Tokyo卍Revengers • 505 •

• 11 •

𝘔𝘢𝘥𝘦𝘮 𝘴𝘦𝘯𝘪 ç𝘰𝘬 𝘪𝘴𝘵𝘪𝘺𝘰'𝘭𝘢𝘳𝘥ı
Ö𝘺𝘭𝘦𝘤𝘦 𝘰𝘳𝘵𝘢𝘺𝘢 𝘬𝘰𝘺𝘮𝘢𝘴𝘢𝘭𝘢𝘳𝘥ı
𝘈𝘭𝘥ı𝘮 𝘣𝘪' 𝘬𝘦𝘳𝘦, 𝘨𝘦𝘳𝘪 𝘷𝘦𝘳𝘮𝘪𝘺'𝘤𝘦'𝘮
Âşığı𝘮, 𝘮𝘶𝘵𝘭𝘶𝘺𝘶𝘮, 𝘷𝘢𝘻𝘨𝘦ç𝘮𝘪𝘺'𝘤𝘦'𝘮

.

TW: koklatılmış cinsellik

.

Sabah uyandığında ilk hissettiğin seni sıkıca saran kollardı.

Sarılanın kim olduğunu anladığında sırıttın.

Arkadan beline sarıldığı için yüzünü göremiyordun.

Uykulu hali nasıldı ki acaba?

Diğer tarafa dönüp onunla yüz yüze geldin.

Dağılmış saçları ve şiş dudakları ile çok güzel gözüküyordu.

Ah tabii birde dün akşamdan boynunda taşıdığı izler vardı. Senin bıraktığın izler.

Dün akşamı hatırlayınca azcık utanmadın değil.

Herneyse şu an tatlı bir an, utanmayı sonraya bırak.

Elini uzatıp yanağını okşadın hafifce.

Dokunuşuna karşılık gülümsedi.

Uyanık mıydı?

"Günaydın sinsi şey?"

Kontrol etmek için söyledin.

İşte şimdi kendini ele verdi ve kahkaha attı.

"Rol yapamıyorsun"

Burnunu sıkmıştın şakasına onu cezalandırmak için.

"Günaydın güzelim"

Gülmeyi bitirdiğinde uzanıp dudaklarına bir öpücük bırakmıştı.

Onunla uyanmak bu kadar iyi hissettir miydi? Tahmin bile edemezdin ama öyleydi.

Öpücüğüne karşılık verdiğinde fazla uzatmadan geri çekilmişti.

"Ne zamandır uyanıksın?"

"Çok olmadı"

"Beni mi izliyordun?"

"Hayır ne münasebet?"

Tekrar gülmüştü.

"Yalancı"

Midesine bir tane 'hafif' dirsek geçirmiştin.

Maxsimum romantiklik.

"Nasıl hiss ediyorsun?"

Parmakları yüzünü okşarken sordu.

"İyiyim"

Seni fazla zorlayıp zorlamadığını öğrenmek istiyordu.

Ama cidden iyiydin. Canını yakmamıştı.

Cevabını alınca rahatladı.

"Saat kaç oldu ya?"

Hafifce doğruldu.

"Neden ki?"

Sende saçlarını karıştırıp doğruldun.

"Tomanla kahvaltı yapacaktık"

Ne?

"Siktir ben onu unutmuşum"

Kendi vücuduna hafif bir gözden geçirdin.

Sendeki izlerde en az Hanmadaki kadardı.

Lanet olsun, kiyafetin açıktı zaten. Ne yapacaktın?