His Hands On Mine

PROLOGUE

PROLOGUE

"Sasama kaba?" mahinang tanong sa'kin ni Kath habang naglalakad kami sa hallway palabas ng paaralan.

"Saan ba punta nila?"

"Sa bahay siguro ni Kio, don lang naman siguro available kasi syempre school days pa."

"Ikaw, sasama kaba?" tanong ko sakanya.

Maraming istudyante ang kasabay namin maglakad, may ibang tumatambay pa sa bleachers at naglalaro pa sa paligid. Ang iba naman ay nasa kanya kanya pang klase habang ang iba ay nagsisiuwian na, katulad namin ni Kath.

"Oo, tatambay muna ako don saglit." dinig kong sagot ni Kath habang inaayos ang nakalugay nyang buhok. Bumaling sya sa'kin, "Sama ka dali! Para may kasabay akong umuwi."

Ngumiti ako. "Okay sige."

Magkasama kaming naglakad papunta sa malapit na karinderya sa harap ng gate, don naunang bumili ng fishball at siomai ang mga kaibigan namin. Pagkatapos nilang bumili, sabay sabay kaming naglakad papunta sa malapit na sakayan ng tricycle papuntang subdivision nina Kio.

Nasa pito kaming magkakasama at sobrang ingay nila habang nag kwekwentuhan, napapangiti nalang ako sa mga kalokohan nila. Nakarating din kami agad sa malaking bahay nina Kio.

"Kio, hijo may mga bisita ka pala." nakangiting salubong ng isang may katandaang katulong nila.

"Oho manang, pakihatid naman po kami ng makakain sa pool, salamat." malambing na bati nya sa katulong nila pagkatapos magmano.

Unang beses ko na makapunta dito sa bagong biling bahay nina Kio, at sa unang sulyap sa mga gamit na aming nadaanan sa sala nila ay masasabi kong napakayaman ng pamilya nya.

Dinala kami ni Kio sa pool sa gilid ng malaking bahay—mansion nila. Kanya kanya lagay ng bag at hubad ng sapatos ang mga kaibigan ko at nilagay yon sa sahig. Sumunod ako at nakiupo sakanila.

"Okay kalang ba?" tumabi sa'kin si Kio matapos ipamigay ang sandwich at juice na hinatid ng katulong nila. "Sobrang tahimik mo ngayong araw, pansin ko lang."

Bumaling ako sakanya at ngumiti ng tipid.

"May iniisip lang" mahinang ani ko. Dinig kong natigilan sa pag kwekwentuhan ang mga kaibigan namin.

"Hindi lang kami umiimik pero sobrang tahimik mo talaga ngayong araw." si Kath, ramdam ko ang mapanuring titig nila sa'kin.

"Disappointed lang ako sa results ng test kanina." mahina akong tumawa. Inakbayan ako ni Kio at ibinigay ang sandwich na kanina nya pa hawak hawak.

"H'wag mong dibdibin oy! Makakabawi kapa naman sa susunod." malokong sabi nya.

"At hindi naman ikaw pinakalowest ah, mas mataas pa nga score mo sakin eh!" tumawa si Adrian sa sariling sinabi, natawa din ang iba kaya nakitawa na din ako sabay kain ng sandwich na hawak ko.

Nagpatuloy kaming nagkwentuhan ng kahit ano, hindi ko muna inisip ang mga bumabagabag sa'kin. Ayokong mag alala sila sa'kin. Ilang sandali pa ay sumulpot ang katulong nina Kio at sinabing nagpaluto ng hapunan ang Mommy nya ng malamang may bisita ang anak. Nagsitayuan ang mga kaibigan ko para pumunta sa hapag kainan. Nagpaiwan ako at sinabing uubusin lang ang hawak na sandwich.

Habang nakatitig sa madilim na kalangitan, napabuntong hininga ako. Life is so unfair.

This day didn't start so well in the first place. I feel shit and can't do anything about it. As I stared at nowhere a familiar feeling is creeping out of me, a feeling I tried so hard to disregard the whole day. My eyes started to sting, together with my hands trembling. My mind went blank as I hear myself slowly sobbing. Hot pool of unknown tears started streaming from my eyes.

I closed my eyes and keep on asking myself why am I crying but I can't find a reason why so. My trembling hands covered my mouth, my shoulders uncontrollably shakes and without thinking I submerged myself in the pool right in front of me.

My breathing stopped as I held my hands on the corner of the pool to stop myself from floating up. I feel numb.

Bubbles went out of my mouth as the water muffles my cries. I can't breathe— I don't want to breathe. And when I think I wanted to end it right then and there.

Underwater, I heard a faint sound of footsteps coming to my direction. A warm hands held mine and pulled me up the pool.

Cold breeze hugs my wet body as I came back on my senses. My lips parted to breathe and when I opened my eyes, I gazed on the soothing, big hands holding mine. Somehow, I find my self calming.

I lifted my gaze to the owner of those hands and meet his dark brown orbs. My eyes bore into his with one though inside my mind.

His hands on mine.

ayiidaydreamin