4. Bölüm Yeni Bir Ateş Söndürür Başkasının Yaktığını.

30 1 6
                                    

Anonim çocukla çok uzun süredir konuşuyorduk. Hayatımda tek iyi giden şey oydu. Deniz ve Ezgiye gelirsek zorbalıktan hala vazgeçmemişlerdi. Başlarda çok takmıyordum ama Deniz in dedikleri kafama takılmaya başlamıştı. Neden bilmiyorum onuonu gördükçe garip hissediyordum gözlerim dalıyordu ve herşeyi cam fanusun içindeymiş gibi duyuyordum. Okulda kimseyle tanışmayı denemedim çünkü ben Ahmetin beni bırakıp Denizi seçtiği zamandan beri dostluğa veya arkadaşlığa güvenmiyorum.

Her zamanki gibi okuldaydım ve bahçede tek başıma oturuyordum. Deniz normalde ahmet ve aktuğ ile gezer ama bu sefer tekti. onları aradığını düşünerekten önüme geri döndüm. Deniz yanıma geldi neden bilmiyorum kötü gibiydi.

-Naber?

+Sen ne zamandan beri benim nasıl olduğumu merak etmeye başladın deniz?

-Elif sadece konuşmak istiyorum.

+Dinliyorum.

-Elif ben özür dilerim. Hayatım boyunca birsürü insanla dalga geçtim ve herkesi kendime çekmeye çalıştım benimle arkadaş olmak istemeyenlere hep kötü davrandım. Senle arkadaş olmaya çalışmadım çünkü ahmetle tanışmıştım ve ahmet benimle arkadaş olunca seninle konuşmayı bıraktı hep ahmeti almandan korktum. Ahmet ve aktuğ benim kardeşim gibiler ailem gittiğinden beri beni gerçek bi aile gibi sevenler tek onlardı..

Bi dakika ne? Ailem gittiğinden beri mi dedi o? Denizin ailesi onu terk mi etmişti yoksa ölmüşlermiydi? bilmiyorum ama sorup onu üzmek istemedim..

+Seni anlıyorum Deniz ama tek bi özürle mahvettiğin hayatımı düzeltemezsin. Ben ahmetle küstüğümden beri kimseyle tanışamadım hem ahmet gibi bırakıp giderler diye korktum hemde benim hakkımda çıkardığın konuşmalar yüzünden herkes benden nefret etti.

Evet deniz benim hakkımda okula kötü şeyler yaymıştı ortaokulda böyle şeyler çabuk yayılır bilirsiniz. 

-Elif gerçekten özür dilerim aslında sana söylemezdim ama biriyle tanıştım ve beni gerçekten ben olarak seven biriydi param yada popülerliğim için benle arkadaş olan biri değildi. Ve bana insanları üzmemeyi öğretti. Onun okulda uğradığı zorbalığı öğrendim ve fark etmemişsindir ama bi kaç gündür kimseye sataşmıyorum.

Evet haklıydı nerdeyse bir haftadır kimseye bulaşmıyodu hatta sınıftan bile çıkmıyordu telefona bakıyordu galiba biriyle yazışıyordu bilmiyorum.

+Tamam özürünü kabul ediyorum ama lütfen benden uzak dur deniz..

-Teşekkür ederim..

+Rica ederim.

Denizin tanıştığı kişi her kimse ona teşekkür borçluyum açıkçası. Denizin bi anda böyle birine dönüşmesi garipti. Ama güzelde oldu bi taşla iki kuş deniz benden uzaklaşıcağı için ezgidende kurtulacaktım. Galiba hayatımda bişeyler iyi gitmeye başladı..



Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum :))

Her İnsan Aşık Olur.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin