EV

Bölüm 1

..Hazırlandım,bavulum,çantam,eşyalarım,kutularım ve kol çantam her şey tamamdı.1987 model bir Taunusumuz vardı.Bizimkiler arabadan gayet memnunlardı.Yol boyunca dışarıyı izleyerek Arctic Monkeys dinledim.En sevdiğim şarkılardan bir çalma liste oluşturdum ve tekrar tekrar dinledim.Sonunda eve varabildik.Evi görür görmez midem ağzıma geldi kocaman bir bahçenin en arka tarafında bulunan bu ev beni gerçekten de ürkütüyordu.

Annem "Hadi Even buradan" diyince kendime geldim.

Ev 2 katlı birde çatı katı vardı.Evi iyice süzdükten sonra annemi takip ettim.Annem çatı katındaki odanın benim olduğunu söylediğinden çok mutlu oldum ama böyle bir evde çatı katı bile zindana benzediğinden mutluluğum bir anda söndü.

Annemler beni sokağa birileri ile tanışmaya gönderdiler.O arada onlarda evi temizleyerek yerleştirceklermiş.Sokağa çıktım ama bahçeden dışarı çıkmaya korkuyordum.Cesaretimi toplayarak yürümeye başladım.Arkamdan birinin geldiğini hissettim ve arkama döndüm.

Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!AAAAAaaaaaaaaaaa!

"Niye korktun ki şimdi,uzaylıya falan mı benziyorum?"

Soruyu soran kişi yakışıklı mı yakışıklı bir delikanlıydı.İrkilerek;

"Yok hayır senden değilde öyle yavaştan yavaştan sokulduğunda bir garip oldum birden arkamı dönünce de böyle bir ağzım yüreğimi geldi.Bu arada benim adım Even."

"Tanıştığıma memnun oldum Even ben de Boris."

"Bak ne dicem buralarda bir park falan var mı oturup konuşalım istersen iyice tanışmış oluruz."

"Even burda park yok ama mezarlık var.İstersen oraya gidelim."

"Yoo...ooo...yookk..yoo..yok gerek yoo..oook saol."

Oradan hızlı adımlarla ayrıldım.O kadar hızlı yürüdüm ki nereye geldiğimi fark dahi etmedim en sonunda dayanamayıp.Yerde bir taşın üstüne oturdum.Yanıma birinin oturduğunu hissettim kafamı çevirdiğimde Boris'i gördüm.İrkildiğimi fark edince sanırsam korkmamam için bana sarıldı.Ne yapıyorsun dememe kalmadan babam geldi.

"Even kendine arkadaş bulmuşsun bile.Nerelerde kaldın yarım saate gelirim dedin 2 saat geçti aradan.Merak ettik ve ayrıca bu yanındaki beyefendi de kim?"

"Şey babab o Boris daha yeni tanıştık.Biraz korktumda o nedenle sarıldı.Yani sadece arkadaşız."

"Tamam Even zaten ben size arkadaş değilsiniz demedim ki.Neyse gel hadi odanı yerleştir."

Babamı arkasından takip ederken Boris'in yüzünde farklı bir gülümseme belirdi.Eve gittikten sonra annem birileri ile tanışıp tanışmadığımı sordu.Tam cevap verecekken babam.

"Bulmaz mı hemde kendisine sevgili bile bulmuş."

"Ya baba saçmalama daha tanışalı 5 dakika bile olmamıştı ki korktuğumdan sakinleşmem için sarıldı."

Sinirlenerek odama çıktım.Ev daha önceden boyanarak temizlendiği için odam gayet güzel görünüyordu.Mobilyaları da yerleştirince daha iyi oldu.

Ardından ben kıyafetlerimi falan yerleştirmeye başladım.Saat gece yarısı 1'i geçmişti.Yorgunluktan kendimi hemen yatağa attım.

BU BÖLÜM BU KADAR ARKADAŞLAR.UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR EĞER BEĞENDİYSENİZ VOTE VE YORUMLARINIZI EKSİK ETMEYİN...