Château Lafite || Hyunlix

% 6

Teşekkür edeceğim sırada ellerimin titremesi ve göz karartılarım buna engel olmuştu. Hyunjin'e tutunup gözlerimi açıp sakince kapadım. 

"O iyi görünmüyor" yanımızda ki çocuk konuştuğunda Hyunjin yüzümü  avuçları arasına alıp konuştu. "İyi misin? Revire gidelim mi?" kafamı hayır anlamında sallamıştım. 

Gerek yoktu birazdan düzelirdi. Nefes almam git gide zorlaşırken midemin bulanmasıyla ağzımı kapatıp hızla tuvalet kabinine girdim. "Felix kapıyı aç!? Revire gitmeliyiz." tüm yiyip içtiklerimi çıkartıp ağzımı bir peçete yardımıyla silmiş ardından çıkmıştım.

İçmediğim halde içtiğimi söylediğim ilaçlar yüzünden şekerim yükselmişti. Sinirlenmek ek olarak yükseltmiş olmalıydı.

"Yürüyebilecek misin?" sorduğu soruyla 'evet' dememe rağmen

"Ah siktir et neden soruyorsam" diyerek kucağına almıştı. Ellerimi istemsiz boynuna sardığımda kalbim daha hızlı atmaya başlamıştı

Revire girdiğimizde kendimi zor tutuyordum. "Ah Felix yine mi? İlaçlarını almıyor musun?"

Hyunjin anlamamış yüzünde ki soru işaretleriyle bakınırken beni yatağa yatırmıştı. Hemşire hanımın verdiği sakinleştirici ilaç yüzünden bilincimi yavaş yavaş kaybetmeye başlıyor, konuşamıyordum bile

"İlaçlardan kastınız ne?" Hemşire hanım derince bir nefes çekerek konuştu "Gerçekten Felix hiç birinize güvenmiyor mu? Bu kaçıncı oluyor cidden"

"Yani? Benden önce gelen çocukta mı bilmiyordu" kadın kafasını olumlu yönde salladı 

"Bakın, Felix'in hastalığı çok ciddi. Kendisi sinirsel, psikolojik şeker hastası. Çocuklukta ve halen yaşadığı travmalar sonucu ailesi yüzünden başladı. Annesi oldukça katı birisidir bizzat kendim görmüş biri olarak konuşuyorum. Babası küçük yaşta terk, şu anda başka ailesi var ve Felix yaşlarında oğlu var ne kadar üzücü bir durum değil mi? Revirde canı sıkıldığı için bana anlatır hep. Onu üzen bir çocuk varmış sürekli ona kötü davranırmış, ona ondan uzak durmasını söyledim... Çünkü hastalığını tetiklemesi adına oldukça zararlı. Lütfen Felix'i seviyorsanız onu o çocuktan uzak tutun"

Hemşirenin karşısında ki çocuk sessizce bir şey söylemeden sadece dinliyordu. Masum bir çocuğa böyle davrandığı için kendini çok kötü hissediyordu. Hep böyle değil midir zaten? İş işten geçtikten sonra son pişmanlık neye yarar?

Küçük olan söylemişti, eğer bir gün ona tekrar bir şey olursa pişman olacağını. Büyük olan her ne kadar anlamasa da şakaya vurmuştu o gün, fazla mı sert konuşmuştu, ne dediğini bilmiyordu bile

Her ne kadar küçük olanı kızdırmak hoşuna gitse de bu sefer fazla ileri gitmişti. Artık uyanma vakti değil mi bir insan bu kadar saf olamazdı. Hemşire gittikten sonra içi içini yiyen çocuk küçük olanın etrafında turlar atıp uyanmasını bekliyordu.

Ya uyanamazsa, benim yüzümden o da komaya girerse... 

kendini kelimelere boğmuş geçmişi düşünüyordu.

Hayır, Felix'i üzmesinin nedeni kalbini kırmak değil. Ona bağlanmaktan korkmasıydı her ne kadar nefret ettiğini söylese de seni seviyorum demek kadar zordu. Yalan söylüyordu çünkü seviyordu, yalan söylüyordu çünkü onu kaybetmekten korkuyordu.

Etrafında iyi davrandığı tüm insanlar onu bırakıp gitmişti, melek olmuşlardı.... sevdiği çocuk bile

Belki Felix'e kötü davranırsa onu bırakmayacağını düşünüyordu fakat onunda eski sevgilisi gibi şeker hastası olduğunu bilmiyordu. Yıllar sonra tekrar aşık olmuştu, tekrar aynı şeyleri hissetmek ona çok zor geliyordu. Nasıl davranacağını bilememişti

Sevmek kolaydı sevdiğini söylemek ölüm gibiydi

sahi annenize en son ne zaman seni seviyorum dediniz? Hyunjin her gün yanına gidemese de hafta sonları yanına gitmeyi imhal etmiyor ona sürekli Felix'den bahsediyordu.

Hyunjin çözümü hemşirenin dediği son sözde buldu. Onu kendinden koruması gerekiyordu.

Hyunjin son kez yatakta uyuyan güzeline baktı. Sakinleştirici sayesinde uyuduğu için bu kadar rahat davranıyordu yoksa bakmaya bile kıyamıyordu ona

yavaşça yaklaşıp saçlarından öptü onu. Annesi uyumadan önce Hyunjin'in saçlarından öperdi hyunjin'in ise hoşuna giderdi hep, annesi onu öpmeden uyuyamazdı. Felix'in de hoşuna gidebileceiğini düşünüp öpmüş ardından revirden çıkmıştı

...

şaka maka ağlicam kime üzülsem bilemedim...

 çok erken oldu ama bitiririm herhalde