Producer ✔️ | T.K

21) İyiki geldin

Kim Taehyung

"Gelmesem adamı öldürecektin hala neyin tribini atıyorsun? Hem suçlu hem güçlü amına koyayım!"

Jungkook'un sürdüğü arabanın yolcu koltuğunda yavru kedi misali oturuyordum. Jimin'de arka koltukta gülme krizlerine giriyordu.

"Ay ama güzel dövdün ha!" elini çakmam için uzattığında tam yapacaktım ki Jungkook bana öyle bir baktı ki yerin dibine girmek istedim.

"Ne yaptı lan adam sana? Ne istiyorsun suçsuz günahsız hyungumdan?"

"Seni seviyormuş!" Diyip ayaklarımı konsola uzatıp keyifle ıslık attım. "Ohhhhh elime sağlık. Kafasına silah dayadığımda bu arkadaki çocuk engel olmaya çalıştı.  Yoksa şimdi hastaneden değil mezarlıktan dönüyor olurduk."

"Bende şimdi senin başına silah dayıyacam Taehyung!"

Elinin ayasını sertçe direksiyona vurduğunda yerimden zıpladım. Onu ilk defa bu kadar sinirli görüyordum.

"Hey Taehyung anlaşılan bugün eve almayacak seni. Bende kalmaya ne dersin?" Jimin alayla konuştuğunda başımı iki yana salladım ve önüme döndüm.

"Onun bir evi var merak etme. Ben olmasam bile kendi evine gider."

"Haşin sevgilim beni kıskandı mı yoksa?"

"Haşin sevgilin yüzünün ortasına yumruğunu geçirince de kıskanıcak mı acaba?"

Başımı önüme çevirdim hızla. Lan! Uke ben mi oluyorum artık?

"Özür dilerim bebeğim lütfen semeliğimi elimden alma. Ben onsuz yaşamam."

Jimin arkadan kafasını uzatıp bana bakınca Jungkook'un da bana aynı şekilde baktığını gördüm.

"Ne diyorsun Taehyung?" Sahi ben ne diyordum? O benim haşin ukem olarak kalacaktı tabiki .

"Boşver. Jimin'i evine bırakalım son-" daha sözümü tamamlayamadan ani fren yapmasıyla kafam nerdeyse ön cama girecekti.

"İn arabamdan."

Jimine baktığımda afallamış olduğunu gördüm. "İn dedim yoksa elimden bir kaza çıkacak." Sinirli olduğunu düşünsemde sesi oldukça yumuşak çıkmıştı.

O an Jimin kapıyı sertçe çarparak arabadan inmişti. Başımı Jungkook'a çevirdiğimde elini yumruk yapıp dudaklarını kapattığını görmemle ağladığını anladım. Emniyet kemerimi çözüp üstüne eğildim ve elini ağzından çektim.

"Güzelim, birbirinizden uzak kalamıyorsunuz işte zorlamanın faydası yok."

Elimi yanağına koyacağım sırada sinirle elimi itti ve sert mizacıyla konuşmaya başladı.

"Neyi zorlamanın faydası yok? Bizim aramızdaki ilişki bir daha asla eskisi gibi olmayacak. O beni silmiş bile çoktan."

"Düşündüğün gibi değil Jungkook... Sen hala Jimin için çok değerlisin. Eminim o da senin için çok değerlidir. Yanılıyor muyum?"

Başını usulca aşağı yukarı sallayınca tekrar konuşmaya başladım. "Dün Namjoon ile konuşmuş senin söylediğim konuyla alakalı. Ben artık yokum falan demiş. Yanıma geldiğinde de çok kötüydü zaten. Aşkım benim, güzel sevgilim onun şuan sana ihtiyacı var..."

Kaçırdığı gözlerini gözlerime diktiğinde canımı yakan sözleri dudaklarından bir bir dökülmüştü...

"Seokjin gelip sana Yoongi ile barış dese sen ne yapardın? Onun da sana ihtiyacı var ama senin umrunda mı? Benim açımdan bak Taehyung. Canım çok yanıyor anlıyor musun...?"