𝗨𝗦 [ TK ] onhold |

2•

මං හිමීට ඇස් ඇරියා...ඇස් බර ගතියක් දැනුනත් අපහසුවෙන් වගේ ඇස් ඇරියා..ඇස් අරිද්දිම මම දැක්කේ සුදු පාට සිවිලිමක්...මම ටික වෙලාවක් ඒ දිහා බලාගෙන හිටියා...ඒත් එතකොටයි මට හැමදේම මතක් උනේ...මම එකපාරටම ඇදේ හෙඩ් බෝඩ් එකට හේත්තු උනා...මට...මට...හැමදේම මුල ඉදන් ගලපගන්නෝනේ...

"ම-මම කොහොමද ඇදක් උඩ ඉන්නේ..."

මට මතක ඊයේ මම කලන්තේ දාලා වැටුනා කියලා විතරයි...වැටෙනකොට මම හිටියේ පාරේ ඒත් ඇහැරෙනකොට කාමරේක ඉන්නේ කොහොමද..මගෙ හදවත ගැහුනා..මේක හොස්පිට්ල් එක්කුත් නෙවෙයි...ගෙදරක් තරම් ලොකු කාමරයක්...

"මම කොහොමද කාමරේකට ආවේ..!"

මට කිසි දෙයක් හිතාගන්න බෑ...කොහොමද මේක උනේ...මට බයට දාඩියත් දැම්මා...මට දැනුනා මගේ අත්ල පවා දාඩියෙන් පෙගෙනවා...මේ seoul..!! බය වෙන එක සාදාරණයි...!

"මම මෙතන නම් ම..මගෙ මගේ ඉ-ඉන්සූ...."

මගෙ ඇස් වල කදුලුත් පිරිලා...මම ඇද උඩ ඉදගෙනම පිස්සෙක් වගේ වටපිට බැලුවා..වටපිට බලද්දිම කාමරෙන් ඇතුලට ආවේ හුරුබුහුටි ටිකක් කොට පිරිමි ලමයෙක් ලමයෙක්..එයා අතේ මගෙ ඉන්සු හිටියා...

"ඔහ්හ්..ඔයා ඇහැරලා....ඇගට අමරුවක් දැනෙනවද.."

"ම..මගෙ ඉ-ඉන්සු..."

"අහ්..බබා නම් හරිම ශෝක් ජන්කුකී...අපි කෑම කාලා වොශ් දාලත් නේද ඉන්නෙ පැටියෝ.."

ඒ පිරිමි ලමයා එහෙම කියද්දි එකපාරටම මම තවත් ශොක් උනා..

මේ කවුද !! එයා මගෙ නම දන්නෙ කොහොමද?! ඉන්සුත් එයා එක්ක ගොඩක් එකතුයි වගේ හිනා වෙවී මෙ පිරිමි ලමයගෙ උකුලේ සෙල්ලම් කරනවානේ...අහ්හ් මගෙ ඔලුවත් ගිනි අරන් වගේ...

"ඔ-ඔයා ක-කව්ද.."

බැරිම තැන මම ඇහුවා...

"ටිකක් ඉන්න..."

එහෙම කියපු ඒ පිරිමි ලමයා ආපහු දොර ගාවට ගියා...

"ආආශ් හ්‍යුන්ග්ග්ග්!!!...මෝඩයෝ...ඕයි කිම් ටේහ්‍යුන්ග්!!..ජන්කුකීට සිහිය ආවා මනුස්සයෝ...කොහෙද තමුසේ....."

ඒ පිරිමි ලමයා කෑ ගැහුව විදිහට මගෙ ඉන්සුත් බය වෙලා...අහ්හ්...ඇගේ තරමටද කට...ඉන්සු ඇස් දෙකත් ලොකු කරගෙන ඒ පිරිමි ලමයා දිහා බලාන...