Such Sweet Revenge | Winteriron

Chapter 8

"Sana yeni bir kol yapmayı düşünüyorum."

James hareketsiz kaldı, açılmış gözleri Tony'in üzerine dikilmişti ama Tony'nin beklediği merak ve ya heyecan yerine sözleri daha önceki şakacı havayı dağıtmış ve Tony gördüğü şeyin öfke mi, şüphe mi yoksa tamamen başka bir şey mi olduğunu anlayamadı.

"Tony, bu, uh- bi kol?"

"Dediğim gibi, hala devam eden bir çalışma, somut bir şey yok, sadece bazı ön planlar." Tony konuştu ve şimdi James'in kaygılı bakışlarıyla karşılaşmak istemiyordu, parmaklarının uyluğuna gergin bir şekilde vurmasını izledi. "Ve belli ki biraz zaman alacak. Diğerlerine benden bahsetmek istemezsen, T'Challa ve Shuri'yi her zaman bu işin içine sokabiliriz, herkese kolu yaptıklarını anlatabiliriz. Yine de yetenekler açısından pek çok seçeneğin var ve biz muhtemelen—"

"Tony, hayır. Sen... gerçekten yapmamalıydın."

James'in sesi daha soğuk, daha keskindi ve Tony bu konuyu gündeme getirdiğine ve mükemmel güzel günlerini mahvettiğine şimdiden pişman olarak sesinin gücü altında soldu.

"Hediyeler, zaten çok cömertlerdi ama bu... Tony, bu çok fazla." James'in nefes aldığını duydu. "Hayırseverlik davan olmak istemiyorum."

Bu sözleri duymak canını yaktı; Tony'nin çabasını, Tony'yi reddederek canını yaktı ve acımasızca bir şeyle hemen karşılık vermek istedi ama James'e dönüp baktığında, söylemiş olabileceği tüm acı sözler boğazına düğümlendi. James kızgın değildi, o... perişan haldeydi.

Tony, James'in diğerleri gibi olmadığını kendine hatırlatmak zorunda kaldı. Tony'den hiçbir şey istememişti, ihtiyaçlar için cep harçlığı kadar önemsiz bir şey bile. Adam bunun yerine kasabada tuhaf işler yapmayı seçti (ağır bir şeyleri kaldırmak için ihtiyaç duyan insan sıkıntısı yoktu), sırf kendi yemeğini satın almak için Tony ya da Rogers'a güvenmeyi bırakabilmek için.

Bu yüzden bunun şimdi değişmesi ve James'in Tony'nin çabasının yeterince iyi olmadığını, Tony yeterince iyi olmadığı için hoş karşılanmadıklarını söylemesi mantıklı değildi. Kahretsin, tüm bunların nasıl başladığı göz önüne alındığında Tony kimdi ki burada herhangi bir ahlaki üstünlük iddia ediyordu? Her şeyi küçük bir intikam için başlatan oydu, sonra James'in ne istediğini hiç sormadan zavallı adama para ve hediyeler fırlatmaya karar veren de.

Kimse sana borçlu olmaktan hoşlanmaz. Sikik şeyi ne zaman öğreneceksin, Tony?

Bu yüzden bir nefes aldı ve tüm bunları düzeltecek daha iyi kelimeler bulmayı umarak omuzlarını dikleştirdi. "Sen benim hayır kurumu vakam değilsin. İnan bana, bugünlerde hayır işlerinde pek iyi değilim. Geçen yıl çok şey öğrendim ve hak etmeyen insanlar için bir bok yapmayı bırakma dersi tam anlamıyla içime işledi." Derin bir nefes daha aldı çünkü kendi sözlerinin ağzından bu kadar acı çıkmasını istemiyordu. Nazik olmalıydı, ikisi de çok fazla keskin kenardan yapılmış olsalar bile, çünkü bu James'ti ve onun üzgün olduğunu görmek Tony'yi öldürüyordu. "Ama değişmeyen şey şu ki, değer verdiğim insanlar için bir şeyler yapmayı hâlâ seviyorum."