Badminton Player VS. The Chess Lover

BPVSTCL

              BADMINTON PLAYER AND THE CHESS LOVER

             by: Anonymous

     "Checkmate." sabi ko.

     "Ang galing mo talaga sis !" sigaw ni Sheila

     "Oo nga ! Ikaw na talaga !" sabi naman ni Ashley

     "Turuan mo nga ako kung papaano laruin yan." sambit naman ni Wayne.

     "Hahahah ! Kailangan niyo pang kumain ng isang sakong bigas bago kayo matuto niyan. Hirap kaya niyan. Parang mabibiyak yung ulo ko kakaisip kung anong i-momove ko.Hahahaha." patawang sabi ni Kenn.

      Ako si Nevermore Chenn Perez. My friends call me Chenn. I studied at St.Claire University as a 3rd year student. Chess is my game and I live on it. 5 years old palang ako nang matuto maglaro nito. Si uncle kasi, isang chess player. Nakapunta na yun ng S.Korea representing our country sa world of Olimpians. Olimpics na kasi siya. Hangang-hanga talaga ako kay uncle. Ang galing niya. Kaya naisipan kong sumali. Hindi niya ako tinuruan kung paano laruin ang chess. Gusto niya na matuto ako sa sarili kong pagsisikap. 

          Kaya sa awa naman ng Maykapal, natuto ako nang hindi umuaasa kay Uncle. Si uncle ang naging inspirasyon ko sa paglalaro ng chess. 7 years old ako ng una akong sumali sa mga paligsahan na may kinalaman sa larong chess. Minsan, panalo, minsan naman talo kasi hindi sa lahat ng panahon, nasa itaas tayo. Kailangan rin nating rumanas ng pagkatalo para naman may aral tayong mapupulot sa mga pagkakamali natin. Sa murang gulang na 7, pinapadala na ako sa mga contest para ilaban sa ibang university. Nananalo naman ako dahil nga gusto kong maging katulad ni uncle na isang 3 time world olimpian sa larong chess. Bihira lang sa mga relatives namin ang makaabot ng Olimpics. Lahat kami sa aming pamilya, marunong maglaro ng chess. Marami na akong natatalo na mga teacher maliban sa coach namin. 

    Si Mr. Joseph Montermoso. Magaling siya. Madepensa. Marunong magplano kaya kulang lang ang ability ko kapag kami ang pinagtapat. By the way, yung mga kasama ko kanina, sila yung mga kaibigan kong maymga topak. Napakakulit ng mga iyon. Sina Sheila,Ashley, Wayne at Kenn. Kahit parang bagong labas sa mental yung mga yun, mabait, maaalahanin, mapagmahal at suportado yun sakin at sa mga laro ko. Kung may problema ako, sila yung present para mag-advice sakin at magcomfort para maging okay na ako.