Derler ki Çok hayal kurmak seni gök yüzüne çıkarır. İşte benimde hayallerim hep GÖKYÜZÜNDE. Ulaşılması o kadar zor o kadar yüksekteler ki..
Bu düşüncelerimden sıyrılıp yanımdaki 50'lik nenenin dürtmesiyle irkildim. Hadi ama böyle güzel şeyleri ekmek sırasında düşünüyor olamazdım ne bileyim suan benim yağışlı bir gecede otobüste başımı cama yaslıyor olmam gerekirdi. Ben hala bunları düşünürken teyze bu sefer isyan etti kafamı bakışlarımı diktiğim tırnaklarımdan ayırınca isyan edenin sadece teyze olmadığını anladım "Günümüz gençleride cok umursamaz canım." " Şu terbiyesize bak sen ! " Gibi sözler arasında bir anda uzun zamandır içimde yaşamadığım o duyguyu yaşadım. "İsyan etmeyi" Ve yanımdaki sözde mahalle muhtarımız olan amcaya isyan dolu bakışlarımı yolladım. Bana bakıp onaylar gibi başını salladı. " Lütfen sakin olalım hepimiz genç olduk lütfeen " Bu duyduklarım karşısında yapabildiğim gülmek için bana savaş açan dudaklarımı bastırmak oldu. Ve en sonunda içimde patlaması baş veren kahkalarım bayrağı dikip beni yendiler. İnsan müsvettesi sayın mahalle muhtarımız bana "sen napıyon yarram" bakışlarını yolladı.
Mrb bu ilk hikayem umarım beğenirsiniz :) vote ve yorumları unutmayın içinde küfür vardır rahatsız oluyorsanız özelden iletişime geçebilirsiniz sevgili yazarınız; dilaratezel :)
