Türkiye'de Muvahide Olmak..

Türkiye'de Muvahhide Olmak (1.BÖLÜM)

Hazırlanmam 10 dakikayı geçince telaşım daha bir arttı. Aklımdan, aşağıda arabasıyla beni bıkkınlıkla bekleyen genç dayım ve yetişemediğim dersin hocasının sinirli yüzü ve sıfır Türkçesiyle azarlama hali geçince gayr-i ihtiyari gülümsedim.
Aynadaki aksime 'bu kadar yeter' dercesine بسم الله ile geçiriverdim peçeyi. -şimdi oldu doğruca dil okuluna-
Kulağımda kulaklık, Fadi Dali'nin Kur'an okuyuşunu son sese verip asansöre bindim. Sabahları sokakların sessizliği, işçi sınıfının uykulu halleri ve dimağları kirletilmek için tağutun okuluna yollanan her biri işlenmemiş mücevher gibi olan çocukların mahmur gözleriyle paytak paytak yürüyüşleri pazartesi sendromuna yakalanmış olmanın vücut bulmuş haliydi.

Neden dimağları kirletilen çocuklar diyorum çünkü;

Turkiye Cumhuriyeti'nin eğitimle ilgili yaklaşımının hangi düzeyde olduğunu göstermesi açısından bazı anayasa maddeleri, kanunları, yönetmelikleri şöyledir;

Milli Eğitim Temel Kanunu, Kanun No;1739,

Madde 2-a) Atatürk inkılâp ve ilkelerine ve anayasada ifadesi bulunan Atatürk milliyetçiliğine bağlı, Türk milletinin milli, ahlaki, insani, manevi ve kültürel değerlerini benimseyen ve daima yüceltmeye çalışan(ırkçılık), insan haklarına ve anayasanın başlangıcındaki temel ilkelere dayanan demokratik, laik ve sosyal bir hukuk devleti olan Türkiye Cumhuriyetine karşı görev ve sorumluluklarını bilen ve bunları davranış haline getirmiş yurttaşlar yetiştirmek.
Madde 12- Türk milli eğitiminde laiklik esastır.
Madde 15- Okullarda kız ve erkek karma eğitim yapılması esastır.
(Böylelikle çocukluktan beri haramdan korunma farziyetinin çiğnenip ihtilatın yaygınlaştırılması öğretiliyor)
Madde 43- İlkokulun Eğitim ve Öğretim İlkeleri;
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretiminin Genel Amacı, İlköğretim ve Ortaöğretimde öğrenciye, Türk milli eğitim politikası doğrultusunda, Genel Amaçlarına, İlkelerine ve Atatürk'ün Laiklik ilkesine uygun Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi ile ilgili yeterli temel bilgi kazandırmak. Böylece Atatürkçülüğün, insan sevgisinin pekiştirilmesini sağlayarak insan yetiştirmektir.

Gelelim laik okulların ders kitaplarına:

Eğitimde kullanılan ders kitaplarının tümü amaçlarını gerçekleştirmek için düzenlenmiş bir araç olarak görülür. Bu sebeple de İslam'ın küfür ve şirk olarak baktığı bilgilerle doludur. Çünkü genel olarak kitapları hazırlayanlar İslam'la pek alakası olmayan çoğu laik Kemalist düşünceye sahip olan insanlardır yahut batıdan aldıkları bir takım İslam'a aykırı bilgilerle doludur.

Tarih bilgilerinin çoğu yalanla doludur:

İslam ile alakası olan devlet ve yönetimler kötü olarak gösterilmeye çalışılır. Yahudi ve Hristiyan dünyası olan Avrupa ve batı ülkeleri her zaman övülerek, bu milletlerin laiklik ve demokrasi sebebiyle ilerledikleri, çağdaş ve medeni oldukları vurgulanıp yönetimde ve hayat anlayışında onları taklit edilmeleri sevdirilmeye çalışılır.

Dikkat edilirse Tağut okullarında okuyup üniversiteyi bitirenler eğer İslam ile tanışmamışlarsa bu öğrenciler Avrupa hayranı olmakta, Peygamber Efendimiz ﷺ dönemindeki Asrı saadet İslam devleti, Emeviler, Abbasiler ve hatta ataları olan Osmanlı devletine bile soğuk bakarlar. Çünkü bu devletlerin İslam ile bağlantıları vardı. Ama kafasına kötü olarak işlenmiştir. Bu kişi Avrupa'ya gidecek olsa kendisinin Müslüman olduğunu söylemekten utanır. Çünkü okullarda ona belki farkında olarak belki de farkında olmayarak İslam düşmanlığı enjekte edilmiştir.

Genel olarak öğrenciler şeriat kelimesinden korkarlar. Çünkü şeriat onlara barbar milletlerin yaşayış türü gibi medeniyet ve ilimden yoksun olarak bir birlerini acımasızca ezen insanların hayat düzeni olarak lanse edilmiştir. Şeriat denince akıllarına hocaların ve şeyhlerin devlet makamlarında hâkim oldukları, istediklerinin kolunu kestikleri, istediklerini taşladıkları ve hep gerici bir hayat yaşamayı ideal gören devlet yapısı olarak tasavvur ederler.
Aslen şeriat الله'ın egemenliğine dayanan bir hayat nizamı olduğunu, bütün kulların tağutlaşmış insanlara değil sadece الله'a kulluk yapmaları gereken ilahi bir hayat nizamı olduğunu bilmez, kafasına laiklik işlendiği için, din ayrı siyaset ayrı, İslam ayrı devlet ve hayat nizamı ayrı diye düşünür.
Yine bu derste Atatürk o kadar çok anılır ki, onun anıldığının onda biri kadar Peygamber Efendimiz ﷺ ve Sahabesi anılmaz.