින් හරිම උනුසුම් විදිහට මගෙ අත පිරිමදිනවා දැනෙනකොට මන් මගෙ ඇස් දෙක ආලෝකයට හුරු කර ගන්න ගමන් විවර කරා.. ඒත් එක්කම මාව අඩුවකට අහු වෙනව වගෙ කෙනෙක්ගෙ තුරුලට ඇදිලා ගියත් මට තේරුනා ඒ මට මේ වෙලාවෙ ඕනිම උනුසුම නොවුන බව ..

ඒත්....සමහර විට එයා මන් ගාව නැතත් හැමදේටම මන් ලගින් හිටපු ඒ කෙනාගෙ උනුසුම මේ වෙලාවට මට වැදගත් උනා..

" සෝ...ජී..."

" මි..නී මන් හොදටම බය උනා මිනී... ඔයා. ඔයා දවසක් සිහිය නැතුව හිටියා දෙයියනෙ.. මට පිස්සු හැදුනේ නැති ටික විතරයි."

ඔව් සෝජී... ඒ ඇවිදින් හිටියෙ මගෙ සෝජී.. එතකොට එයාද මාව හොස්පිටල් ගෙනාවෙ? එයා මටත් වඩා හයියෙන අඩ අඩා මාව තව තවත් තුරුලු කර ගන්නකොට මමත් එයාට තුරුලු උනා.. මට ඔනි උනේම මෙ වෙලාවෙ සැනසෙන්න තැනක්.

" ඔ.. ඔයාද මාව ගෙනාවෙ?"

" ඔව් මැට්ටො...මන් ආවෙ නැත්තන් මොනා වෙයිද කියලා මට හීනෙන්වත් හිතන්න ඔනි නැ මිනී...නැ මන් එ ගැන මතක් කරන්නවත් කැමති නැ."

"මැට්ටා..., උගුඩුවා, බූරුවා.. මන් එන්නත් කලින් හාට් ඇටෑක් හදවලා මාව මරන්නද ලෑස්ති උනේ ? දන්නවද ඔයා සාලෙ මැද්දෙ ලේ පෙරාන වැටිලා ඉන්නකොට මට දැනුන දේ ආහ්?"