Merhaba ben Ezgi annem ben çok küçükken öldü.sanırım bir hastalık yüzünden. Annemin yüzünü tam hatırlamıyorum.Ama babam fotoğraflarını gösterdi çok güzel bir kadınmış.Keşke şuan yanımda olsaydı.Şuan babamla birlikte yaşıyorum.Babam beni hiç üzmemeye çalışıyor ve annemi hatırlatmamaya.çok zorlansada bana hissettirmiyor.Neyse bugün çok güzel bir gün ama ben okula gidicem.
-Babacım ben çıkıyorum okula geç kalıcam !!!
-Tamam kızım iyi dersler !!
(ayakkabısını giyer ve çıkar.)
Ezginin en iyi arkadaşı Damla ondan başka arkadaşı yoktur.Ama birini çok seviyor okulun en popileri Sarp ama tabiki sadece Damla biliyor bunu.
-Ezgii !! Sarpı gördüm herkese partiye davet ediyordu keske bizde gidebilsek ama...
(ezgi ve babasının maddi durumu pek el verişli olmadığı için çok para harcayamazlar.)
Bide okulun en popiler çocuğu olduğu için de çok güzel bir parti olucaktır.
Tam o sırada Sarp ona doğru yaklaşır ve sizde gelicekmisiniz diye sorar.Ezgi donakalır.Damla cimcikleyince sıçrayıverir.
Sonra Ezgi kekeleyerek;
-şey...ben...
Damla gelir ve gelicez der.
-tamam akşama görüşürüz.
-tamam!
Ezgi;ya napıyorsun
-nası napıyorum ya davet etti tamam dedim.
-ya bide tamam dedim diyo nasıl gidicez peki?
-sen onu bana bırak.
-offf ya tamam ne yaparsan yap
Sonra akşam olur ve Damla elinde iki kıyafetle gelir Ezgi çığlık atar ve bunları nerden buldun diye sorar.
-Eeee ben bana bırak dememişmiydim.
-Sen varya
-Neyse hadi mızmızlanmayı bırakta giy şunları.
-tamam hemen geliyorum.
Ezgi çıkar ve Damla çok beğenir.Sonra partiye giderler.
