Part - {64}

1.1K 123 0
                                    

“စကားမစပ် မင်းရဲ့ အခန်းဖော် ဆက်သွယ်လာတယ်ဆို ကာမန်။ မင်း ဘာပြောလိုက်လဲ?”

“အဲဒီ့မကောင်းတဲ့အကောင်ကို ပြောမနေနဲ့။ ဘာလို့လဲဆိုရင် သူက စာတစ်စောင်တောင် ပို့မလာလို့ပဲ”

ထင်တဲ့အတိုင်း ကာမန်က သူ့အခန်းဖော်အကြောင်း ပြောလိုက်ရင် သူပြောလက်စအကုန် မေ့သွားပြီး ပွစိပွစိ ရွတ်နေတော့တာ။ သူက တကယ်ပါပဲ။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီးများ ကျောင်းအချိန်အတွင်းကော၊ အားလပ်ရက်မှာပါ သူ့အခန်းဖော်အကြောင်း ရေရွတ်နေနိုင်ရတာလဲ?

“သူပြောတာက ‘မင်း ငါ့ပစ္စည်းကို မှားယူသွားတယ်။ လာမဲ့ ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ညနေကျရင် ငါပြန်လာယူမယ်။ ငါ့ကိုပြန်ပေးနော်’ တဲ့လေ? ဒီပေါ့တိပေါ့ပျက်ကောင်ကတော့။ သူက ငါ့နေရာမှာ ပစ္စည်းတွေ လျှောက်ထားလို့သာ ဒီလိုကိစ္စတွေ ဖြစ်လာတာလေ။ ဒါပေမဲ့ မသိရင် ငါက သူခိုးကျနေရောပဲ”

“လာမဲ့ ဗုဒ္ဓဟူးနေ့? ကောင်းသားပဲ။ ငါမင်းကို မတွေ့ရတော့ဘူး”

“ဘာရယ်?”

“လကြတ်မှာလေ”

“…မင်း ရူးနေပြီလား ကိုယ့်လူရေ?”

“စိတ်မဆိုးလိုက်ပါနဲ့”

ကျွန်တော့်ကို စိတ်ဆိုးသွားပုံရတဲ့ ကာမန်ကို ရယ်လိုက်ပြီး နောက်ထပ်ကွတ်ကီးတစ်ခုကို ယူလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲ မထည့်လိုက်ရဘူး။ ကျွန်တော် တုံ့ဆိုင်းနေပြီးတဲ့နောက် အီဗန့်ကို ခွံ့လိုက်တယ်။

“နည်းနည်း စားအုန်းလေ”

အီဗန်က တစ်ယောက်တည်း ထိုင်နေရလို့ အားနာသလို ခံစားရပေမဲ့ အချိန်တွေ ကြာပြီးမှ သူ့ကို ဂရုပြန်စိုက်ဖြစ်တာကလည်း ကို့ရို့ကားယားဖြစ်လိုက်တာ။ ရှက်စရာလည်း မရှိပါပဲနဲ့။

“အင်း!”

အီဗန်က ကွတ်ကီးတွေကို လျင်မြန်တဲ့ လက်လှုပ်ရှားမှုနဲ့ ယူလိုက်တယ်။ သူ့ပါးပြင်တွေက နီရဲနေပြီး ကြောင်အ,နေသေးတယ်။ ကျွန်တော် သူ့ကို ကွတ်ကီးကျွေးလိုက်ရုံကို သူဒီလောက် ကြိုက်မယ်မှန်း မထင်ထားဘူး။ နီရဲရဲ နှုတ်ခမ်းလွှာတွေ ကြားထဲမှာ ကွတ်ကီးအပိုင်းအစတွေက ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။ ကျေနပ်နေတဲ့ အသံတစ်ခု ထွက်လာတယ်။

အဓိကဇာတ်ကောင်Shouအဖြစ်မှ ကြမ်းရမ်းတဲ့Gongဘဝသို့ : Myanmar Translation (Unicode)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora