Şarkımız/sancak-cennet
"Tekrardan herşeyi başa sarmak için adım attığım bu yolda artık yeni yollar çiziyordum"
Asil karadağ
Belki bir hayaldi yada bir rüya ama ben gözümü açmak istemiyordum
Keyifli okumalar...
Hayat bazen bize istediklerimizi vermezdi.
Aksine hiç istemediğimiz veya olmasını dilemediğimiz şeyler başımıza gelirdi.
Çok istediğimiz şeyler olmaz derler.
Lakin ben fazla bişey istememiştim.
En son burnumun kanaması üzere ne kadar olmasını isteyemediğim bişeyde olsa kendimi kaybetmiştim.
Yada dayanamamıstım
Acıdan bayılmıştım
Ellerimi yere koyup doğrulmaya çalıştım başımdaki ağrı gram azalmamıştı
Ama artmıyorduda bu iyi birsey olsada daha ne kadar artabilirki
Çok susamıştım halim yoktu kafamı kaldırdığım zaman geri düşüyordu Boynum düz yatmaktan ağrıyordu
Halime güldüm ağrımayan bir yerim yoktu aciz bir haldeydim
Ama artık ne olursa olsun bu halimden parsa zevk vermeyecektim isterse ızdırap çektirsindi onun alacağı zevk bana haramdı
Bi anda odanın kapısı açılınca dısardan gelen ışığın gözlerimi acitmasi nedeniyle gelen kişiyi göremiyordum
Birinin beni kucağına alması ile erkek olduğunu Anladım ama savaş değildi o hala beni bulamamıştı..
Beni düzensiz kaldırması ile karnıma saplanan ok gibi acıyla inledim acısı geçmiyordu 2 gündür aralıksız süren bu acı sanki beni ölüme götürüyordu
Her adım attığında acıyan karnımda beni bir yatağın üstune bırakmasıyla cenin pozisyonunu aldım ellerimi karnıma sararak ellerimle oyalamak çalıştım fakat haraket ettikçe ağrım çoğaldığı için ovalamayı bıraktım
Ardından odaya gelen batur beni yataktan kaldırarak sandalyeye oturttu
"Yapma..lütfen" konuşmalarım kısıtlıydı bunu bile zorla söylemeyi başarmıştım
Ellerimi arkaya almasıyla ne yapacağını anladım ses çıkarmadım
Ellerimi arkada bağladıktan sonra ayaklarımda bağladı daha sonra çenemde tutarak yüzümü yüzü hizasına getirdi
"Uslu dur"daha sonra odadan çıkıp gitti
"Sanki haraket edecek halim varda!"bagirmam karnımı kasmıştı
Ağrımın azalması için derin nefes alıp verirken bi anda odanın kapısı açıldı odaya girenin pars olduğunu görmemle kendimi toparlamaya çalıştım
"Ne var"dedim kibar olmayan bir şekilde
"Yine ne istiyorsun?yinemi döveceksin-pardon düzeltiyorum döveceksiniz hani bir kişi gücünüz yetmiyorya"
Dememle yuzume sert bir yumruk geçirdi
Ardından karnıma attığı yumrukla nerdeyse kendimden geçecektim
"Belliki yediğin dayaklar artistlik yapmamanı öğretecek kadar yetmemiş artistlik yapmada canını kurtarmaya bak tabi mümkünse seni elimden kim alacak söylesene"diyip göz kırptı
"Savaş nerde?"
"Nerden biliyim ben nerde?ama sen bilirsin sonuçta onu takip ettiriyorsun"deyip göz kırptım onun yaptığını yaparak o gün adamlar konuşurken kapının önünde duymuştum
