Vampire Society (On Hold)

Night 5: Bea

Night 5: Bea

I never encountered something like what happened last night. Whenever I remember or it just suddenly flash in my mind, shivers ran down my spine. Huminga ako ng malalim. I just couldn't forget it. In my entire life, ngayon lang ako naka-encounter ng ganung pangyayari.

Kadalasan, sa movies ko lang ito nakikita. Sa stories at sa balita. I never thought it can happen to me too. But gladly, my friends we're there to rescue me. They calimed that the guy in black who temped to hurt me was a drug addict. Pero hanggang ngayon, isang malaking kwestyon parin sa akin kung paano niya natagpuan angInstitute.

"Thank you Cuffer." Bakas parin sa boses at mukha ni mama ang pag aalala nang sabihin ni Cuffer ang nangyari kagabi. Hinatid niya ako ngayon sa bahay, it's 9 oclock in the morning. Day off nila mama kaya nandito sila bahay.

Dad's face hardened. "Mabuti nalang at nandoon ka, Cuffer. Salamat iho."

Cuffer nodded as he glanced at me. "It's my pleasure. Sorry for bringing trouble to your daughter..."

Matapos nun, maagang nag pa-alam si Cuffer na uuwi na siya. Pare-parehas kaming mga pagod dahil buong gabi ang naging party ni Zaff. When Zaff heard what happened before we arrived at his Party, nag dalawang isip siya kung papatuluyin niya ako sa Party. But my get up would be a waste if I didn't come. At wala ding partner si Cuffer.

"You should rest." Sabi sa akin ni mama nang mahalata niya ang ekspresyon sa mukha ko. "Just go downstairs kung nagugutom ka, okay?"

Tumango na lamang ako. I suddenly felt something moved inside my chest. I sighed. Mabilis akong pumahik sa itaas. Nakasalubong ko din si Ate Krissa na pa-alis. It was her day off from watching over me. Nag pa-alam siya sa akin at nag beso kami.

Kinuha ko kagad ang towel ko sa likod ng pintuan ko as soon as I entered my room. Mabilis kong hinubad ang white dress na suot ko, my heels and positioned my self in front of the sink. Mag hihilamos na sana ako para tanggalin ang make up ko sa mukha nang bumaba ang mga mata ko sa dibdib ko.

I wasn't wearing anything except for my under wears. Kitang kita ko ito. Yumuko ako para mas makita ito ng malapitan.

Kumunot ang noo  ko. Is this even possible? Ang sugat ko na halos hindi makita dahil sa liit ay ngayon malaki na. It wasn't bleeding. Pero open na open ang sugat ko. It was a black whole na para bang natuyo na. Veins we're surrounding the wound. Para bang buhay ang sugat but the truth is... hindi naman. It was dry, black and... hard.

Sinubukan kong pindutin ang gitna ng sugat ko. I didn't felt anything. Pero bakit ganito na kalaki ito?

Mabilis akong nag hilamos at binabad ang pagod kong katawan sa bath thub. Nag bakasakali akong matanggal ang itim sa sugat ko kapag hinugasan ko ito. But nothing happened. Sinabon ko na at nilagyan ng cleansing essential pero nothing happened.

Pinabayaan ko nalang. Siguro naman ay mawawala na ito.

But the next day was unexpected. Nagising ako dahil sa kirot ng sugat ko. It was throbbing like hell. Kasabay nito ang pag kirot ng ulo at buong katawan ko. I feel so sick. Nag suka ako ng mahigit limang minuto and I really felt dizzy. I don't remember drinking any alcohol at the party para magka-hang over ako. So I pushed my self up from my room at pinilit ang sarili kong kumain.

All the food I ate tasted... bland. Walang lasa. It tasted like water.

"Are you okay? May sakit ka ba?" nahalata siguro ni Mama na wala akong ganang kumain. It was lunch. Tulad kaninang umaga, halos hindi ko makalahati ang nakahandang pag kain para sa akin.