🍁 58 Chapter 🍁

195 34 2
                                    

Can't you give me one chance? Only one chance? A chance to start all over again? Please, I beg...

.........................................................................

Jeon jungkook  pov,

     ජිමින්  මාව ප්‍රතික්ෂේප කරනකොට ඒ දේ මට ලැබෙන්න ඔනිම දෙයක් කියලා හිත කීවත් එ දේ දරා ගන්න ඇත්තටම මම ශක්තිමත් උනෙ නැ. එයා දිහාම බලාන පස්සෙන් පස්සට ආව මම ආයෙම කලින් හිටපු තැනට ඇවිදින් මගෙ අත් දෙකෙන්ම කොන්ඩෙ ඇද ගත්තෙ දැනුන හැගීම් දාරා ගන්න බැරිම තැන..

ජිමින්ට කතා කරන්න ඔනි උනත් එකට වචන ගලපා ගන්න බැරි වෙනකොට එයාගෙන් මාව ප්‍රතික්ෂේප වෙනකොට මට මතක් වෙන්න ගත්තා එදා ජිමින්ටත් මම නරක විදිහට කත කරනකොට එයා එ දේවල් දරා ගත්තෙ කොහොමද කොහොමද කියලා.. එදා ජිමින්ව ප්‍රතික්ෂේප කරපු විදිහටම මාවත් අද එයාගෙන් ප්‍රතික්ෂේප වෙනකොට ඒක වේදනාවක් උනත් මගෙ හිත පිලිගත්තා මේ මම ජිමින්ට කරපු දෙට ලැබෙන දඩුවම් කියලා. එත් මට වඩා ජිමින් අපෙ දරුවත් එක්ක ඔනිවටත් වඩා දුක් විදින්න ඇති කියන එක හිතෙනකොට මම මගෙ කම්මුලටත් පාරක් ගහ ගත්තා. එකක් දෙකක් නැ. මගෙ හිතට දැනෙනනකන්ම.

මුළු ඔලුවම දරා ගන බැරි තරම් වේදනා දෙනකොට කොට් එක නැතිව දැනුන සීතල නිසා මම කාර් එක ගාවට යන්න ලෑස්ති උනේ අමතර ගෙනාව කෝට් එක දාගන්න කියලා හිතාන. ඇක්සිඩන්ට් එකෙන් පස්සෙ ගොඩක් දේවල් මට දරා ගන්න එක හරිම අමාරු දෙයක් වෙනකොට සීතල කියන දෙ එකෙ උඩින්ම තිබුනා. පරිසරය පුරාවට තිබුනෙ ලා සීතලක් උනත් මගෙ ඇගට පුලුවන් උනෙ නැ එ සිතලවත් දරා ගන්න.. කකුලෙන් දැනෙන වේදනාවත් උපරිමේට වැඩි වෙලා තියනකොට වම් අතෙත් කැඩිලා තිබුන තැනින් කාලෙකට පස්සෙ රිදුමක් දැනෙන්න ගත්තා.

ඒ උනත් අමරුවෙන් කාර් එකට ගියපු මම එක ඇතුලෙන් ඉදගෙන මුළින්ම ගත්තෙ පස්සෙ ෂීට් එකට විසි කරලා තිබුන පෝන් එක..

ටේහියුන්ගෙන් කෝල් 50ක් විතර ඇවිදින් තියනවා දැකපු මම ආපිටට එයාට කෝල් එකක් ගත්තෙ තවත් මම නිසා එයාව මහන්සි කරවන්න ඔනි නැති නිසාමයි..

"කොහෙද හු#@# ගියෙ? මොන මගුලෙද පෝන් එක දාලා ගියෙ? මම කොච්චර කෝල් ගත්තද? කොහෙද ගියෙ ? කතා  කරපන්..."

Waves Of Life ( Jikook )Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt