LET’S BE BUSY
— ★ —
I’m walking towards our bedroom and holding my husband’s one cup of coffee. Tinimplahan ko ito ng kape para naman hindi ito antukin sa kung ano man ang ginagawa niya ngayon.
Nakita ko siyang busy sa kaka-type sa kaniyang laptop habang naka-upo sa kama. May kumot pa ang mga paa nito habang ang laptop niya ay nakapatong sa kaniya.
Naglakad ako papalapit sa kaniya saka binigay ang kape. “Busy ang asawa ko ah. A one cup of coffee for you.”
Sa wakas, inilipat niya ang atensyon sa akin saka nginitian ako. “Thanks, Honey. Hindi naman ako busy. Malapit ko na din naman itong matapos. Thanks for the coffee by the way.”
I lower my head and give him a quick kiss on his lips. “You’re welcome. Maliligo lang muna ako saglit.”
“Ok. Hindi na muna kita sasabayan. Ingat ka sa banyo, Sweetie.” He said with a smile. Kinuha ko naman ang towel ko saka tinungo ang banyo namin na nasa kuwarto lang din naman at hindi kalayuan.
Actually, sabay naman talaga kasi kami kung maligo. He’s my husband after all. At saka bonding din namin ’yon walang may pake.
Halos kalahating oras akong nakatambay sa banyo. Naka towel lang ako paglabas dito. Naabutan ko naman ang asawa ko na umiinom padin ng kape. Tapos na siguro ito sa ginagawa niya dahil hindi na niya katabi ang kaniyang loptop.
Naramdaman niya ang paglabas ko ng banyo. Matiim niya naman akong tinitigan.
He looked at my head, down to my toes with an emotion that I cannot tell.
Damn! Natakot naman ako sa titig niya!
’Yung kakatapos mo lang maligo pero biglang uminit ang pakiramdam mo dahil sa titig ng lalaking mahal mo. Gago ’to.
“Hubby, baka matunaw ako.” Basag ko sa katahimikan saka tumungo sa closet.
“Wife, don’t put your clothes on first. Ini-enjoy ko pa ’yung view.” He said persuadly, it made me frozen.
“Tabi ka muna sa’kin, without your clothes hmm.”
Ewan ko ba, parang may sariling isip itong mga paa ko na sinunod ang asawa ko.
But when I’m walking towards my husband. My towel fell at the floor. But I didn’t mind it. Nanglakad padin ako papalapit sa asawa ko na sobrang nakatitig sa akin.
Tumabi ako sa kaniya, ngunit nagulat nalang ako nang bigla niya akong pinatungan.
Then suddenly, our lips touched each other. Habang tumatagal ay mas lalong lumalalim ang halik naming dalawa.
I hugged him while kissing him. But he stopped.
“I’m done on my work. But I want to be busy again, with you.” He said with a hoarse voice.
Hinubad nito ang sando niya, pati ang pang-ibabang kasuotan ay inalis niya.
And now, we’re both n4ked.
I badly missed him actually, ngayong araw lang kami hindi nakapag labing-labing eh kayo naman! Walang araw na hindi ko namiss ’tong ganito. I love this man so much kasi. Hindi tulad mo na ginanon-ganon ka lang, char.
Pumaimbabaw itong muli sa akin saka hinalik-halikan ang leeg ko. “D*mn, you smells so good.”
Kinilig naman ako doon. I keep myself remaining on silent..
But in the middle of what we’re doing. His phone rang.
Someone is calling.
Sa una ay hindi namin iyon pinansin, ngunit nangungulit talaga ’yung tumatawag eh! Baka kabit niya.
Masama naming tinitigan ang kaniyang cellphone na nakapatong sa table niya. “Sagutin mo muna, baka importante.”—Ako.
“F*ck, nabitin ako.”—Siya.
“Sagutin mo muna.”
He looked at me emotionless. Then suddenly, he kissed me on my lips. Inalis niya naman ito agad.
“We’re not done yet, sweetheart.”
And with that. He stand up straight then he pick up his phone. Sinagot niya ang tawag.
“Hello..... Dude what’s up..... Uh-huh? Wait, what?!”
His voice started to panic. Pati ako ay nagpanic na din.
“Thank goodness. That’s good to hear then.”
Tapos gumaan naman ang pakiramdam ko nang gumaan din ang tono ng boses niya.
“Ok, see you then. Bye.” Pinatay na nito ang tawag. “Mamaya nalang natin ituloy. Bitin talaga ako sa totoo lang.”
“Anong nangyare?”— Ako habang nakakunot ang nuo.
“May nangyare sa kompanya. Pero naayos na din naman.” Him while puting his clothes on. “Wait for me here. I’ll be back later. And please, ihanda mo ang sarili mo kasi bitin talaga ako.”
Medyo nanggigigil ito dahil sa nangyare, but d*mn it made me chuckles. Ang cute naman ng asawa ko.
“Bye, Hon. See you later.” With that, he left.
Naiintindihan ko naman. Bitin din ako eh! Naneto papaligayahin ko nalang muna sarili ko char. Maliligo nalang muna ako ulit.
Me and my husband will be busy again later. Biglaan ’yung kanina, pero ngayon paghahandaan ko na talaga.
HerInnocenceIsGone
