3. Bölüm

40 7 21
                                    

Selamın Aleyküm

●●●

Arabayı düzgün bi şekilde park edip kapımı açtım. Arka kapıyı da açıp montumu telefonumu falan aldım. Derin bi nefes alıp konuşacağım şeyleri aklımdan geçirdim.

O sırada kafama sert bi derbe yememle elimde olan telefon düştü. Hızla elim kafama gittiğinde gözüm karardı. Ayaklarım beni tasiyamadığında birinin beni kucağına aldığını hisetim.

                                    🤐

İlahi bakış açısı;(böle anlatmak daha çok hoşuma gidiyo)

Alya uzandığı yatakta yavaş yavaş kendine gelmeye başladı. Gözlerini zorlukla açtığında hemen etrafa baktı. Baş ağrısı ile hızla kaşlarını çatı. Burada neresiydi?

Beyaz ve siyah ağırlıkta olan oda mükemmeldi...

Alya odayı incelerken ne olduğunu anlamaya çalışırken kapı açıldı.

"Alya hanım?"

Alya duyduğu sesle hızla uzandığı yerden kalktı. Ani kalkısıyla başı dönmüştü. Hemen kendini toparlayıp karşısındaki adama baktı.

"Sen kimsin? Neredeyim ben?!"

Alya korkuyordu ama ona dışarıdan bakan biri tamtersini düşünürdü. Gözlerinden alev fırlarken karşısındaki iri yarı adamın üstüne atlamak istiyodu. Kimdi bu? Kim!?

Adam korkuyla yutkunup " Sakin olun lütfen. Hakan ben."

"LAN sikerim seni. Ne sakin olması?!" Dedi Alya. Kaçırmışlardı onu ne sakini?!

"Alya hanım lütfen."

Alya gözlerini hızla etrafı tekrar aradığında gözleri vazoya takildi.Eline hemen kenarda duran vazonu alıp saniyesinde Hakanın üstüne atladı. Koskoca adam bunu beklemediği için anında yere düştü. "SİKERİM SENİ!" diye bağırıyordu Alya.

Anında odaya bir sürü koruma girdi ama bisey yapmadılar yapamadılar. Emir vardı.

O sırada odaya giren adam ile herkez elini önünde birlestirip geri çekildi. "Çok istiyorsan beni sik. Adamımı rahat bırak." Dedi.

Alya duyduğu sesle elindeki vazoyu tam Hakanın kafasına vuracakken durdu. Şaşkınlıkla kafasını kaldırdığında "Ne?" Diyebilmişti.

"Duydun. İn adamın üstünden at değil o. " dedi bi çocuğa anlatır gibi.

Alya şaşkınlıkla ne yapacağını bilmeyerek etrafındaki bir çok adama baktı, kafalarını eymiş gülüyorlardı.

Bi çocuk gibi Hakanın üstünden kalkıp öylece adama baktı Alya.

Adamın bi baş hareketi ile herkez odayı boşaltı, Hakan dışında. Adam Hakana baktığında hemen ayaklandı. Üstündeki tozları silkeliyip Alya ya tirip atar gibi baktı. Alya şaşkınlıkla Hakana baktığında dişlerini sıktı.

Hakan hızla odadan çıktığında tekrar gözleri kesişti. Alya ona garip bakarken adam sanki karşında elmas varmış gibi bakıyordu. Başını omzuna yatırıp gülen adam ile Alya iyice sinirlendi.

Zaten onu kaliteli insanlar kaçırsa şaşardı. "Kimsin lan sen? Ne istiyorsun yarrak" dedi Alya dayanamayarak.

Adam şaşkınlıkla kaşlarını kaldırıp güldü. Çok küfür ediyodu. "Cık cık" dedi çok ayıp. "LAN!"diye bağırdı Alya

Dudaklarını ıslatan adam gözlerini kısıp dağılmış odaya baktı. Özenle yaptırmıştı oysa. Ama tam resine hoşuna gitti. Sakin adımlarla yatağa oturup "Tanımıyor musun beni?"

"Çok iyi tanıyorum."

"Allah Allah?"

"Ya" diye bağırdı Alya.  Hızla adama koşup yakasına yapıştı. Adamın sırtı yatakla buluştuğunda gülüyordu. Alya adamın üstündeyken çıldırmış gibiydi. Adam istese Alyayı anında ölürebilirdi ama yapmadı,istemedi. Amacı bu değildi zaten.

"Kimsin lan? Amacın ne?"

Adam daha fazla sırıttı. Resimlerden daha güzeldi. Dur ne diyordu?Ona ne?!

"Poyraz Çukur. Korumak."


●●●

Abooooooğ

Oy be



Öylesine atım

ALYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin