Weather Lovers* Rainne and Storm

51 6 4
                                    

"Rain Rain Go away come again another day... Me Little rainne wants to play ... Rain rain go away!"

habang nagtatampisaw ako sa tubig kinakanta ko yun. Nandito ako sa park kung saan ako mahilig maglaro. Tumakas nga lang ako sa parents ko kase hindi nila ako papayagan. Ako si Rainne. Isa lang akong 7 years old. Makulet syempre.

"Rain Rain Go Away!!" patuloy lang ako sa pagkanta ng may biglang kumulog kaya naman napatakbo ako. Pero ng pagkaharap ko at sisilong na sana ako eh may nakabunggo naman ako.

Masakit yun! Parang bungguan ng noo. Hinde. Bungguan talaga sya ng noo kaya napasalampak ako sa lupa na may tubig.

Kinamot ko lang yun hanggang sa mawala ang sakit at tumayo. Pero yung lalaking bata na nakabunggo ko nakaupo parin kaya tinulungan ko tumayo.

"Ikaw bata ka.! Bakit moko binangga?!" sermon ko sakanya na parang yung mommy ko.

"huh.. I'm sorry.. Gusto ko lang makipag laro sayo"

"Pero bakit moko binunggo?" nagpamewang pako nun kaya napakamot sya sa ulo.

"I didn't meant to.. It was an accident.. I'm sorry..." nageenglish pa sya. Sabagay ako rin minsan. Ngumiti lang ako nun tapos bigla ko nalang syang tinaya.

"Catch me! if you can.. Hihihi" Tumakbo takbo nako nun. Baka mahabol pa nyako. Ngumiti rin sya muna bago nya ako habulin. I don't know kung ilang oras kami naglalaro nun pero matagal tagal din. Pero biglang may dumating na babae. Mukha syang yaya.

"Sir.. Tara na po.. hinahanap kana po ng mommy mo" Pinayungan nya nun yung lalaki. So yaya pala sya nitong lalaki

"But I'm not done playing aiyt!" napasimangot sya nun

"But sir.. Pagagalitan po tayo ng mommy mo baka hindi kana palabasin... at mamaya na po yung flight nyo" nagpout sya nun sa sinabi ng yaya nya.

"ok.. just wait me there" sabay turo nya dun sa sasakyan na nakaparada. Tumango tango yung yaya nya at umalis na.

"I need to go .. I hope to see you again.." Paalam nya sakin tapos he kissed me in my nose. Nagblush naman ako nun and I felt something weird on my stomach.

Tumalikod na sya nun at pumunta na sa car nya. Pero bago pa sya nun makapasok the storm comes so he scream at napatakbo nalang agad. Ako naman natawa lang pero bigla ulit kumulog at kumidlat saka ko naman na naisip na umuwi na. Patay ako kay daddy at mommy paguwi. ^____^

********

"Rainne!! What did I told you?! Tumakas ka nanaman? Yaya! bakit pinabayaan nyo ang anak ko na maglaro magisa sa labas?"

Ayan na ang bunganga ng mommy ko. Salita dito salita doon. Sermon dito sermon doon. hayyss.. ako naman tahimik lang habang pinupunasan ng yaya ko yung buhok ko ng blanket ko.

Pinabayaan ko nalang na magdada si mommy dyan at pumunta na sa kwarto kasama yung yaya ko.

"Ikaw? Baby rainne bakit ka nanaman tumakas? ano ba ginawa mo dun?" -yaya.

"I'm just playing. May nakilala rin po akong lalaki. We played and became friends. and yaya he kissed me on my nose and I felt something weird on my stomach. What did you call on that thing?" Nagulat si yaya sa sinabi ko at ngumiti din.

"baby rainne your still young for that. But if you felt that thing on your stomach I think you like him"

Like him? Hmm.. maybe? He's cute. Kind. Well.. maybe I like him ^___^

after that day bumalik ulit ako sa park to see him. But I didn't see him. Few days has passed but I always failed to see him. Until I turned 15. Hanggang ngayun inaantay ko parin sya. I was hopping na magkikita ulit kami dito.

Bago ako pumasok sa school dadaan ako dito. Bago umuwi dadaan pako dito. Pero ni anino nya hindi ko parin nakikita. I miss him.

Pumasok na rin ako after 15 minutes na nakatayo dun sa park. Bawal pala ako malate kase dadating ngayun yung anak ng principal namin galing states.

Sa gym namin. Nagaanounce na ata. late talaga ako. Pag dating ko dun. Pinapakilala na yung anak nya.

pinagmasdan ko lang yung lalaki. Lilinga linga pa sya parang may hinahanap.

Pero napatingin sya sa direksyon ko at nagtama ang tingin namin. Bumilis naman yung heartbeat ko ewan ko kung bakit. Umiling iling lang ako nun at umalis na sa gym

at lumipas na rin ang ilang mga araw. Sa tuwing nakakasalubong ko yung anak ng prinsipal nagkakatitigan kami and he's remembering of someone....

3 days after nung dumating yung anak ng prinsipal. Dismissal na and guess what?! Umuulan! ^___^ Am I crazy? kase tuwang tuwa ako na umuulan. Kase baka makita ko si storm, yung lalake 15 years ago.

Pinangalan ko storm sakanya kase nung natakot sya sa kidlat noon.

nandito nako sa park. nakatingala habang nakapikit. Walang ibang tao kase nga umuulan. Haggang lumakas yung ulan.

Naglaro ako nun. At ginawa yung dating ginawa ko.

"Raine rain go away.. come again.. another day... Me little rainne wants to play.. rain rain go away" kinakanta ko habang nag tampisaw. Yumuko lang ako nun. Ilang minuto rin yun. Parang hindi ko na talaga sya makikita. Hindi na ulit sya babalik dito.

Maybe he's not coming back.

*sigh*

aalis na sana ako pero ng pagangat ko ng ulo ko may nakabangga sakin. Sa noo ko medyo malakas kaya napaupo ako.

Urgh! sino ba yun?!

Tinulungan nyakong tumayo.

"ikaw?! Bat moko binangga?!"

"huh? I'm sorry... g-gusto lang kitang kausapin"

napaisip naman ako bigla. sya yung anak ng principal ah. pero Wait lang. Parang familiar tong scene natoh. tumingin lang sya sakin na parang may hinanahantay.

"Gusto ko lang makipaglaro" pagkasabi nya nun nanlaki yung mata ko. Sya nga.

"Storm"

"Rain"

sabi namin ng sabay.. Kilala nyako?

napangiti ako ng malapad nun.

"Catch me! if you can! hahaha" tinaya ko sya nun at tumakbo palayo sakanya. Now I see him again. Finally

hinabol naman nyako at yun naglaro lang kaming parang bata dun haganggan sa mapagod kami at huminto.

"I'm so happy to see you again" sabi nya tapos hinawakan nya yung magkabilang pisngi ko at nilapit sa mukha nya at sabay hinalikan ako sa sa ilong.

Weather Lovers [ One Shot ]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon