គំរាមស្នេហ៍អ្នកប្រុសទី៦
ភាគ៩៩(18+)
ឌឹប ឌឹប!
ដៃតូចទាំងគូរដែលមានកម្លាំងមិនបានពាក់កណ្តាលផង ទាំងវៃទាំងរុញ បំណងអោយនាយដោះលែងខ្លួន តែមិនមែនជាការងាយស្រួលទេ រាងមាំមិនសូម្បីដកថយ មានតែពាក្យថាទៅមុខ ថេីបឈ្មុសឈ្មុលសឹងតែអោយស្រីតូចទន់ខ្លួនក្នុងរង្វង់ដៃគេ។ អណ្តាតក្តៅសេីម គ្រលាស់តាមចិត្ត ទោះម្ចាស់របស់វាព្យាយាមខ្ជឹបបបូរមាត់កម្រិតណា ក៏នាយនៅតែតាមទាន់ កម្លាំងទាំងមូលសង្កត់នាងក្រមុំជាប់ វាបញ្ជាក់ទៅហេីយថាគេជាអ្នកឈ្នះតាំងពីដេីមម៉្លេះ
ហ្វឹប!
" លោក! ឈប់ភ្លាមកុំធ្វេីបែបនេះណា៎" វិនាទីបន្ទាប់សល់ស្មារតីស្តួចស្តេីង អ្នកខាងក្រោមស្រែកឃាត់លេីងភ្លាត់សម្លេង នៅពេលរាងមាំប្រេីកម្លាំងចាប់សម្រាតខ្លួន អាវក្រៅបោះគ្រវែងទៅម្ខាង នៅមានអាវដៃវែងនៅក្នុងក៏ត្រូវគេចាប់ហែកតតែលែងមានសភាពដេីម ចុងក្រោយសល់ត្រឹមឈុតក្នុងតូចជាមិត្ត ធីហ្វេននីលេីកដៃបិទបាំងភ្លាម
" មនុស្សផ្តាច់ការ លោករំលោភខ្ញុំមិនបានទេ! លោកនឹងជាប់គក់ ខ្ញុំប្តឹងលោកឯងតតែអស់ពីខ្លួន បេីលោកហ៊ានតែធ្វេីបាបខ្ញុំ"
" ក៏សាកទៅ ព្រោះខ្ញុំមិនបានរំលោភស្រីណាក្រៅពីប្រពន្ធខ្ញុំ"
" ប្រ-ប្រពន្ធអីលោកឯង ខ្ញុំប្រាប់ហេីយថាពួកយេីងមិនបានពាក់ព័ន្ធគ្នាទៀតទេ"
" នាងមិនពាក់ព័ន្ធ តែខ្ញុំពាក់ព័ន្ធ បេីនិយាយពីរឿងនោះនាងនៅសល់មួុយខែទៀតឯនោះ ទម្រាំអស់លក្ខខណ្ឌ នរណាអោយនាងរត់ចោលខ្ញុំមុនធ្វេីអី ខ្ញុំមកទាមទាសិទ្ធ១ខែជាងដែលបាត់ទៅមកវិញ មានអីខុស? "
ថេយ៉ុងដឹងខ្លួនថាគេដូចជាសុីខ្សែបន្តិចលេីធីហ្វេននី តែនេះមិនមែនជាបញ្ហាទេ ព្រោះបងធំរបស់គេក៏ធ្វេីបែបនេះដាក់រ៉ាអាដែរ នរណាអោយមិនទាន់បញ្ចប់ការព្រមព្រៀង លេងរត់ចោលគ្នាមុនធ្វេីអី?
" ខ្ញុំមិនខ្វល់ វាចប់ហេីយ ខ្ញុំមិនពាក់ព័ន្ធនិងលោកទេ សងលក្ខខណ្ឌស្អីក៏ខ្ញុំមិនព្រមទាំងអស់"
" ដេកចាំទៅថារឿងខ្ញុំនិងនាងចប់នោះ"
" នេះលោក អឺ អ្ហឹមម.." ធីហ្វេននីគក់ផង វាយផង តែគេដូចជាមិនឈឺសោះហេីយ គេចាប់ក្បាលនាងជាប់មិនអោយគេច ដេីម្បីថេីបបឺតជញ្ជក់តាមចិត្តចង់ អាចថាមេីលទៅដូចជាហួសហេតុឃោឃៅបន្តិចមែន ប៉ុន្តែទង្វេីរបែបនេះអាចប្រេីការបានជាមួយមនុស្សក្បាលរឹងដូចនាង មិនស្មានថានាងបាត់ទៅច្រេីនខែ មកវិញចេះតមាត់តសម្តីបានណាស់ នៅមានទឹកមុខឆ្នាសឆ្នេីមប្រឆាំងឯនោះទៀត កាន់តែធ្វេីអោយអ្នកប្រុសទី៦ចង់បង្ក្រាប។ រសថេីបដែលដំបូងគឺសោះកក្រោះនិងថេីបខ្លាំងៗបែបមិនខ្វល់ពីសុខទុក្ខអ្នករងអំពេីតែយូរៗក៏វិវត្តជាស្រទន់ប្លែក នៅពេលស្រីស្រស់ហាក់ភ្លេីតភ្លេីនទៅតាមអារម្មណ៍ធម្មជាតិ ជាមួយនិងការបំបោសអង្អែល
" ដោះ..ដោះលែងខ្ញុំទៅ" ខណះដែលគេដកបបូរមាត់ចេញ ស្មារតីមួយភាគតូចរបស់ធីហ្វេននីបញ្ជាអោយនាងហាមាត់តវ៉ាភ្លេត កែវភ្នែកប្រឹងបេីករកគេ ខ្យល់ដង្ហេីមក៏ដង្ហក់ តែសម្លេងឯនោះសឹងតែខ្សោះ អស់កម្លាំងទៅហេីយ។ កែវភ្នែកទាំងគូរប្រសព្វភ្នែកគ្នា ចង្វាក់បេះដូងពួកគេលោតទទឹមគ្នា អម្បាញមិញម្នាក់ៗដូចជាខ្លាំងរាងខ្លួន សម្តីបានរាងខ្លួន តែមកដល់ពេលនេះ ដូចជាចង់ដកថយសង្គ្រាមខ្លះៗ
" អត់ ខ្ញុំធ្លាប់គិតហេីយ បេីសិនថ្ងៃណាមួយនាងបង្ហាញខ្លួនអោយខ្ញុំឃេីញម្តងទៀត នាងនឹងគ្មានឱកាសទី៣រត់ចេញទៀតនោះទេ"
" លោកធ្វេីបែបនោះធ្វេីអី? ខ្ញុំអោយសេរីភាពលោកហេីយ ហេតុអីលោកមិនទទួលយកវា ៦ខែមកនេះ លោកនៅតាមរកខ្ញុំទៀតឬ? "
" មែន"
" តាមរកដេីម្បីអី? ឬដេីម្បីសងសឹងដែលឃេីញខ្ញុំសុខសប្បាយពេលមិនមានវត្តមានលោក? "
ស្ងាត់!
ស្ងាត់ទាំងពីរព្រោះថេយ៉ុងក៏ឆ្លេីយមិនបានដែរថាហេតុអី ដំបូងគេក៏គិតបែបនោះ ប៉ុន្តែពេលមកតទល់សួររកហេតុផលបែបនេះ ខ្លួនដូចជាហាមិនចេញទៅវិញ។
ធីហ្វេននីស្ងាត់ ក្នុងចិត្តគិតថាសំនួរមួយនេះគឺត្រឹមត្រូវបំផុត ព្រោះក្នុងភ្នែកគេ នាងជាមនុស្សស្រីអាត្មានិយមម្នាក់នោះអី អ៊ីចឹងខ្លួនមានតែគេចមុខ មិនចង់មេីលមុខអ្នកកម្លោះបន្ត ព្រោះនាងខ្លាច ខ្លាចថានឹងស្រែកយំដាក់គេខ្លាំងៗ ថារយះពេលដែលនាងចេញទៅ នាងមិនបានសប្បាយរីករាយដូចដែលគេបានគិត
" ស្ងាត់ធ្វេីអី បេីសិននេះជាការពិត ហេតុអីនាងមិនបកស្រាយទៀតទៅថានាងមិនបានចង់រត់ចោលខ្ញុំ"
"..."
ធីហ្វេននីបិទមាត់ជិតឆឹង សកម្មភាពព្រងេីយកន្តេីយរបស់រាងស្តេីងកាន់តែអោយរាងមាំនៅមិនសុខ ព្រោះការពិតផែនការថ្ងៃនេះ គេមានគម្រោងញុកញៀតប្រមាថនាងអោយនាងឈឺចាប់ពិតមែន តែវាក្រឡាប់ចាក់អស់ហេីយ ព្រោះគេបែរជាចង់ដឹងការពិតខ្លាំងជាងមកចំអកឡកឡេីយដាក់ ពេលប្រទះកែវភ្នែកអាថ៍កំបាំងមួយគូរនោះ
" ធីហ្វេននី? "
" ខ្ញុំគ្មានអ្វីនិយាយទេ.."
" មិនអាចទេ នាងចោលខ្ញុំ៦ខែទាំងមូល នាងបែរជាគ្មានអ្វីបកស្រាយ? "
" ព្រោះខ្ញុំអស់ចំណាប់អារម្មណ៍និងលោក ខ្ញុំធុញលោក ទេីបខ្ញុំចាកចេញ ប៉ុណ្ណឹងពេញចិត្តទេ? " ស្រីស្រស់សម្រេចចិត្តប្រមូលភាពក្លាហានបែរតបត ដេីម្បីអោយរាងមាំស្លាប់ចិត្ត ឈប់មកពាក់ព័ន្ធ អ្នកប្រុសទី៦ស្តាប់ចប់ គេស្ងៀមមួយដង្ហេីម រួចងក់ក្បាលសន្សឹមដូចជាយល់ណាស់
" នាងធុញខ្ញុំដល់ថ្នាក់ហ្នឹងអ្ហេ? "
"មែនហេីយ.."
"ល្អខ្ញុំយល់ហេីយ"
ហេីយធីហ្វេននីដូចជាធូរចិត្តនឹកគិតថា គេមុខជាគ្មានអារម្មណ៍ប៉ះពាល់នាងទៀតទេ ទេីបខ្លួនហ៊ានរេីរបម្រាស់គេចចេញពីការឃុំឃាំង តែភ្លាមនោះគ្រប់យ៉ាងក្រឡាប់ចាក់ទៅវិញ ខណះដែលនាងបែរជាត្រូវគេចាប់ចង្កេះ អូសចូលទៅរកគេដូចដេីម ក្រោមការភ្ញាក់ផ្អេីលរបស់ម្ចាស់រាងកាយតូច ព្រោះបេីអ្នកដទៃមុខជាចុះចាញ់ តេីនរណាទៅដឹងថាគីម ថេយ៉ុង គឺខុសគេ កាន់តែដឹងថាអ្នកខាងក្រោមផ្គេីនគេកាន់តែចង់ឈ្នះ!
" ? " ធីហ្វេននីបេីកភ្នែកធំ រៀបនឹងប្រមូលកម្លាំងទាំងមូលរុញគេចេញ ខណះដែលរាងមាំអោនប្រថាប់បបូរមាត់លឿនទាន់ហន់ ហេីយចុងក្រោយបែរជាត្រូវគេចាប់កដៃទាំងគូរលេីកលេីងលេីដោយបាត់ដៃធំ រកតែនាងរេីបម្រាស់មិនកេីតសោះ
" អ្ហឺ ក្រែង-ក្រែងយល់ហេីយមែនទេ ហេតុអីមកថេីបខ្ញុំទៀត" ពេលគេអោយឱកាសបន្តិច នាងចូលមកតវ៉ាភ្លេត
" ខ្ញុំនិយាយថាយល់ តែមិនបានថាដោះលែងនាងទេ..."
" នេះលោក! អ្ហឹមមម" សម្លេងតវ៉ាក្នុងបំពងកមានលេីងរហឹម ថេយ៉ុងមិនសូម្បីខ្វល់ ក៏មិនអោយខាតពេលទៀតដែរ ចូលទៅស្ទាបអង្អែលម្ចាស់រាងកាយស្រឡូនយ៉ាងជាប់ចិត្ត ហេីយការបំបោសអង្អែលនោះហេីយ ធ្វេីអោយអ្នកខាងក្រោមប្រឆាំងមិនបាន រេីទៅណាក៏មិនរួច អោយគេស្ទាបអង្អែលគ្រប់សព្វកាយ រហូតវាពិតជាគួរអោយខ្មាសព្រោះខ្លួនប្រែជាទន់ល្អោក ញ័រកាយទទ្រេីក ចាប់ផ្តេីមក្តៅទាំងមុខទាំងរាងកាយដូចត្រូវនរណាមកដុត ខណះដែលញេីសឯនោះចាប់ផ្តេីមហូរពីជេីងសក់ ទាំងម៉ាសុីនត្រជាក់នៅបេីក ។ រសថេីបជន្លជន្លេញតាមក្តីប្រាថ្នា ស្របពេលបាត់ដៃក្តៅលូកស្ទាបត្រតាកមូលក្លំ បំបោសអង្អែលសម្រាតខោ ទាំងអ្នកនៅខាងក្រោមមិនដឹងខ្លួនអ្វីសោះ ហេីយទម្រាំដឹង អ្នកប្រុសទី៦ចាត់ការនាងសឹងតែគ្មានអ្វីបិទបាំងផ្នែកខាងក្រោមតែម្តង
" ខាតពេលមែន ហេតុអីមិនស្លៀករ៉ូប? " គេចាប់បង្ខំយកតែចិត្តខ្លួនឯងហេីយ នៅមានមុខមកស្តីបន្ទោសនាងទៀត?
ធីហ្វេននីបានត្រឹមតវ៉ាក្នុងចិត្ត ព្រោះគេចាត់ការលឿនណាស់ គេទាំងជំនាញ ទាំងមានបទពិសោធន៍ សឹងតែធ្វេីអោយខ្លួនវង្វេង ។ កាយស្តេីងរមួល ចំកោងកាយភ្លាម ពេលគេបំបោសអង្អែលស្រទាប់ផ្ការួមរិទ្ធ ហេីយក៏លូកដៃទៅប្រលេះទំពក់អាវតូច បោះគ្រវែងចោលមិនសោកស្តាយ នាយអោនថេីបដល់ប្រលោះក រហូតបន្តដល់ភាពទ្រលុកទ្រលន់ទាំងគូរ ចុងវាលេីងរឹងនៅពេលត្រូវខ្លះបឺតជញ្ជក់ដូចក្មេងទារក ។ គេអូសថេីបតាមក្តីប្រាថ្នាចាត់ការសម្លៀកបំពាក់លឿនរហ័ស រួចចូលមកទ្រោបពីលេីនាងម្តងទៀត ខណះអ្នកទទួលរងអំពេីវង្វេងវង្វាន់ដូចត្រូវមន្តសណ្តំ ចំកោងខ្លួនដូចធ្នូរពេលមានការឆ្លងណែនមកប៉ះពាល់ប្រលោះភ្លៅ
" កុំ..ឈប់ទៅ..អ្ហា"
ទោះប្រឹងប្រឆាំង ប្រឹងត្បៀតមិនអោយគេបានចិត្ត តែនាងនៅតែទទួលស្គាល់ថានាងត្រូវការគេ មិនដឹងថាខ្លួនកេីតអី វាទាំងស្រៀវស្រេីប ទាំងដង្ហក់ខ្យល់ បេះដូងលោតរញ្ជួយចង់ធ្លាយមកខាងក្រៅ ។ ក្នុងពេលគេនៅតែគ្រប់គ្រងនាងបានទាំងមូល លូកចូលទៅវាយលុកស្រទាប់ផ្កា ស្ទាបប្រលោមអង្អែលថ្នមៗបបួលអោយអ្នកខាងក្រោម អែនត្រគាកទៅរកទាំងមិនដឹងខ្លួន ហេីយមិនបានប៉ុន្មានភាពថ្នាកថ្នមក៏លែងមាន នាយវាយលុកខ្លាំងៗ ទាក់ទាញសម្លេងថ្ងួចថ្ងូររងំមិនបាន
" អ្ហា ថេយ៍ បានហេីយ ថេយ៍.."
" និយាយទៅថានាងត្រូវការខ្ញុំ.."
" អ្ហឺ ថេយ៍ អ្ហា.." ដៃតូចអស់កម្លាំងនឹងរុញច្រានជំនួសមកវិញ មានតែស្រវាខ្ញាំស្មាមាំ ថ្វីត្បិតតែនាងដូចកំពុងតែវេទនា វេទនាដោយចង្វាក់ស្មេហ៍របស់គេ ។
" មិនគួរអោយជឿ នៅរឹតរួតដូចដេីម.." នាយកម្លោះអត់សរសេីរមិនបានថាធីហ្វេននីនតែមានមន្តស្នេហ៍ទាក់ទាញអោយគេពេញចិត្ត មិនមែនថាមិនធ្លាប់ឃេីញ ឬមិនធ្លាប់មានសម្ពន្ធ័ភាពជាមនុស្សស្រីដទៃទេ តែមានតែធីហ្វេននីម្នាក់គត់ដែលអាចភ្ញោចអារម្មណ៍គេទាំងមូលបាន សូម្បីតែនាងមិនចូលមកបម្រេីអោយខ្លួនមានសេចក្តីសុខដូចស្រីផ្សេង ក៏រាងកាយរបស់ខ្លួននៅតែដង្ហេីយរកនាងជានិច្ច..
" បែក៦ខែ មេីលទៅវានឹកខ្ញុំខ្លាំងណាស់"
" មនុស្សផ្តាចការបញ្ឈប់ទៅ ខ្ញុំថប់ដង្ហេីមណាស់ អ្ហឹក" ថ្ពាល់រលោងលេីងក្រហមងាំង ហាក់កំពុងទប់ទល់អារម្មណ៍ធម្មជាតិទាំងឡាុយដែលកំពុងកេីតមាន ដៃប្រឹងរុញបែរជាខ្ញាំគេណែន ព្រោះតែការដាក់ទោសរុករានស្រទាប់ផ្ការបស់ខ្លួន
" ប្រាកដហេីយថាអោយឈប់ អ្ហឹម? "
" អ្ហា កុំ-កុំអី លោក អ្ហា! សូមមេត្តាថេយ៍.." ថ្ងួចថ្ងូរផង រមួលចំកោងខ្លួនផង ព្រោះតែចង្វាក់នោះគឺញាប់ខ្លាំងៗ មិនទាំងប៉ុន្មានកាយស្រឡូនក៏សន្ត្រាក់ភ្លាមៗ ជាមួយដង្ហេីមដកលេីងឃឃូសដូចទេីបតែរត់ប្រណាំង ។ រាងមាំស្ងាត់សកម្មភាពបន្តិច អោនមេីលអ្នកសម្រេចបានដល់ត្រេីយម្ខាងដោយស្នាដៃឯករបស់ខ្លួន ខណះស្រីតូចបេីកភ្នែកមមេីលមមាយ ថ្ពាល់កាន់តែក្តៅលេីងច្រេីនអង្សាពេលប្រទះឃេីញអ្នកម្ខាងទៀតដកដៃចេញពីស្រទាប់ផ្កាសេីម យកមកលិឌនៅនឹងមុខដូចជាគ្រីមដែលប្រលាក់ដៃដោយអចេតនា ទឹកមុខនោះគឺរោលរាលបំផុត តែអ្នកជាម្ចាស់គ្រីមឯនេះ ឃេីញហេីយខ្លួនចង់តែរលាយបាត់ចេញពីបន្ទប់នេះទៅវិញ
" នៅផ្អែមដូចដេីម.."
" ឡប់-ឡប់សតិ មនុស្សឆ្គួតកាម ហុឺក អ្ហា.." នាងចង់ជេេប្រទិចគេថែមណាស់ តែរាងកាយមិនសហការតតែសោះ ព្រោះអ្នកខាងលេីមានរិទ្ធចូលមកគ្រប់គ្រងភាពទ្រលក់ទ្រលន់ទាំងគូរ ខ្ញាំផង ច្របាច់ផង នាងសឹងតែស្លាកខ្យល់
" នេះជាការដាក់ទោសដែលមិនអរគុណ នៅហ៊ានជេរខ្ញុំទៀត"
" អ្ហា ថេយ៍.." មុខស្អាតថ្ងួចថ្ងូរងេីយទៅខាងក្រោយ នាងមិនអាចតស៊ូបានយូរជាមួយបបូរមាត់ដ៏រស់រវេីកមួយនោះបានទេ គេទាំងថេីប ទាំងបឺតជញ្ជក់គ្រប់សព្វ គេបំបោសអង្អែលនាងអោយអស់ចិត្ត ទេីបសម្រេចចាក់ការបុកសុឺរបស់ខ្លួន នាំភាពនៃបុរសភាពចេញមកត្រដូសថ្នមៗនៅតំបន់ដែលមានផ្កាស្រស់
" អ្ហា ថេយ៍ អ្ហឺ.."
" ចង់អោយខ្ញុំឈប់ទេ? " សួរអោយតែបាន តែទោះនាងចង់អោយគេឈប់ នាយក៏ធ្វេីមិនបានស្រាប់ហេីយ ព្រោះតាមមេីលប្អូនប្រុសរបស់គេកញ្ច្រោលជាងគេទៅទៀត វាកំពុងតែឈឺចាប់បំប៉ោងរីកមាឌ សឹងតែអោយអ្នកបានឃេីញខ្លាចត្រូវងាកមុខចេញមិនចង់សម្លឹង ធ្វេីអោយនាយសេីចហុឺៗតាមបំពងក
" ឃេីញទេវានឹកនាងណាស់ទោះនាងមិនទាន់ស៊ាំជាមួយវាក៏ដោយ...សូម្បីខ្ញុំក៏ដូចគ្នា.."
ព្រោះល្វេីយជាមួយភាពស្រេីបស្រាល ធីហ្វេននីមិនសូវជាបានមានស្មារតីប៉ុន្មានទេ ប៉ុន្តែប្រយោគចុងក្រោយ នាងក៏ចាប់ថ្នាក់បាន
មានន័យថាគេនឹកនាងមែនទេ?
នាងឮគេនិយាយបែបនោះ..
" លោកថាមិច...លោកនឹកខ្ញុំ..អ្ហឹមម"
" ស្ងាត់ទៅ ខ្ញុំចាប់ផ្តេីមហេីយ"
រាងមាំមិនចាំបកស្រាយអ្វី ចូលមកផ្តាច់អស់ជាមួយការថេីបខាំបបូរមាត់ខាងក្រោមនាងតតែហេីមអស់ ហេីយក៏អោនមកខាងក្រោមវិញ ចាប់ផ្តេីមសង្កត់ភាពមហិមាទៅរកស្រទាប់ផ្កាស្រស់ អោបត្រកងកាយស្តេីងណែន ដ្បិតគេដឹងថា មួយរយះដែលនាងចាកចេញនាងមិនធ្លាប់ជាមួយនរណា ដូច្នេះលេីកនេះគួរតែមានភាពឈឺចាប់ខ្លះ ព្រោះវាកំពុងតែរឹតរួតគេអោយដកដង្ហេីមមិនចង់ពេញខ្លះដែរ
"អ្ហឹមម" រាងមាំប្រឹងអត់ធ្មត់គ្រហឹមដោយក្តីពេញចិត្ត ខណះត្រគាកងរដូចក្ងោកអ៊ែនមកទាក់ទាញ គេទ្រាំមិនបានត្រូវក្រោកមកអង្គុយសណ្តូកជេីងវែងវិញ លេីកអ្នកបាក់ស្បាតតូចតែមួយមកអោបក្រសោបអោយអង្គុយលេីភ្លៅមាំ លាតជេីងអោបចង្កេះគេលេីងត្បៀត ពេលគេធ្វេីចលនាយឺតៗ
" សូមមេត្តាថេយ៍..អ្ហា សូមមេត្តា"
" បន្ធូរអារម្មណ៍ កុំប្រឹង.." សម្លេងសិចសុីប៉ះទងត្រចៀក គេអោប អង្អែលខ្នងរលោងថ្នមៗ នៅពេលស្រីតូចចូលមកអោបកគេដូចក្មេង បេីកផ្លូវអោយគេជាអ្នកដឹកនាំ ហេីយមិនយូរល្បឿនដែលសន្សឹមៗទាំងនោះ បានជំនួសមកវិញជាកម្លាំងត្រគាកមាំគ្រលែងខ្លាំងក្លា តាមក្តីប្រាថ្នាដែលកំពុងរីកសន្ធោសន្ធៅ
" អ្ហឹមម"
" ថេយ៍ អ្ហា .."
សម្លេងសាច់ប៉ះសាច់លេីលេីងរងំ កម្លាំងគ្រែក៏មិនសូវមានលំនឹងទៅតាមនោះ ដៃតូចអោបកគេជាប់ជាការពឹងពាក់ មុខក៏ផ្អឹបទៅរកប្រលោះកសង្ងំថ្ងួចថ្ងូរ ខណះត្រគាកនៅខាងក្រោមប្រឹងសម្រុកទៅមុខជានិច្ច ខ្លាំងទៅ ញាប់ទៅស្ទេីរញ្ជួយអស់ប្រាណ
" អ្ហឹម ល្អខ្លាំងណាស់ ហ្វេននី.." អ្នកប្រុសទី៦កាន់តែពេញចិត្ត ព្រោះអ្នកដែលកំពុងអោបក ហាក់សហការធ្វេីចលនា ព្រមទាំងអោបគេលេីងស្អិតរមួតអត់មិនបានអោយគេខ្នាញ់ចូលទៅថេីបស្មាដេីម្បីលួងលោម។ មុខសង្ហាលេីងរឹងកំព្រឹង គិតតែពីសម្រុកទៅ សម្រេចចិត្តទាញក្រសោបមុខស្រស់ស្អាត លោកទៅថេីបលេបត្របាក់សម្លេងថ្ងួចថ្ងូរ ខណះល្វែងនៅខាងក្រោមយោកសម្រុកមិនឈប់ឈរ ដៃម្ខាងចាប់ត្រគាកមូលក្លំអោយយោកតាម ធ្វេីអោយកែវភ្នែកស្រទន់បេីកធំៗម្តងម្កាលពេលគេគ្មានប្រណី
" នាងវិសេសណាស់ អូ ព្រះអេីយ.."
" អ្ហា ថេយ៉ុង អ្ហា ខ្ញុំទ្រាំមិនបានទៀតទេ..អ្ហា"
" កុំទាន់ ពួកយេីងនឹងទៅជាមួយគ្នា អូ អស្ចារ្យណាស់.."
សម្លេងសាច់ប៉ះសាច់បានបញ្ចប់ ខណះដែលសម្លេងថ្ងួចថ្ងូររបស់គេបានបញ្ចប់ដែរ ជំនួសមកវិញដោយទឹមដមក្តៅព្រួសខ្ជាក់ទៅលេីផ្កាស្រស់ទាំងព្រម រាងកាយពីរប្រៀបដូចជាដុំសាច់មួយរលាយចូលគ្នា ក៏បានកន្ត្រាក់ដំណាលគ្នាពេលបានទៅដល់ទីលាននៃសេចក្តីសុខនិងផ្អែមល្ហែម វាជារូបភាពស្អាតខ្លាំង និងទាក់ទាញបំផុត នៅពេលស្រីតូចដកដង្ហេីមដង្ហក់ ទ្រូងភេីតផត ងេីយមុខទៅខាងក្រោយ បង្ហាញទ្រូងសុីចសុីនៅចំពោះគេ អត់មិនបានអោយនាយកម្លោះលោទៅលេបត្របាក់បឺតជញ្ជក់ព្រោះខ្នាញ់
" ចាំទុក នាងជារបស់ខ្ញុំ នាងគ្មានសិទ្ធទៅណាចោលខ្ញុំទៀតជាដាច់ខាត.." មុខសង្ហាងេីបមកនិយាយដាក់អ្នកដែលកំពុងរវេីរវាយស្ទេីរតែបិទភ្នែកគេងដួលផ្ងាក្រោយ សំណាងថេយ៉ុងទាញនាងមកអោបក្រសោបទាន់ សាចប៉ះសាច់ណែបណិតជិតកាយជាមួយខ្លួនប្រាណទន់ល្មេីយ ដ្បិតនាងនៅតែគាវអោបចង្កេះមាំគេនៅលេីយទេ បញ្ជាក់ថាធីហ្វេននីនាងនៅតែអន់ដូចដេីម តែម្តងសោះក៏ស្ទេីរតែលែងមានស្មារតី យកទៅណានាំទៅណាក៏ព្រមដែរ គិតមកដល់ត្រឹមនេះស្នាមញញឹមសង្ហាក៏លេចលេីង មុននឹងបន្ទន់កាយអោយនាងក្រមុំសម្រាកនៅលេីគ្រែថ្នមៗ ទាញភួយដណ្តប់ថេីបមួយខ្សឺតបញ្ចាំទុកសិន ដ្បិតគេត្រូវបង្ខំចិត្តទុកនាងមួយឡែក ដេីម្បីទៅចាត់ការធុរះមួយភ្លេត ត្រឡប់មកវិញនាងនឹងគ្មានពេលមកដេកស្កប់ស្កល់បែបនេះទេ ជឿបាន!
" សម្រាកយកកម្លាំងសិនចុះ ស្រីជេីងល្អ.."
