Psikolog(Tamamlandı)

bölüm10 (ilk öpücük)

Vote ve yorum yapmayı unutmayınn canlarım💕

Damladan:
Günler haftalara haftalar aylara dönüşüyordu. Yazın sonlarına gelmiştik. Artık 3aydır bu evde Onurla beraber yaşıyordum. Bu 3ay içerisinde hiç bir olay olmamıştı. Sakin sakin yaşıyorduk. Ben akşama kadar evde boş boş oturuyordum. Tüm işi hizmetliler yapıyprdu. Onurda her sabah işe gidiyor,akşam dönüyordu. Ara sıra dışarıya çıksakta çoğu zaman evde oturup film,dizi izliyorduk. Aslında pek şikayetçi olduğumu söyleyemem. Onur istediğim her şeyi yapıyordu benim için. Hatta istediğimden daha fazlasını. Ama hiç kimsem olmayan bu adamla bir evde yaşamak bir az garip hiss ettiriyordu. Akşamlar beraber uyuyup sabah beraber uyanıyorduk. Sarılmak dışında başka bi şey yaşanmamıştı aramızda. Aramızda ki ilişginin bir ismi bile yoktu. Cidden neydik biz?
Akraba?
Arkadaş?
Abi kardeş?(tövbe de kız😅)
Karı koca?
Sevgili?
Hiç biri değildik.
Aslında ondan biraz zaman istemiştim onu sevmek için. Seviyormuydum peki? Bunu bile bilmiyorum. Son zamanlar Onur çok sık bana onu sevip sevmediğimi soruyordu. Anlıyorum işte sevgili olmamızı istiyordu. E haklı olarak tabii. Ama benim ona vericek bir cevabım yoktu. Bu düşüncelerle boş boş baktığım tavandan gözlerimi ayırdım. Yataktan kalkıp mutfağa indim. Akşam için yemek yapmaya karar verdim. Hem Onur benim yaptığım yemekleri çok severdi.

Onurdan:
Şu sıkıcı şirketde her zamanki işlerimi yapmaya devam ediyordum. Ama aklım Damladaydı. Son olan olaylardan sonra aramızda ne iyi ne de kötü denicek bi şey yaşamamıştık. Her şey normaldi. Kim bilir güzel kızım şimdi ne yapıyordur. Oturduğum koltukta geriye yaslanarak düşünmeye başladım. Ne zamandandır onu seviyordum? 2yılı geçmiştir çoktan her halde. Onu ilk gördüğümde 2020nin kasım ayıydı. O çok güzeldi o gün. Siyah deri etek ve beyaz bir kazak giyimişti. Üstüne giyidiği siyah montu ve dize kadar olan siyah çizmeleriyle çok güzel görünüyordu. Elinde tutduğu kahvesinden yudumlarken arkadaşlarıyla gülüp sohbet ediyordu. Tabii o zamanlar o güzel gülüşünün altında büyük bir acı olduğunu bilmiyordum tabii ki. Yıllarca her hafta onu görmeye gittim. Her hafta. Ona yaklaşmak onunla konuşmak istiyordum ama bunu yapamazdım. Etrafta çok fazla onunla görünemezdim. Ona zarar vere bilirlerdi. O zamanlar her taraf düşman kaynıyordu. Şimdide az olduğu söylenemez aslında. O yüzden normal insanlar gibi sevgili olmak yerine onu kaçırmayı seçtim. Bu yol ikimiz içinde en güvenlisiydi. Telefona gelen bildirim sesiyle bu düşüncelerimden sıyrıldım.
Psikolok hanım'dan 4 yeni mesaj:
-Merhaba Onur. Nasılsın?
-Bu gün eve geç mi gelirsin?
-Canım meyve suyu ve meyveli yoğurt çekti.
-Rica etsem gelirken ala bilirmisin?🥺

Ahh tanrım şu surat ifadesine bak. Bu kız beni çıldırtıyor

-Hayır tatlım 1saate gelicem.
-Sen istersinde ben almazmıyım güzel kızım? Tabii ki de alıcam

Mesajı yollayarak telefonu kenara koydum. Son bir kaç işi de hall edip eve gitmek için yol aldım.

Damladan:
Yemekleri hazırlayıp pişmeye bıraktım. Fırında tavuk ve patetes kızartması yapmıştım. Onur bunları çok severdi. Güzel bi salata hazırlayıp masaya koydum. Tabak ve bardaklarıda yerleştirip masayı tamamen hazır hale getirdim. Şimdi 2 şey kalmıştı geriye. 1yemeğin pişmesi ve 2Onurun gelmesi. Yemeğin pişmesini beklerken telefonu elime alıp bildirimlere baktım.
Onur 2 yeni mesaj:

-Hayır tatlım 1 saate gelicem.
-Sen istersinde ben almazmıyım güzel kızım? Tabii ki de alıcam.

Bu çocuk gerçekten beni seviryordu. O mükemmel biriydi. Evet zamanında bana kaba davranmıştı ama her şey bir yanlış anlamaydı. Bir kaç dakika sonra fırının sesini duydum. Yemeğim hazırdı. Fırının kapağını açtım. Çok güzel kokuyordu. Yemeği fırından çıkartıp servis tabağına alarak masaya bıraktım. Masa harika görünüyordu. Çok geçmeden kapı zilinin sesini duydum. Onur gelmiş olmalıydı. Kapıyı açtığımda bir elinde 2 paket meyveli yoğurt diğer elinde de iki paket meyve suyu vardı. Ellerine bakarak kahkaha attım.
-Onur sence biraz abartmadın mı?
O da gülerek cevap verdi:
-Biliyorsun psikolok hanım abartmayı severim. Şimdi izin verirsen evime giricem.
Kapının önünde durmuş onun girmesini engellemiştim. Kenara çekilip geçmesi için yol verdim. Elindeki poşetleri salona bıraktı. Bir kaç saniya durarak etrafı koklamaya başladı.
-Mutfaktan harika kokular grliyor. Bu yoksa buu?
"Fırında tavuk ve patates" dedim gülümseyerek.
-Sen mi yaptın?
-Evet.
-Ah Damla sen bir harikasın bebeğim kurt gibi açım.
-Hadi git elini yüzünü yıkada yiyelim.
-Hemen gidip geliyorum.
5 dakika içerisinde ellerini yıkayarak mutfağa geçmiş ve masaya oturmuştu. Ben yemeği tabaklara servis ederken o da meyve suyuni bardaklara döküyordu. Elimdeki yemek dolu tabağı karşısına koyduğumda ellerini bir birine çarparak konuşmaya başladı.
-Çok açımm.
Onun bu haline gülmeye başlatım
-Yavaş olda koca adam tatlı niyetine tabağı  da yeme.
Gülerek:Merak etme tabağı yemem. Ama tatlı niyetine seni yerim dedi.
Suratında sinsi bir sırıtış vardı.
Bu sözünden sonra biraz utanmıştım.
Bir şey demeden yemeğimi yemeye başladım. Yarım saat içinde Onur masadakı her şeyi silip süpürmüştü.
Nasıl bu kadar yemişti anlamamıştım.
Yemeği yiyip masayı topladıktan sonra salona geçtik. Onur bir film açmıştı. Koltuğa geçerek geriye yaslanmıştı, bende gidip yanına oturdum. Bir anda beni kolunun atına alarak ona yaslanmamı sağladı. Tek koluyla bana sarılmıştı. Bende ona karşılık vererek tek kolumu göğüsüne bıraktım. Filmi izlemeye başladık. Film drama konuluydu. Anne ve babasını kayb eden bir çocuğun kendi başına ayakta durmasını konuya alabn bir filmdi bu. Bu Onura kendi ailesini hatırlatmıştı galiba. Çünki tüm filmi dolu ve kederli gözlerle izledi. Film bittiğinde Onur kendini tutamadı ve gözünden 2 damla yaş firar etti. Hemen eliyle göz yaşlarını sildi. Ağladığını belli etmemeye çalışıyordu ama çoktan bunu fark etmiştim. Hemen doğrularak göz yaşlarını sildiyi elini tuttum. Evet ağlamıştı.
Konuşmaya başladım:
-Sen? Sen ağlıyormusun?
-E-evet bu film beni biraz etkiledi. Neyse boş ver şimdi uyduruk bir film için ağlamamla dalga geçersin sen.
-Onur ben öyle birimiyim? dedim biraz sinirli bir ses tonuyla.
Sen beni hiç tanıyamamışsın Onur dedim kollarımı göğüsümde birleştirerek. Somurtup önüme döndüm.
Elleriyle ellerimi tutarak beni kendine taraf çevirdi.
-Ben öyle demek istemedim Damla. Sadece bu film bana acılarımı hatırlattı. Senin öyle biri olmadığını biliyorum.
Hala gözünden yaşlar akıyordu ve sesinden hüzünlü olduğu anlaşılıyordu.
Tamam ağlama Onur afedersin dedim dudağımı büzerek. Benim bu halime gülümsedi. Ama gülümsemesinde acıda vardı.
Elleri arasında tutduğu ellerime bakarak konuşmaya başladı. 12 yaşında ailemi kayb ederken o gün kendime bir söz vermiştim. Nolursa olsun bu hayatta kimseye güvenmiyeceğim,kimseye acımayacağım ve kimseyi sevmeyeceğim. Ama Görkeme güvendim. Güvendim ama bu güvenim boşa çıkmadı. Birine acıdım ama acıyıp canını bağışladığım adam şimdi her an beni koruyup kolluyor. Ve son olarak birini sevdim. Birini sevdim Damla"dedi gözlerini ellerimizden çekip tam gözümün içine bakarken. Birini sevdim ve bunun için hiç pişman değilim. Ben kimsesiz büyüyen. Yıkılmış bir şirketi çocuk başıma ayağa kaldıran Onur. Bir kızın gözlerine tutuldum be güzelim. Tüm yükü sırtlarında taşıyan bu koca adam senin aşkına galip gelemedi. Bu kimsesiz çocuk senin aşkınla her gün yanıp tutuştu.
Bu sözleri söylerken aşk dolu bakıyordu gözleri. Tüm dedikleri kalbinden geliyordu. Bu belliydi. Ama bir anda ellerimi bırakarak gözlerini diğer tarafa çevirdi ve konuştu:
-Ama sen beni hiç bir zaman sevmedin. Hiç bir zamanda sevmeyeceksin. Bunca zamandır yanımdasın. Ama sanırım kendimi sana sevdiremedim'dedi soğuk sesiyle. Üzülmüştü. Onu sevmediğimi düşünüyordu. Ama bundan şu an emindim. Onu seviyordum. Hemde çok seviyordum. Hemen yüzünü ellerim arasına alarak kafasını kendime taraf çevirdim. Bir kaç saniye yeniden yaşlarla dolmuş gözlerine baktım. Sonra bakışlarım dudaklarına inmişti. Şu an en çok yapmak istediğim şeyi yapıcaktım. Dudaklarımı dudaklarına bastırtım. Tutku ve aşkla öpüyordum dudaklarını. Bir kaç saniye karşılık vermedi ama sonra ellerini belime sararak karşılık vermeye başladı. Aşkla öpüyordu o da beni. Şu an emindim bu adama gerçekten aşıktım

Her kese yeniden merhaba. Okumalar ve voteler az😪. Çoğu bölümler tam okunmuyor okunsa bile vote ya da yorum atılmıyor. Sizin vote ve yorumlarınızla heveslenip yazmaya devam ediyorum. Lütfen kitab hakkındakı fikirlerinizi bildirmeyi unutmayın. Sizleri seviyorum😘🤍