(Sorry wala ng prologue)
"Kringggggg! Kringggggg" - (oh wag kang ano alarm clock yan)
"Ayyyyy, Another Abnormal day for you self" - Me na napa yawn pa.
Hello readers ni Author! Ako nga pala si Miah Montefalco, 17 years old at naniniwala sa kasabihang Books before boys because boys bring babies(well not untill i met him).
~Back to Story~
Bumaba nako sa kusina namin kase medyo gutom na din kase ako(as always). Pagkababa ko naabutan ko pa sina Mama at Kuya na kumakain,and as usual wala nanaman si Papa lagi naman eh.
"Goodmorning pepol" - masayang bati ko sa kanila.
"Good morning anak ko" - Saad ni Mama bago nya isubo yung kinakain nya.
"Go'mo panget" - Yan ganyan talaga laging bungad nya sakin pero nasanay na din ako hehe.
"Kain kana nak nag luto ako ng favorite mong ulam" - Si mama na inaabutan pa ako ng pinggan.
"Ah sige po" - Mabilis na ani ko naman sabay kuha ng pinggansa kamay ni mama.
"Takaw." - pabulong na ani ni kuya.
"Hoy narinig ko yun ah" - sabi ko naman.
"Edi narinig mo ano ngayon? Kumain ka na nga lang jan" - sabay subo nya sakin ng hotdog para di na ako sumagot pa.
~Fast forward~
After namin kumain, magdaldalan at magkwentuhan ay namasyal kami sa Mall na malapit samin dun din kase nagtatrabaho si Papa ngayon as a Supervisor ng isang clothing brand.
"Pa! Baon mo nakalimutan mo raw sabi ni Mama" - ako na nag abot kase namsyal yung dalawa sa loob ng mall eh at sabi ako na daw mag abot kay papa okay lang naman sakin eh matagal ko na din kase syang di nakikita. Umaalis kase sya ng maaga sa bahay at umuuwi ng late.
"Thank you nak" - Sabi nya naman
"Wc pa" - maikling ani ko naman
"Osya mauna na ko nak ah medyo busy si papa ngayon eh" - sabi nya naman
"Lagi naman eh" - bulong ko naman
"Ano nak?" - Tanong nya.
"Ah wala po, sabi ko po sige lang po pa ingat po kayo pag uuwi kayo mamaya ah and mauna na din po ako" - mahabang pag lilintanya ko.
"Ah sige nak ingat ka din pauwi" - ani nya.
At umalis na nga ako dun, dumiretso na ako sa bahay di ko na hinanap sina mama tinext ko na lang sila na umuwi na ako kase anlaki kaya ng mall.
Pagkauwi ko pumasok nako agad sa kwarto ko para mag cellphone.
~Fast Forward~
Kakacellphone ko di ko na namalayan na hapon na pala btw nandito na din sina Mama at kuya.
Bumaba muna ako saglit para uminom ng tubig ng biglang nagring yung phone ko.
<📱On Chat📱>
-One new message from "Sishie"- so syempre pinindot ko para tingnan alanganamang ganyan lang yan diba?
💗Sishie💗
"Sish tara gala" - text nya sakin.
"Saan naman?" text ko pabalik.
"Dun sa tulay, kung saan tayo nag tatambay" - text nya naman.
"Sige wait lang paalam muna ako kay Mama" text ko ulit pabalik.
"Sige pumunta ka na lang dun alam ko namang papayagan ka ni tita eh" - sya na parang siguradong sigurado pa.
"Oum sige na" - ako.
<📱End Chat📱>
"Maa!" - tawag ko kay mama
"oh bakit nak?" - medyo pasigaw nyang ani nasa sala kase sya ako naman nasa kusina.
Lumapit muna ako sa kanya tapos pagkalapit ko;
"Ma nagyaya kase si Alexa, gala daw kami ok lang ba?" - sabi ko
"Ah sige lang basta uwi kayo ng 10 pm ah" - sabi nya naman
"sige po ma, alis na po ako ah" - sabi ko na palabas na ng pinto.
"Sige nak ingat kayo sa daan" - pahabol nyang ani.
~Fast forward~
Malapit nako sa tambayan namin kaya tinext ko na sya.
<📱On Chat📱>
"Sishie dito na me" - text ko.
"Dito ako sa dulo, dito sa may grocery store" - text nya.
"👌" - text ko ulit.
<📱End Chat📱>
Pagkadating ko dun nakita ko syang kumakain ng ice cream, maalinsangan din kase kahit gabi na eh.
So pagkakita nya sakin tumakbo na sya palapit tapos nagkwentuhan na kami tungkol sa kwass nya. Kesyo ang pogi daw ng kwass nya, na nagkatitigan daw sila (eye to eye) tapos tumigil daw yung mundo nya mga ganun lang.
Tapos naglakad lakad din kami dun sa tulay na yun, di naman yun ganun ka laki kaya pabalik balik lang kami dun hanggang sa naisipan na naming umuwi.
Pagkauwi ko tulog na sina Mama buti na lang di nila ni lock yung pinto. Dumiretso nako sa kwarto ko para sana matulog na din, ng biglang may nagchat sa natutulog kong messenger.
<📱On Chat📱>
• "Hi!" •
• "Hello" •
• "Diba ikaw yung kanina" •"Hala sino naman kaya tong lalaki na toh, pero infirness igop hehe" - in my mind.
Author: Bitin muna, sorry mwuahh Lovelots♡
YOU ARE READING
March When We First Met
Romancethis story is based on real life na may konting imagination