Gardiyan beni ters kelepçe yapmak üzereyken bir daha ileriye fırladım ve kafam Deren'in göğsüne denk geldiğinde, onu omuzlarından sertçe arkaya ittim. Yumruklarımı göğsüne doğru vurup tekmelerken saçlarım sürekli yüzüme düşüp duruyordu. Deren hâlâ a...
Her bölüm eşik atlıyoruz, bu bölümde ileride sahne alacak büyük duyguların tohum olarak atıldığı ilk bölüm benim için. Paragraf arasına yorumlarınızı ve rica ediyorum oylarınızı bırakmayı unutmayın. Neden bizim oyumuz az olsun :(
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3. ❝KOKU.❞
Yıldızlı geceler, Deniz gözlerinden çekildi. Ben de böyle inandım, Hava ve suyun ayrıldığına.
Öleceğim için her suçu kolaylıkla işleme ve üstlenme arzusu, benimle aynı acıyı çektiği için yakınlaştığım gözlere karşı o kadar zorlaştı ki, Nil'in babası asabi şekilde çaprazımdaki koltuğa oturduğunda buradan gitmeyi istedim. Emniyet müdürü yerine geri dönerken, ben de kalktığım koltuğa oturarak göz ucuyla Deren Ateş'e baktım. Dirseklerini dizlerine yaslayıp omuzlarını öne itti ve bana doğru eğildi.
"Kızımı nerede gördün?"
Sesi derinden ve sabırsızdı. Dudaklarından hararetli şekilde nefes alıp veriyordu. Dudakları o kadar kurumuştu ki, bir süredir su bile içmediğini düşündüm. Yüzü tamamen sakalsızdı, bu yüzden yüzünün çizgilerindeki öfkeyi bile görüyordum. Bakışlarımı kaldırınca koyu gözlerini çerçeveleyen aynı siyahlıktaki kaşlarının çatıldığını görüp hemen cevap vermem gerektiğini hatırladım. Müdür genzini temizlerken, Deren sesini yükselterek, "Kızım, Nil," dedi. İsmini söylemesiyle beraber sertçe yutkundu. "Onu gördüğünü söylemişsin. Nerede? Ne zaman?"
Kalbimin sesini duymaya başladım.Sanki ben yüreği ölen bir kadının bedenindeyim, diyerek çarpıyordu. Yaptıklarımı düşünerek, "İki gün önce," dedim. "Yeniköy'de gördüm. Bir adam onu almış, arabasının arka koltuğuna bindiriyordu. Birkaç saniye ancak görebildim. Kız ağlamıyordu, adam da kızı gülümseyerek koltuğa bindiriyordu. Çok normal bir andı, bu yüzden bir şeylerin ters gittiğini düşünmedim ve..." adam kafasını daha da eğip ellerini öfkeyle saçları arasından geçirince susup emniyet müdürüne baktım. O da kaygılı görünüyordu. "Devam edin hanımefendi."
Başımı sallayıp son söylediğim kelimeyi hatırladım ve ardından, "Kızınızı haber bültenlerinde görünce şoke oldum, kaçırıldığına inanamadım... Derhal bugün emniyete geldim," dedim.
"İki gündür kayıp neden şimdi geldin?" Dedi adam, bağırarak. Ki, öfkesini görmüş olsam da bağırınca yüzümü kaldırıp gözlerine rahatsızca baktım. Ellerini önündeki masaya indirip avuçlarını sertçe bastırdı. "Paranın kokusunu aldığın için mi?"
