កម្មសិទ្ធិក្លែងក្លាយ 🦋✨ [ចប់]

ភាគទី5 : កាលអូនកាន់តែហាមបងកាន់តែចង់ធ្វើវា

🔞Warning

*សូមទោសរាល់ពាក្យសម្ដីមិនសមរម្យ

បន្ទប់ទាំងមូលហាក់ប្រែជាមានសភាពស្ងៀមស្ងាត់ជ្រងំខណៈពេលដែលរាងកាយមាំមួនបានអោនទៅសង្គប់ថើបបបូរមាត់តូចញីញក់ខ្លាំងៗតាមអារម្មណ៍កំពុងខឹងឆេះឆួលប្រច័ណ្ឌរូបគេ។

< អឹម...លេ~លេង !! > ថេយ៉ុង ប្រឹងខ្ចឹបបបូរចូល គ្នាហើយព្យាយាមងាកមុខគេចរើបម្រាស់ទធាក់ជើង ទៅមកមិនឈប់ថ្នាក់ធ្លាក់កម្រាលពូកទៅក្រោមគ្រែខ្ទេចអស់។

< ហឹម...> ជុងហ្គុក គ្រហឹមក្នុងបំពង់កដូចជាមិនខ្វល់ដៃមាំកំពុងស្រវាចាប់ទាញដោះសម្រាតខោអាវរៀនរាងតូចបោះចោលរប៉ាត់រប៉ាយពេញក្នុងបន្ទប់។

< ព្រះអើយ !! ហេតុអ្វីទើបរាងកាយរបស់អូន
នៅតែស្រស់ស្រាយទាក់ទាញបែបនេះ? > ជុងហ្គុក
ដកមាត់ចេញបាញ់ក្រសែភ្នែកទៅសម្លឹងមើលកាយអាក្រាតនៅចំពោះមុខខ្លួនព្រមទាំងបានស្រដីឌឺដងផ្លែផ្កាប្រាប់ទៅកាន់រាងតូចដែលកំពុងដេកនៅស្ងៀមដោយមានដំណក់ទឹកភ្នែកហូរតាមកន្ទុយភ្នែកស្របពេលដែលវត្ថុសម្ងាត់សង្ងំនៅក្នុងខោរបស់នាយ
កំពុងខឹងឡើងរឹងបះឆ្កឹងដែរនោះ។

< លោកតែងតែធ្វើទង្វើរថោកទាបបែបនេះដាក់
ខ្ញុំតើអោយខ្ញុំស្រឡាញ់លោកបានយ៉ាងដូចម្តេច ??  > ថេយ៉ុង ហើបមាត់ស្រដីសួរដោយសម្លេងស្រាលៗហាក់បីមានការហួសចិត្តជាមួយនឹងអត្ដចរិតយល់តែពីចិត្តខ្លួនឯងរបស់ប្រុសរោគចិត្តម្នាក់នេះយ៉ាងខ្លាំង។

< បងដឹងថាយ៉ាងណាអូនក៏មិនព្រមស្រលាញ់
បងបើកបេះដូងទទួលយកបងស្រាប់ហើយដូច្នោះវាគ្មានអ្វីដែលបងត្រូវគិតខ្វល់ច្រើននោះទេ > ជុងហ្គុក ពោលចប់ដោះអាវធ្វើការដែលខ្លួនកំពុងពាក់បង្ហាញ
អោយរាងកាយល្វេងខាងលើរបស់នាយយ៉ាងច្បាស់ ពេញភ្នែក។

រាងកាយមាំមួនមានសាច់ដុំហាប់ណែនជាមួយ
នឹងការចាក់សាក់,ពាក់ក្រវិល,ក្រវិលមាត់,សក់វែង, កែវភ្នែកមុតស្រួចយ៉ាងទាក់ទាញអ្វីគ្រប់យ៉ាងនៅលើខ្លួនរបស់នាយគឺល្អឥតខ្ចោះបំផុតប៉ុន្តែហាក់បីដូចជាមិនបានធ្វើអោយរាងតូចនៅក្រោមទ្រូងនាយត្រេក អររំភើបរំជើបរំជួលសូម្បីតែបន្តិចឡើយ។