"මෙයා මෙච්චරකල් හිටියෙත් එහෙ තමයි මිස්ටර් ජොන්.. තමුන් මොන මොනවා කිව්වත් මෙහෙ මේ ඉන්නවට වඩා සතුටින් සැනසීමෙන් කොල්ලා එහෙ හිටියා."
"ජන්කුක් කියන්නෙ සැපපහසුවට හැදුනු ළමයෙක් ජිමින්.. එයාට ඕනෙ පහසුකම් එතන නෑ..."
"හහ්.. මාත් හොඳ සැපපහසුවට හැදුනු එකෙක් තමයි මිස්ටර් ජොන්.. කාගෙ කාගෙහරි වැරදිවලින් අද මට මෙහෙම වුණාට.."
"අහ්.. එ..ඒත් මේ මගෙ පළවෙනි මුණුබුරා ජිමින්..."
"ඒ හින්දද මරලා දාන්න හැදුවෙ?"
දෙයියනේ එයා ඇස් ගිනි රතුපාට කරන් නහර උලුප්පගෙන මිමිණුව කතාවට අප්පයි මායි දෙන්නම හුස්ම හිරකරගත්තා.. අනේ එයා දන්නවා.. එයා දන්නවා අපේ දරුවව නැති කරන්න හැදුවා කියලා එයා දන්නවා...
"එ..එදා මං කලබල වුණා වැඩී ජිමින්."
"තමුන්ගෙ කලබලෙන් එදා නැතිවෙන්න ගියෙ මගෙ ජීවිතේ යකෝ.."
"හ්යොං..."
මට කෑගැස්සුනා.. අනේ ඔයා ඔය කෑගහන්නෙ මගෙ අප්පටනෙ රත්තරන්..
"මට සමාවෙන්න පුතේ.. ඒ හැමදේම මගෙ වැරදි... මං ඒවට මදි නොකියන්නම දඬුවම් විදිනවා දරුවො දැන්.."
අප්පගෙ කටහඬ අන්තිම වෙද්දි බිඳිලම ගියා.. ජීවිතේ පළවෙනිම වතාවට මං ඒ ඇස් අස්සෙ කඳුළු දිළිසෙනවා දැක්කා... එපා රත්තරන් දැන් ඇති.. අප්පව තවත් අඬවන්න එපා ප්ලීස්...
"ජිමින් ඔයාලා මෙහෙ ඉන්න පුතේ.. දරුවව ලැබෙනකල්වත්... පිං අයිතිවෙයි මගෙ කොල්ලව මගෙන් ඈත් කරන්න එපා.. මට තව එච්චර කාලයක් නෑ පුතේ.. මට මගෙ දරුවා එක්ක දවසක් දෙකක් හරි සැනසීමෙන් ඉන්න දෙන්න.."
දෙයියනේ අප්පා මොනවද මේ කියවන්නෙ.. මං වැනිවැනීම ගිහින් අප්පව තුරුලු කරගත්තා.. මට බයයි.. එයා මේ කියවන දේවල් අහන් ඉන්න මට බයයි... ඔයා හොඳින් නේද අප්පා.. අනේ ඇයි මේ හදිස්සියේ ඔහොම දුක හිතෙන දේවල් කියවන්නෙ..
"මේ මගෙ හැමදේම ජිමින්.. මගෙ කොල්ලව රැකගනින්... මට බයක් නැතුව මගෙ පණටික දීලා යන්න පුළුවන් ඔයාට විතරයි දරුවො.. මං දන්නවා මටත් වඩා හොඳට උඹ මගෙ දරුවව බලාගනී... උඹ පාක්ගෙ දරුවා. ඔය ඇගේ දුවන්නෙ ඒ ලේ.. ඉතිං මට බයක් නෑ... මෙහෙමම හුස්ම ගියත් මට බයක් නෑ..."

YOU ARE READING
Love Me Like You Do || Complete || ✅
Romance"My love for you is past the mind, beyond my heart, and into my soul."