Damien'ın ismiyle titreyen telefonuma sekizinci kez bakıp göz devirdim.
"Hey baksana." dedi Erik ve telefonumu elimden alarak uçak moduna getirdi.
"Bu gece bizim gecemiz ve rahatsız edilmek istemiyorum."
Neden söz ediyordu bu çocuk? Ona bakılırsa ben de evde tek başıma depresyonumu yaşamak istiyordum ama kimin umurunda?
Erik gecenin bu saatinde beni pijamalarım ile bu aptal yere getirmişti.
Kırmızı masanın üzerindeki tabağın içinde duran bifteğimi izledim uzun bir süre ve gözlerimi kaldırıp Erik'e baktım.
"Bunu yemek istemiyorum ve inan üzerimde bu pijamalarımla bu kadar şık bir sandalyede oturmaktan utanıyorum."
"Başka bir şey söyleyebilirim." dedi Erik gülümseyerek ve garsonu çağırıp kulağına bir şeyler fısıldadı.
"Ne söylemiş olursan ol yemeyeceğim." dedim kollarımı göğsümün üzerinde birleştirerek.
"Emin misin?" diye sordu.
Başımı salladım.
"Evet."
O ise alaycı bir şekilde gülmekle yetindi.
"Göreceğiz."
Yakışıklı garson,
"Buyurun hanımefendi." diyerek önüme bir tabak koyarken Erik bana kendinden emin bir şekilde bakıyordu.
Kapağı açtım.
"Bir Taco mu?"
Minnettar gözlerimi heyecanla Erik'e çevirdim.
"Bir Taco mu bu?"
Gözlerimin sevinçle ışıldadığına emindim.
"İyi de Taco'ya bayılırım ben!!"
"Bakıyorum da depresyondan çıktınız küçük hanım."
"Bu insanı depresyondan değil mezardan bile çıkarır." dedim ellerimi bir çocuk gibi çırparak.
İçinde et, peynir ve çeşitli sebzeler bulunan tortillayı elime alarak kocaman bir parçasını ısırdım.
"Mmmhhh, töşökkör ödöröm."
Anlamayarak yüzünü buruşrurunca ağzımdakileri yuttuktan sonra konuşmaya karar verdim.
"Aslında düşündüm de vampir bir sevgili kulağa o kadar da hoş gelmiyor."
Kaşlarını çatarak bana baktı ve güldü.
"Meksika yemekleri seven bir sevgili de fena sayılmaz. Ve gerçekten şu aptal şey ile seni tavlayacağım hiç aklıma gelmezdi."
Gülümsedim.
"Hey hiç tadına baktın mı da öyle diyorsun? Aptal olan sensin. Ayrıca beni tavladığını kim söyledi?"
Erik'le vakit geçirmek o kadar da kötü değildi.
O sessizce beni izlerken ben de Taco'mu önümden kaçıracaklarmış gibi yemeye devam ettim.
Aklımın bir tarafı hep Adrian'daydı.
Her an gelip bana tehlikede olduğumu söyleyecekmiş gibi geliyordu.
"Rose ne yaptığının farkında değilsin. Erik o lezzetle yediğin Taco'ya zehir koydurmuş olabilir. Amacı seni öldürmek! Aman ya da boşver ya. Gerçekten lezzetli görünüyor. Ben de yiyebilir miyim?"
Adrian'ı öyle karşımda hayal edince bir an Taco'yu yutamayarak öksürmeye başladım.
Sonra da saçmaladığımı fark ederek kahkahalara boğulduğumda Erik bana endişeyle baktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyah ve Mavi (Tamamlandı)
VampireÖlümsüzlük uğruna öldüren bir katilin yeni avına karşı bir şeyler hissetmeye başlaması onu istediğini elde etmekten alıkoyabilir mi? Bir avuç güvendiği insandan başka kimsesi olmayan Rose, aslında kim olduğunu bile bilmediğini öğreniyor ve ölmekle...
