SEVDALUK

*1*

ALDATILMAK

Yaşamak ölmekten de betermiş içimde biriktirdiklerimi dışarı kusmamak için kendimi zor tutuyordum karşımdaki adam yıllar önce aşık olduğum adam olamazdı. Bana bu kadarınıda yapamazdı

Şimdi siz bana ne yaptı diye sorucaksınız hemen cevap veriyorum en yakın arkadaşımla ikisini yatak odamda bastım hemde anadan doğma çıplaklık la

Bu kadar iğrenç bir insan olamazlardı benim güvendiğim insanlar bunlar olamaz üzerimdeki şoku atıp kızımın odasına girdim onlar beni görmemişti ama ben göreceğimi görmüştüm. Bahar'ın eşyalarını toplamaya başladım elime ne geçtiyse çantaya sıkıştırdım.

Kızımın eşyalarını toplamayı bitirmiştim kendi odama girmeye midem almıyordu ama mecburdum bebek odasından çıkıp kendi odama girdim Mert giyinmiş hiçbir şey olmamış gibi uyumuştu. Hemen valizimi çıkarıp eşyalarımı yerleştirdim küçük çantayada gerekli şeyleri koyup eşyaları arabamın bağışına koyup kızımı almak için geri yukarı çıktım Baharı giydirip geri aşağıya indim bu akşam için bilet almıştım gidiyordum buralardan bana iyi gelmeyen bu şehirden sonsuza kadar gidiyordum ne umutlarla ne hayaller le inşa etmiştim ben bu evi mezarım oldu. Hayallerim bir bir başıma yıkıldı

Van'a gidiyordum tayinim oraya çıkmıştı aslında gitmeyi düşünmüyordum bugün iptal edecektim ama kader birkez daha bana oyununu oynamıştı gitmek istemediğim şehire şimdi ne yıkılmışlıkla gidiyordum oraya gitiğim gibi boşanma davasını açıp bu işi bitirecektim bana yaptıklarını bir bir burnundan getirecektim Aylin Gökçe'yi kimse yıkamazdı. Kendi soy ismime geri dönmüştüm

Bahar için yeniden ayağa kalkıcaktım kızım daha çok küçüktü 3 aylıktı

Uçağımız kalktığında yanıma kaslımı kaslı yakışıklı bir adam oturdu bir o kadarda suratsız birşeye benziyordu Bahar çok ağladığı için yanımdaki adam daha fazla susmadı konuştu.

"Bebeği öyle tutarak daha çok canını yakıyorsunuz"

"Pardon sizdenmi öğrenicem çocuğumu nasıl tutacağımı?"

"Tabiki öyle birşey demedim ama tutuşunuz yanlış onu diyorum"

"Tamam sakinim sakin nasıl tutmam gerekiyor bay çok bilmiş"

"Bana verin"

İlk başta vermek istemedim ama daha çok ağlamaya başladı vermek zorunda kaldım yoksa uçaktan atılacaktım adam kucağına alınca sustu onlara şaşkınca bakınca daha fazla bu görüntüyü görmek istemediğim için kızımı pusetine yatırdım.

"Bu arada ben Aylin siz"

"Serdar"

Konuşmamız bu kadar sürmüştür dedim ya adam çok ukala birine benziyordu insan bir nezaketende olsa konuşurdu neyse şimdi bunları düşünemezdim gelmiştik yeni bir şehir yeni bir başlangıçtı bizim içim herşey eskisinden de güzel olucaktı inanıyordum hayat ilaki gülücekti bizede